Op de fiets
door Berlijn
21 reizen
's Ochtends warme chocolade met wodka
en de twee trappen in het Bodemuseum
worden er vier. Museumbezoek 'wordt leuk
met een glaasje op. En musea genoeg in
Berlijn, merkte Ivo Weyel.
De stad is
arm aber sexy'
kSHl reizen@wegener.nl
|SI- 024-3650360
PZC
Zaterdag 18 oktober 2008
Autotorijden, vliegen of treinen naar Berlijn
Met de auto rijdt u vanaf de grens in zes uur naar Berlijn.
Er is een directe treinverbinding met Berlijn. De snelle ICE doet er
zo'n zes uur over. Vertrek vanaf Schiphol, Amsterdam, Amersfoort,
Deventer en Hengelo, (www.nshispeed.nl)
Vliegen is de snelste manier om in Berlijn te komen. Er zijn tal van
maatschappijen (waaronder KLM en Transavia) die vanaf meerdere
luchthavens in Nederland naar Berlijn vliegen. Informeer bij het
reisbureau of boek online via bijvoorbeeld www.cheaptickets.nl.
Meer informatie op www.duitsverkeersbureau.nl (ook voor hotels)
H_ et is pas half elf in de
ochtend, maar de ver
leiding is te groot. Op
de kaart staat warme
chocolade met slag
room en een scheut wodka. Het is
best fris in het Bodemuseum, dus
dat neem ik dan maar als excuus.
Het glijdt naar binnen. De koffie-
annex wodkajuffrouw heeft een
gulle hand van schenken. De ma
jestueuze dubbele trap, waar het ca
fé als het ware tussen hangt, veran
dert al snel in vier trappen. Maakt
niet uit. Dit neo-barokke marme
ren trappenhuis, met zacht glooien
de vormen en sierlijke koperen leu
ningen onder een enorme koepel,
is één van de mooiste van Berlijn.
Dit in 1904 voor keizer Friedrich
gebouwde en eind 2005 heropende
museum, biedt Byzantijnse, Egypti
sche en prehistorie beelden, een
munten- en een'medailleverzame
ling en een paar kerkstukken uit
de Renaissance. Het is er zelden
druk. Tip: zorg dat je vóór tien uur
ergens binnen bent in Berlijn,
want dan is de entree gratis en
staan er nog geen rijen toeristen.
De suppoosten hier weten van de
hoed en de rand en grijpen elke
aarzeling aan je alles uitgebreid uit
te leggen. Berlijners zijn ongekend
aardig en behulpzaam. Taxichauf
feurs dragen je koffer, obers ren
nen je achterna omdat ze de fooi
aanzien voor vergeten wisselgeld.
Dat laatste gebeurde in restaurant
Berlin St. Moritz, een klein buurt-
restaurant aan de Regensburger-
strasse 7. In een soort verbouwde
huiskamer en suite eet je er de ster
ren van de hemel en
eigenaar/sommelier Anton Ste-
fanov schenkt er uit een van de
mooiste wijnkelders in de stad.
Berlijn is een happening. Nieuwe
hotels, musea, galeries, restaurants,
clubs en cafés schieten als padden
stoelen uit de grond. Hoe dat kan,
is mij een raadsel. Want Berlijn is
officieel failliet. „Arm aber sexy",
zei de burgemeester tijdens de ope
ning van het gigantische, honder
den miljoenen kostende glazen
Hauptbahnhof, het grootste trein
station van Europa.
Het blijken vooral buitenlandse in
vesteerders die brood zien in Ber
lijn. Want de stad heeft iets wat an
dere Europese hoofdsteden niet
hebben: plek zat. En betaalbare
plekken bovendien. De Berlijnse
kunstcriticus Niklas Maas: „Hier
vind je het kloppend hart nog
letterlijk middenin de stad. In
de wijk Mitte of daarnaast, in
Prenzlauer Berg."
Oude en verlaten fabrieksterreinen
worden omgetoverd tot culturele
broedplaatsen. Appartementen
zijn ruim en (nog) betaalbaar. Ook
jonge kunstenaars kunnen daar
door middenin de stad blijven wo
nen.
In de lobby van het spiksplinter
nieuwe hotel De Rome neem ik
nog een warme chocolade met
wodka. Even later marcheert een
bataljon obers naar mijn tafel. De
eerste zet een heel groot kristallen
glas neer. Een ander laat daar een
klein kristallen glaasje met wodka
in wegzakken. Dan schenkt een
derde er tergend langzaam warme,
stroperige chocolademelk in, waar
door de wodka gaat dansen in zijn"
glaasje. Nummer één topt het af
met een gulle lepel slagroom en
raspt er een regenbui van bittere
chocolade overheen.
Regelmatig zijn er festivals in Ber
lijn, de stad die overloopt van
kunst en cultuur. Er zijn meer dan
vijfhonderd galeries, meer dan Lon
den, Parijs of zelfs New York.
Na de val van de Muur, nu al weer
Het Holocaust Memorial
is zonder luidruchtige be
zoekers indrukwekkend.
Foto links: voor dag en
dauw kun je baantjes trek
ken in het Badeschiff.
foto's EPA
achttien jaar geleden, trok iedereen
naar Oost-Berlijn. Daar gebeurde
het. Daar werden theaters, winkels
en restaurants gebouwd en geo
pend. Daar was het nieuw en on
ontgonnen.
Maar de incrowd is op zoek naar
een nieuwe impuls. De internatio
nale kledingmerken keren terug
naar de Kurfiirstendamm, daar
waar het voor de Wende allemaal
plaatsvond (het daar gelegen KaDe-
We, Europa's grootste warenhuis,
is ook weer helemaal in zwang).
En de galeries verhuizen mee.
De leukste manier om de galeries
langs te gaan, is per fiets. Berlijn is
een fijne fietsstad en overal zijn
fietsen te huur. Begin niet te vroeg
op de dag, want galeries openen
laat. Voor sportievelingen die voor
dag en dauw baantjes willen trek
ken, is er het Badeschiff, een prach
tig openluchtzwembad dat in de
Spree drijft. Bij slecht weer wordt
het zwembad spectaculair over
dekt met rupsachtige schuifdaken,
bestaande uit drie doorzichtige ova
le buizen.
Het Holocaust Memorial, het open
luchtherdenkingsmonument voor
de slachtoffers van de Tweede We
reldoorlog, dat bestaat uit 2.700 be
tonnen blokken waar je tussen
door kunt laveren als in een dool
hof, is uitgegroeid tot een van de
grootste toeristische trekpleisters,
met miljoenen bezoekers per jaar.
Maar het scheurt en verzakt aan al
le kanten en maakt zich op voor
een megarestauratie. Intussen
skaten schoolkinderen ertussen
door, spelen ze er verstoppertje en
klappen busladingen bezoekers
massaal in de handen of roepen
luid 'joehoe' om de weergalmende
akoestiek te testen. 'Dit is een her-
denkingsplek' staat op een bord,
maar daar maalt niemand om. Her
denkingsplaats? Speelplaats zul je
bedoelen. De oorlog is al zo lang
geleden. Toch? Nou dan.
Reageren?
redactie.reizen@wegener.nl
Holocaust Men t