Bezieling bijna voelbaar bij Bief
Geniaal, hoe die 'verknipte' kijk
in het decor wordt uitgewerkt
PZC Maandag 6 oktober 2008 1 9
AGENDA
OP PAD
Aquariumshow
De zestigjarige aquariumvereniging De Al
bino Zwaarddrager houdt een grote aqua
riumshow.
Terneuzen, Philipsterrein Mr. F.J. Haarman-
weg 25, 15.00-21.00 uur
Informatiemiddag
Van aanvraag tot voorziening, informatie
middag Minder Validen Belangengroep
gemeente Borsele (MiVaBel), De Stenge,
Heinkenszand, 14.00-16.00 uur.
Bingo
Ouderensoos WH en afdeling Breskens
van de Anbo houden een bingo.
Breskens, Goedertijt, 13.30 uur.
Beklimming
Van de Sint Lievens Monstertoren oftwel
'Dikke Toren'.
Wie de moeite neemt 281 treden om
hoog te gaan heeft een schitterend uit
zicht over Zierikzee en wijde omgeving.
FILM
BERGEN OP ZOOM
Cinem'actueel, Bangkok dangerous:
20.00 uur; Mamma Mia: 20.00 uur; Wan
ted: 20.00 uur; Dialogue avec mon jardi-
nier: 20.30 uur.
GOES
Merral, Mamma mia: 20.00 uur; Super
hero movie: 20.15 uur; Wanted: 20.15
uur; Radeloos: 20.00 uur.
MIDDELBURG
Schuttershof, Paul dans sa vie: 20.00
uur.
OOSTBURG
Ledeltheater, In Bruges: 20.00 uur.
Bij goede weersomstandigheden, informa
tie 06-21473476.
Zierikzee, Balie 1,12.00-16.00 uur.
MUZIEK
Flamenco
Groep Luna en Alta Mar brengt traditio
nele flamenco vermengd met composi
ties van Victor Rosnha (HZ Cult).
Middelburg, Zeeuwse Concertzaal, 20.00
One night of Queen
Show door Gary Mullen (Mercury imita
tor) The Works. Uitverkocht
Middelburg, Stadsschouwburg, 20.00 uur.
THEATER
25 Jaar Hans Liberg
Jubileumshow met hoogtepunten uit re
pertoire door samplecabaretier en vleu
gelkomiek Liberg op de Chinese Tour.
Antwerpen, Arenbergschouwburg 20.15
uur.
meer agendanieuws op www.pzc.nl
VLISSINGEN
CineCity, Babylon A.D: 22.00 uur;
Brideshead Revisited: 19.15 uur; De brief
voor de Koning: 13.45 uur; Death Race:
19.15 en 21.45 uur;
Kung Fu Panda: 13.45 uur;
Mamma Mia!: 16.15,19.00 uur en 21.45
uur; Meet Dave: 14.00 uur;
Mirrors: 22.00 uur;
Radeloos: 13.45 uur, 16.15 uur en 19.15
uur; The Accidental Husband: 16.15 en
19.15 uur;
The Bank Job: 22.00 uur;
Tropic Thunder: 16.00, 19.00 uur en
21.45 uur;
Wall E: 13.45 en 16.15 uur; Wanted:
16.00 en 19.00 uur;
Wild Child: 14.00 en 16.15 uur; De Ze
ven Van Daran: 14.00 uur.
door Rolf Bosboom
Het zou - na het bijna mega
lomane Umoja-project -
oorspronkelijk een roek-
plaat worden. Uiteindelijk is Blof
met een zeer ingetogen en vrijwel
compleet akoestisch tweeluik geko
men, waarvan het eerste deel (Ok
tober) nu is verschenen.
Het 'Racoon-effect' was niet denk
beeldig. Die andere grote Zeeuwse
band leverde eerder dit jaar óók
een rustige cd afj óók akoestisch.
Before you leave is misschien wel
haar beste album, maar lang niet
iedereen nam de tijd de kwaliteit
ervan te ontdekken. De groep
kreeg af en toe het verwijt wat ge
zapig te zijn geworden.
