11 3 OKTQBE Nicole Peters Bram de Weert uit Asten, studeert Bedrijfseconomie in Tilburg aangekoekte en beschimmelde pannen staat in het washok van het studentenhuis van Nicole Peters (19). „Tja, er kon niets meer op het aanrecht na de vakantie. Zo hebben we het voorlo pig opgelost." Verder is het studentenhuis nabij het Tilburgse spoor erg gezellig. In de keuken staan twee oude beige banken omringd door lege bierflesjes. Nicole: „Hier zitten we vaak met zijn zevenen. Bijvoorbeeld voor het stappen op donderdagavond. We eten niet vaak samen, want iedereen heeft een ander ritme. Maar soms vraag je spontaan of een huisgenoot met je mee-eet." Het leven in haar studentenhuis is een sociaal gebeuren. De huisge noten buurten bijelkaar tussen het studeren door. Tenminste...stude- ren....Nicole: „Een uur studeren per dag? Nee minder, want ik volg veel colleges. Voor tentamens neem ik een paar dagen. Ik heb mijn eerste jaar bedrijfskunde aan de UvT zo gehaald." De studenten draaien volop muziek in hun kamers, maar dat hindert niet. Als er voor een tentamen moet worden geblokt, zet de buur gewoon de vo lumeknop iets lager. Nicole blikt met veel plezier terug op haar eerste jaar in een studen tenhuis. „Ik ga ook steeds minder vaak naar huis. Mijn leven is naar Tilburg verplaatst. Als ik bij mijn ouders kom, is dat ook gezellig, maar dan verveel ik me weer snel. Hier kun je sporten of feesten met je dispuutvriendinnen." Alleen de viezigheid in de keuken is ze een beetje zat. Nicole verhuist mede daarom naar een 'net apparte mentje' met een vriendin. „Haar ken ik van mijn dispuut. Dus ook daar wordt het gezelligheid troef." Vader Jan Peters „Pap, mam, ik ga op kamers. Wat vinden jullie ervan? Er was geen enkele discussie, Nicole wilde op kamers en dat gebeurde dan ook. Ze was al heel zelfstandig, dus we vonden het geen probleem." Wel was het afscheid even pijnlijk. „Je moet je dochter loslaten. Dat was in het begin best moeilijk. Er zijn vooral zorgen of alles wel goed gaat." En daarmee doelt Jan Peters niet of zijn dochter het allemaal wel zou aankunnen: beslissingen nemen, het huishouden en een pit tige studie bij elkaar. „Nee, daarin vertrouwden we haar meteen. Er waren eerder zorgen over wie ze allemaal tegenkomt. Ze is heel so ciaal en communicatief gericht. Dan zal ze toch ook ooit wel eens een rotte appel tegenkomen tijdens het uitgaan. Maar nu denk ik: ze heeft een goed verstand en mocht er een keer iets minder leuks ge beuren: door vallen en opstaan wordt ze wijs." Nicoles moeder is nog steeds wel wat bezorgd, bijvoorbeeld over toe komstige vriendjes. „Nicoles moeder miste haar erg in het begin, want moeder en dochter waren ook vriendinnen. Maar Nicole en haar moeder bellen elkaar nog vaak." De ouders financieren Nicoles studiekosten en vakanties. Vader Pe ters: „Daarover liggen afspraken. Als de studiepunten goed blijven, staat de geldkraan open. Worden de punten minder, sluit die acuut." Vader kan wel lachen om de gedecideerdheid van zijn dochter. „Ze regelt veel zelf, maar kan ook ineens om ondersteuning vragen. Of ik morgen wil helpen met haar verhuizing naar dat nieuwe apparte ment, bijvoorbeeld. Ik vind dat prima. Wij zijn er altijd voor haar als het nodig is." uit Terheijden, studeert Toerisme en Recreatie in Breda gaan, vond Bram de Weert (17) uit Terheij den niet zinvol. Zijn Bredase studie, mbo Toerisme en Recrea tie aan de Rooij Pannen, is immers in de buurt. Maar als hij dan de studentenkamer van een vriend ziet, kriebelt het soms wel even. „Alleen: ik zou het nu nog niet aankunnen. Ik kan net een ei bakken, dus ik zou elke keer mijn ouders bellen wat ik moest doen!" Met het oog op zijn zelfstandige toekomst, oe fent Bram in kokkerellen. „Op mijn opleiding is koken ook een vak. Je krijgt een recept en oefent dat thuis." Brams broer woont ook op kamers, maar niet op de manier waarop Bram zou willen. „Ze delen met zijn allen één badkamer en keuken. Ik zou liever met zijn twee-en wonen. Met een goede maat of- zo." Het thuiswonen bevalt Bram voorlopig prima. Er zijn wel en kele huisregels, maar er is ook veel vrijheid en gezelligheid. „Ik heb het hier hartstikke goed en heb genoeg tijd om te stude ren. Als ik mijn vriend hoor die op kamers zit! Elke week vind je hem in de kroeg." Dat uitgaan hoeft van Bram niet meer zo. Bovendien heeft hij sinds carnaval een vaste vriendin, waar mee hij zoveel mogelijk tijd doorbrengt. Hij blijft in ieder geval thuis wonen tot het einde van zijn stu die: nog twee jaar. „Dan ga ik misschien een hbo-opleiding volgen. Mocht die ook in Breda zijn, kan ik eventueel toch be sluiten op kamers te gaan. Want het klinkt ook erg leuk als ik de verhalen hoor. Een eigen plekje, je eigen dingen kunnen doen. Als ik samen met een studievriend of zo, kan gaan hu ren, dat zou geweldig zijn." Vader Fons de Weert Brams ouders genieten van de groei naar volwassenheid van hun zoons. Vader Fons de Weert: „Begin middelbare school: minder kind. Dan worden het dwarse pubers, vervolgens ado lescenten en gaan ze studeren en verzelfstandigen." Zijn jongste thuiswonende zoon Bram wordt zo min mogelijk verwend. Zo wordt hij ook voorbereid op het op kamers wo nen straks. „Ik heb nogal wat verbouwd in en rond het huis en liet Bram meekijken en de handen uit de mouwen steken. Zo kan hij straks ook klussen in zijn eigen huis doen." En heeft Bram geld nodig voor een aankoop boven zijn budget, verdient hij dat met karweitjes. De Weert: „Mijn oudste zoon Fons jr. wilde graag op kamers maar merkt nu wel dat het best een hele klus is. Er is vrijheid, maar er moet ook veel georgani seerd worden. Dat hoort bij volwassen worden en ook Bram moet daar na zijn studie mbo aan geloven. )e hoort over stu denten die tot hun 30ste thuis wonen, maar dat zien wij niet zitten." Zijn uitwonende zoons blijven echter altijd welkom thuis. „Ze hoeven ook niet speciaal van te voren te bellen. Mijn oudste komt vaak langs omdat hij hier bij de harmonie repeteert en op de scouting zit. We eten dan met zijn allen en dat is gezellig." Er zijn soms ook de nodige irritaties als Bram zich gemakzuch tig gedraagt, maar meestal loopt alles op rolletjes. De Weert: „Bram heeft als hobby om de badkamer te poetsen tot die glimt. Picobello toch!"

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 101