Cultuur
Veere bindende factor bij divers werk
Kirkby etaleert perfecte techniek en prachtige dictie
Paalvast, Mohrmann en
Ten Klooster exposeren
in De Schotse Huizen.
PZC Maandag 29 september 2008 17
Roof van Europa, werk van Michiel Paalvast. foto Lex de Meester
door Ali Pankow
VEERE - Alle drie hebben ze iets
met Veere. De huidige exposanten
in museum De Schotse Huizen
zijn ooit in dit stadje geboren, heb
ben er gewoond, gingen weg en
zijn teruggekeerd of hebben zich
er pas na vele omzwervingen ge
vestigd. Die diversiteit geldt voor
de drie beeldend kunstenaars die
sinds zaterdag hun werk expose
ren in museum De Schotse Hui
zen in Veere. Het zijn Michiel Paal
vast (32), Erica Mohrmann (54) en
Luc ten Klooster (55). De eerste
twee zijn kunstschilders, maar
zeer verschillend van elkaar, ter
wijl Luc ten Klooster zich toelegt
op fotografie.
Kenmerkend binnen het werk van
Paalvast zijn landschappen en stil
levens. Zijn schilderijen zijn niet
realistisch, maar gestileerd naar ei
gen voorkeur. Vaak ook combi
neert hij beide begrippen en krij
gen zijn stillevens letterlijk een de
cor van landschappelijke elemen
ten, zoals bij De Muze en Europa.
Het 'behang' als achtergrond is ver
sierd met luiten en stieren. „Lui
ten ter versterking van de Muze en
stieren ter bevestiging dat het in
derdaad om Europa gaat", licht de
kunstenaar toe. De twee mythi
sche figuren visualiseert hij als 'ste
nen beeldje'. En het flesje Spa daar
naast? „Mijn bron van water, om
dat de Muze vaak in de buurt van
een bron of beek wordt afgebeeld
op zeventiende-eeuwse schilde
rijen", zegt Paalvast. Ook zijn wer
ken Atalanta en Hippomenes en
Roof van Europa binnen deze serie
verdienen een intensieve bestude
ring.
Met de schilderijen die hij en plein
air maakte, levert de kunstenaar
niet alleen een boeiende serie land
schappen maar vooral ook een
doorkijkje naar waar hij in de toe
komst ongetwijfeld heen wil: ver
dere abstrahering van contouren,
lijnen en vlakverdelingen. Zover is
het echter nog niet. Een kwestie
van de tijd die daar rijp voor moet
zijn, volgens Paalvast. Zijn huidige
fase binnen deze en plein air ge
schilderde werken is bovendien be
slist een beschouwing waard. Schil
deren in de open lucht vergt snel
heid en keuzen om zoveel moge
lijk sfeer en omstandigheden te
kunnen vasthouden.
Ook Erica Mohrmann onderwerpt
zich bewust aan voorwaarde
scheppende omstandigheden. Zij
tekent onder meer in pastelkrijt,
bister en houtskool naar model
len. Dat gebeurt meestal onder
tijdsdruk en dat noopt haar keuzes t
te maken. Dat levert soms een ver
rassend resultaat op zoals in Let's
Tango. Het is een tekening van een
wulpse vrouw met op de plaats
waar het hoofd geprojecteerd zou
kunnen worden, alleen een sensue
le mond.
Mohrmanns passie voor de schil
derkunst ontsproot op Curasao
waar zij lange tijd woonde. Zij
noemt zichzelf autodidact en vol-
gens haar houdt dat in: observatie,
informatie, scholing en reflectie.
Dat laatste heeft zij zichzelf be
wust moeten aanleren. „Even een
stapje naar achteren doen, goed kij
ken naar je eigen werk en je afvra
gen hoe het ook anders kan", legt
zij uit. Het bracht haar onder meer
tot het besef dat tekenen naar mo
del meer is dan alleen kijken naar
de fysieke aspecten, maar vooral
ook naar de verborgen verhalen
achter het personage. Naast haar
tekeningen toont Mohrmann hier
ook enkele recente schilderijen
waarvoor zij het paletmes hanteer
de om weer eens volledig los te ko
men van de lijnen.