Blof loopt dat risico minder. Daar
voor heeft het viertal te veel kre
diet opgebouwd en beschikt het
over een te trouwe fanschare. Met
Oktober, hoe herkenbaar het ge
luid ook is, laat de groep zich ech
ter van een heel andere kant ho
ren, ver verwijderd van de rock en
3FM en veel meer neigend in de
richting van het theater en de
kleinkunst, in de beste betekenis
van het woord. Het titelnummer
en tevens eerste single zet, hoewel
het zeker niet het beste is wat het
album te bieden heeft, in dat op
zicht de toon.
Oktober is, net als het jongste al
bum van Racoon, een groeiplaat,
met bijna ambachtelijke toewij
ding gemaakt. Wij geloven nergens
in, Liefdesbrief, Vallende engel en
vooral Zo mooi, zo mooi zijn de top-
Paskal Jakobsen (I) en Peter Slager van Blof, bijna twee weken geleden tij
dens een optreden in het Arsenaaltheater in Vlissingen. foto Lex de Meester
pers, Hoe lang blijf je binnenen
Kouder dan ijs zijn even breekbaar
als ontroerend en de diverse bijdra
gen van Sarah Bettens, vooral die
in Van veraf was het zo mooi, zijn
een verrijking.
De teksten van Peter Slager, vaak
bekritiseerd als te gekunsteld, zijn
intenser en directer dan ooit. Ze
zorgen er mede voor dat Oktober -
net als destijds Blauwe ruis (2002)
- een 'urgente' indruk maakt, een
album dat diep van binnen komt
en dat wel gemaakt móest wor
den. De opnametechniek (in één
keer ingespeeld, zonder overdubs)
zorgt voor een warm, nabij geluid.
De bezieling is bijna voelbaar.
Wie de cd koopt in plaats van
downloadt, krijgt toegang tot de
'Pickering Player': een uitbreiden
de digitale omgeving met teksten,
filmpjes en geluidsopnames. Voor
de liefhebbers is het een waarde
vol extraatje, want er is veel, vaak
ook technische, informatie te vin
den over bijvoorbeeld de gebruik
te instrumenten. De opnames zelf
zijn te bekijken via acht camera's.
Wie goed rondneust, krijgt ook
een kort voorproefje van April, de
andere helft van het tweeluik die
over een half jaar verschijnt. De
vraag is wel hoe groot dan de ani
mo zal zijn voor nóg een 'klein',
akoestisch B lof-album. De honger
naar die onversneden rockplaat
wordt steeds groter.
NADER BESCHOUWD
door Willem Nijssen
Donderdag. Goes, 't Beest. Roze ka
ter van Fantasten. Een jonge
theatergroep. Geen grote ac
teurs. Als je van niks weet, zie je
vooral veel deuren. Op wielen. En nog
meer magnetrons. Opgestapeld, zodat ze
bijvoorbeeld als kast kunnen dienen.
Daartussen drie jongeren. Als zodanig
herkenbaar, niet aan een frisse huid of zo,
maar aan hun kleding. Aan het rommeli
ge van hun omgeving ook, misschien.
Aan het onconventionele van heel de set
ting. Ze vormen een popgroep wellicht.
Zingen veel liedjes. Jusqu'a l'amour. Pa
thetisch. Morse code. Een huppeldansje
met broek op de hielen. Ik transpireer
niet meer. Het snoer van het strijkijzer
als springtouw, het belletje van de magne
tron als ritmesectie. Een kostuum met
pauwenstaart, bestaande uit kleurige vlie
genmeppers. Is dat genoeg, om een in
druk te geven van het bizarre?
