Voorpagina's nieuwe stijl
Eindelijk,
ik heb
een codicil
Terminale patiënte roemt dokter Kerkhofs
14 Zaterdag 11 oktober 2008 PZC
EDITH RAMAKERS
De lezersredacteur is bereikbaar per
post op het adres van de
Centrale Redactie van de PZC,
Stationspark 28,
Postbus 31
4460 AA Goes.
Telefoon: 0113-315660
E-mail: Lezersredacteur@pzc.nl
Het forum waarop lezers zich kunnen
uiten over actuele zaken is bereikbaar
via internet; www.pzc.nl
EVEN
Nee, ik heb geen donorcodi
cil en ik schaam mezelf er
voor. Ik moet er aan den
ken nu net bekend is geworden
dat de automatische donorregistra
tie van de baan is. ïk had op het te
gendeel gehoopt. Want ik wil
mijn organen doneren aan dood
zieke mensen en ik heb er geen
principiële bezwaren tegen. Het is
er alleen nog nooit van gekomen
om mezelf officieel te registreren.
Ik dacht altijd: ik registreer me
nog wel een keer en verder suste
ik mezelf met de gedachte dat alle
belangrijke mensen in mijn omge
ving weten dat ik mijn organen
wil afstaan. Dan komt het wel
goed. En waarover praten we?
Over een donorregistratie meer of
minder.
Dat zijn verkeerde gedachten. Het
Nationaal Instituut voor Gezond
heidsbevordering en Ziektepreven
tie (NIGZ) heeft: veel nodig. Op de
lijst van de NIGZ staan organen
als lever, nieren, longen, hart, al
vleesklier (pancreas), dunne darm
en weefsels als huid, hoornvliezen,
botweefsel, pezen en kraakbeen,
hartkleppen en bloedvaten.
Nu de Tweede Kamer deze week
heeft besloten om het huidige sys
teem van donorregistratie te hand
haven, blijft alles bij het oude. Ik
moet dus nog steeds toestemming
geven voor mijn donorschap.
Waarom zou ik dat nu ineens wel
doen?
De lijst van doodzieke mensen die
wachten op een orgaan is groot en
wordt gestaag groter. De nood is
hoog, de ellende enorm. De rede
nering van minister Ab Klink van
Volksgezondheid deze week kan
ik niet volgen. Hij verwacht niet
dat de automatische donorregistra
tie tot meer donoren zal leiden.
Met goede voorlichting verwacht
hij juist wel nieuwe donoren te
werven. Waarop baseert hij die
verwachting?
Ik vind het genoeg geweest. Ik surf
naar de site van de donorvoorlich
ting (www.donorvoorlichting.nl).
Minister Klink en de T\veede Ka
mer hebben toch iets bereikt. Ik
druk op de knop 'Ik wil mezelf re
gistreren'.
Nieuws zo groot dat
hele voorpagina eraan
wordt opgeofferd.
Als het nieuws zo groot is
dat het de volgende dag
nog het belangrijkste on
derwerp van gesprek is,
dan bekent de PZC kleur. Niet een
beetje, maar volledig. De voorpagi
na wordt door het ene nieuwsfeit
in beslag genomen. Het zijn de
voorpagina's nieuwe stijl, die tot
twee jaar geleden nog ondenkbaar
waren.
In de afgelopen periode was het
nieuws of een gebeurtenis enkele
keren zo opzienbarend dat afgewe
ken werd van het bekende PZC-
stramien: een voorpagina met een
opening, een pakkende foto in het
hart en enkele korte berichten
over Zeeuws, nationaal en interna
tionaal nieuws. Tot drie keer toe
werd een voorpagina vrijwel volle
dig gewijd aan één onderwerp.
Daarmee is een nieuwe trend ge
zet.
Het nieuws vroeg op 3 september
om een bijzondere presentatie.
Het was de dag dat het Deltaplan
door de Deltacommissie werd ge
presenteerd. De opmerkelijke voor
stellen en aanbevelingen van de
commissie werden geselecteerd en
beoordeeld. Het was vanzelfspre
kend dat het nieuws dat de Ooster-
scheldekering mogelijk weer open
zou gaan, veel Zeeuwen zou beroe
ren. De PZC koos voor een bijna
paginavullende foto van de storm
vloedkering. De krant had die dag
de uitstraling van een bijlage.