De expositie omvat verder werk
van fotograaf Luc ten Klooster dat
al eerder dit seizoen te zien was in
De Schotse Huizen. Hij vertegen
woordigt de derde generatie van
de Veerse kunstenaarsfamilie Ten
Klooster. Zijn werk bestaat uit
fraaie fotobeelden met een nostal
gische basis.
Expositie Michiel Paalvast, Erica Mohr
mann en Luc ten Klooster, t/m vr. 31
okt in Museum De Schotse Huizen in
Veere. Geopend: dagelijks 13.00-17.00
uur.
LES AMOURS BAROQUE
Met Les Amours Baroques
presenteerden London
Baroque en Emma Kirk
by een programma met Engelse en
Franse barok waarin de liefde in
vele facetten werd vertolkt. De
Grote Kerk in Veere was uitver
kocht en terecht. Deze musici zijn
toonaangevend en Kirkby is al ja
ren een fenomeen op haar gebied.
Tijdens de Chaconne van Purcell
was het even wennen aan de weid
se akoestiek, zeker voor deze intie
me muziek, gespeeld op authen
tieke instrumenten. Ingrid Seifert,
Richard Gwilt (violen), Charles
Medlam (gamba) en Steven Devi-
ne (klavecimbel) vormen een
mooi ensemble dat genuanceerd
musiceert met respect voor de mu
ziekstijl. Natuurlijk keek het pu
bliek uit naar de bijdragen van Em
ma Kirkby. Zij schitterde nog niet
in de vier aria's uit The Fairy
Queen van Purcell. Wel bleek dat
zij nog steeds zingt met het groot
ste gemak.
Haar stem klinkt nog steeds kristal
helder in de hoge tonen en in de
lagere regionen is de metallieke in
kleuring nog altijd aantrekkelijk.
De dictie is perfect en met uitge
kiende fraseringen en een natuur
lijke dynamiek werden de aria's ex
pressief vertolkt. Vooral de gevoe
lig glissandi onderstreepten de
droeve passages.
L'Apothéose de Corelli van Coupe-
rin komt uit de bundel Les Goüts
réunis. Het werk is een grote sona
te, een soort allegorisch eerbetoon
Door London Baroque en Emma
Kirkby (sopraan). Gehoord: zo.
28/9, Grote Kerk in Veere.
door Jeanette Vergouwen
aan Corelli. De zeven delen van de
sonate worden begeleid met sug
gestieve en vaak humoristische on
dertitels. Deze werden met een
goede Franse uitspraak gesproken
door de gambist. Het werk werd
sprankelend en vlot vertolkt.
La Morte di Lucretia van Michel de
Montéclair was voor mij het hoog
tepunt van het concert. Wat een
invoelen van tekst, emotie en mu
ziek. Kirkby bracht de recitatieven
en aria's met een niet te evenaren
expressie en vooral het triple pia
no gebrachte Io moro, addio was
adembenemend.
Na de pauze werd door de instru
mentalisten de Trio sonata in g van
Handel gespeeld. Mooi in balans
en met Vele nuances. De inbreng
van de klavecinist was belangrijk.
Hij speelde stimulerend en onder
steunend.
De drie korte werken van For-
queray voor gamba en klavecimbel
waren een demonstratie van de
techniek en de klankmogelijkhe
den van de zevensnarige gamba.
De verschillende karakters in La
Regente, La Du Vaucel en La Leclair
kwamen goed over.
Emma Kirkby en London Baroque, gi:
Het concert werd afgesloten met
vier liederen van Thomas Arne op
teksten van Shakespeare. Kirkby
demonstreerde hierin haar tech
:rmiddag in de Grote Kerk in Veere.
niek die steunt op een perfecte
adembeheersing, en prachtige dic
tie. Alle woorden worden voor in
de mond gevormd. De verschillen
foto Lex de Meester
in de liederen van vrolijk via virtu
oos naar volksliedachtig kwamen
allen tot hun recht. Een geweldig
concert.