Veel videoprojectie ook. Want dit gaat
over de video-en internetgeneratie. Over
jongeren die alles uit hun bestaan, ook
het onbeduidendste nog,- vastleggen op vi
deo en dat lanceren op YouTube bijvoor
beeld. Fysiek theater noemen ze Roze ka
ter ook wel, het zoeken van grenzen. Fy
siek, ja. Ook visueel. En muzikaal. Ergens
zit er wel een lijn in. Niet zo duidelijk als
dit theatergroepje zelf beweert. Maar wat
geeft het. Het is fris. Het is komisch. Het
is gewaagd. Het is speels. In beelden. In
muziek vooral. Ik ben geen groot kenner
van popmuziek, maar volgens mij alle
maal originele tekst en muziek. Vanuit
een banaal zinnetje om de microfoon te
testen ('Zeg eens iets in de mie') maken
ze een fantastisch nummer (en een formi
dabele podiumact). Véél beter dan wat je
de godganse dag als zogenaamde hits op
de radio te slikken krijgt.
Vrijdag. Antwerpen. Voormalig postsor-
teercentrum Antwerpen X. Daens. Na de
film nu de musical. Met topacteurs (die
net iets minder goed kunnen zingen, he
laas). Nog grotere namen: Stijn Coninx re
gisseerde in 1993 de film en is nu de artis
tiek leider, Frank Van Laecke schreef het
script en regisseert, Dirk Brossé compo
neerde voor de film én ook nu de mu
ziek. Goed, maar glad. Het verhaal is ge
stroomlijnd langs voorspelbare lijnen.
Maar: fantastische taferelen. Enorm speel
vlak, heel ruimtelijk gebruikt. Schitte
rende decors, die op zichzelf de hele voor
stelling lang één spetterende 'grande fina
le' zijn. Een extreem filmische musical.
Zaterdag. Gent. De Kazematten. Ros-
tekop. Van Ultima Thule. (Nog in Gent
op 9,10,14 en 15 okt., daarna op toernee.)
Prachtig spel met poppen. Verdient veel
meer dan de 200 woorden die ik nog mag
gebruiken. Anderzijds: dat magische van
poppenspel is.tóch niet te beschrijven.
Hoe kan je nu ademloos kijken naar een
Scène uit Roze kater van Fantasten.
houten poppenkop en de twee poppen
spelers (soms wordt 1 pop door 2 be
speeld, heel apart, hoewel je dat eigenlijk
toch ook weer niet hoort te zien) zelfs
niet opmerken? Een pop lijkt een stereo
tiep, is in alles altijd hetzelfde. Behalve in
de gebaren, in de kleine bewegingen van
een hoofd. Die vertellen daarom véél
.meer dan we gewend zijn. Ook de woor
den lijken soms meer waard dan anders.
Mooie, sobere, humoristische tekst, trou
wens.
Goed poppenspel reikt ver óver het ste
reotiep, en schept juist de karakteristiek.
Sterke karakters. Zo sterk, dat zijzelf spre
ken, en niet de poppenspeler. Pakkend
verhaal, van Rostekop, het jongetje dat ge
plaagd en geslagen wordt. Dat zich terug
trekt, en meent dat de wereld van binnen
veel mooier is dan van buiten. Die daar
om beestjes opensnijdt, waaronder ook
de lievelingshond van zijn moeder. Prach
tig, hoe die binnenwereld (van brand
weerman of ridder, maar ook van verliefd
jongetje) in beelden wordt gevangen. Ge
niaal, hoe die toch wat 'verknipte' kijk op
de wereld van dat iets te diep in zichzelf
verzonken manneke in het decor wordt
uitgewerkt. Mooie, Giacometti-achtige
poppen, trouwens.
Deze week
is het opnieuw geen vetpot wat toneel be
treft. Ik zoek mijn heil vooral in België,
waar in Gent en Antwerpen nog wel een
en ander gebeurt. Zaterdag 11 oktober is
in het Minitheater de première van Het
Hart van Herman ('Over een man die ster
ker wil zijn dan de dood') van Het Mid
delburgs Theater. Ik heb een goede reden
om nog eens met frisse ogen naar het
amateurtoneel te gaan kijken. Vandaar...
Reageren kan via: willem.nijssen@jubii.nl
foto Rob Hogenhout