Prinsjesdag bood de volgende mo
gelijkheid voor een bijzondere op
maak en aanpak.
Op de derde dinsdag in september
kwam weer een stortvloed aan in
formatie binnen. De centrale
vraag was wat de directe gevolgen
van de nieuwe miljoenennota zou
den zijn voor onze portemonnee.
De PZC koos voor het ultieme
beeld van de financiën: het loon-
strookje. Aan het loonstrookje wer
den de belangrijkste veranderin
gen gekoppeld uit de miljoenenno
ta. In één oogopslag was de in
vloed van de miljoenennota op
het salaris van werknemers zicht
baar.
Met een cartoon van Tom Jansen
waarop het kapitalisme ten grave
'Kredietcrisis kon niet
explicieter in beeld gebracht
worden dan met de cartoon'
werd gedragen, naast het graf van
het communisme, werd in korte
tijd een derde aparte voorpagina
gemaakt. De kredietcrisis gaf ons
daartoe aanleiding. De PZC zocht
voor de krant van 30 september
een ander beeld dan de geijkte fo
to van zenuwachtige mannen op
de beursvloer, die de beurskoersen
angstig in de gaten houden. Voor
dat beeld was al vaker gekozen.
Het was geen eenvoudige opgave
een pakkende illustratie te vinden.
Een eindredacteur zag veel foto's
voorbijkomen, die stuk voor stuk
werden afgekeurd. Tot ze de car
toon van Tom Jansen bekeek en
wist 'dit is hem'. De tekening was
in feite bestemd voor de pagina
'Meningen'. De keuze was snel ge
maakt. Voor de meningenpagina
werd een foto bij een van de lezers-
brieven gezocht en de cartoon ver
huisde naar de voorpagina.
De cartoon was spits, had humor
in zich en er sprak ook dreiging
uit. De kredietcrisis kon in die fase
niet explicieter in beeld worden ge
bracht dan met de cartoon van
Tom Jansen: de paniek in de finan
ciële sector groeit - gaat het kapita
lisme dezelfde toekomst tegemoet
als het communisme?
POSTVAK
Leon Kerkhofs is internist-oncoloog van Ziekenhuis Walcheren. De
ze week legde hij zijn werk neer. De ziekenhuisfusie zou aanleiding
voor de werkonderbreking kunnen zijn. Kerkhofs pleitte voor con
centratie van een hoofdvestiging van het toekomstige Ziekenhuis
Zeeland op Walcheren. Dat zou hem door de directie niet in dank
zijn afgenomen. Kerkhofs maakt zich ook sterk voor het gratis ver
strekken van dure medicatie aan ernstig zieke patiënten.
Anja [ansen-Bieleveld uit Oost-Souburg reageerde op dit nieuws:
„Ik ben een terminale kankerpatiënte van 46 jaar jong en krijg iede
re vijf weken een levensverlengende chemokuur. Ik ben mij er heel
erg van bewust dat ik een heel duur iemand ben voor de gezond
heidszorg, maar dankzij de goede zorg van dokter Kerkhofs leef ik
al een stuk langer dan de verwachtingen voorspelden. Moet ik mij
nu schuldig voelen? Ik dacht het niet! Ik heb inmiddels al weer heel
veel mooie momehten beleefd waarvan ik niet had gedacht ze nog
mee te maken. Dus dokter Kerkhofs, bedankt dat u mijn leven nog
waardevol genoeg vindt en mij de zo nodige en dure medicatie
geeft. Ik denk dat ik ook namens heel veel patiënten kan spreken in
dezelfde situatie. Dat het voor ons enorm belangrijk is dat we deze
zorg in Vlissingen kunnen krijgen en dat we niet met ons vermoei
de en zieke lijf elke keer de reis naar Goes moeten maken. Uit de
grond van mijn hart hoop ik dat wij dokter Kerkhofs weer heel
snel terug zien, want we kunnen niet zonder zijn kunde en goede
zorg!"
