Buitengebied Nieuwe raadkaart Wachten op de verse vis Het gereedschap van de schaapherder :,V# PZC Zaterdag 27 September 2008 I 19 We blijven nog even bij de bruggen, ook bij deze nieuwe kaart uit de collectie van Hans Lindenbergh. De gebruikelijke vraag is: in welke plaats is deze foto genomen. Nadere bijzonderheden zijn zoals gebruike lijk van harte welkom. Oplossingen kunnen tot donderdag 2 september gestuurd worden naar: redactie PZC Buitengebied, postbus 31, 4460 AA Goes; fax: 0113 - 315669; e-mail: redactie@pzc.nl. Onder de inzenders van een goede oplossing worden drie waardebon nen verloot. hoog het water stond bij storm. H. de Valk-Luitwieler herkent rechts nog een stukje van de oude vismijn: „Daar bracht ik vele uur tjes door op de kademuur om te kijken naar de vissersvrouwen met hun karretjes. Ook stond daar de frietwagen van Dolf (de lekkerste friet van Vlissingen). Van mij mo gen ze het Bellamypark weer uit graven, kunnen ze er 's winters schaatsen." S. Verschoor: „Rechts, achter de zeilen van de schepen, stonden de mensen te wachten op de vers aangevoerde vis die werd verkocht door Arnemuidse vis vrouwen." J. de Kok schrijft: „De foto moet van voor 1909 zijn want begin dat jaar zijn de Kaaskade (la ter Spuistraat) en de Bellamykade gedempt." Hij heeft gelijk, want de kaart vermeldt het jaartal 1905. Ook R. van Es dateert de kaart rond 1900, 'te zien aan de vissers scheepjes met spriettuig'. C. Heijkoop vermoedt dat de zeil boot linksachter een schip met ko len is van Wibout: „De kolen wer den vanaf het schip verkocht." P. Meijers schrijft: „De man in het roeibootje is waarschijnlijk Kees van Klinken met zoon." „De toren van de Sint Jacobskerk en het Beursgebouw vielen, naast het zicht op de haven, gelijk op. Hotel Goes aan de rechterkant had toen nog een andere bestemming, het pandje ernaast lijkt toen al een cafeetje te zijn. Op de achtergrond heb ik ook nog een winkel met zonneschermen ontdekt", schrijft W. H. Sandifort. K. Fase tot slot: „Aan de oever van de Vissershaven ligt het Arsenaal (1823-1824). De begane grond was exercitieterrein en bewaarplaats voor de karren van de compagnie en de brandspuit. De verdieping was in de zomer logiesruimte voor compagnieën van het bataljon in fanterie uit de Willem III Kazerne. Nu zit er een vermaakscentrum." De waardebonnen gaan naar: M. Roelse, Koudekerke; M. Mijns- bergen, Vlissingen en R. Quaege- beur, Vlissingen. door Annemarie Zevenbergen Zoals verwacht heel veel in zendingen op de raadkaart van afgelopen week, die de brug van de Bellamyka de naar de Nieuwedijk in Vlissin gen laat zien. Vrijwel alle brief schrijvers herkende de foto, geno men vanaf het Keizersbolwerk met op de voorgrond de Voorha ven en Koopmanshaven, waar nu de loodsboten liggen, en daarach ter de Achterhaven (nu Spuiplein). „Links op de foto, met torentje, het Beursgebouw uit 1635. Hier werd de aangevoerde koopwaar verkocht", vertelt B. Bliek. R. Zachariasse weet nog te vermel den dat het Beursgebouw tot 1880 een 'mooie open galerij' had. Nu is er een restaurant gevestigd. J. Dommisse vertelt; „Onder graaf Willem 111 werden de havens ge graven: de Voorhaven, de Koop manshaven en de Achterhaven. Ge boren in Vlissingen heb ik daar als kind veel rondgelopen en bootjes bekeken of's winters gekeken hoe door René Hoonhorst Het roedeltje van schaapherder Jan Klomp en vriendin Natasja Vermeu len bestaat uit zes honden. Een beetje weinig, vindt hij zelf, ook al omdat hij er maar vier kan inzetten. De oudste, Venga, is met haar dertien jaar al een paar jaar met pensioen. De jongste, Alt- deutsche hütehund "iycho, is met bijna een halfjaar nog niet aan de training begonnen en dus niet inzetbaar bij het hoeden. De ove rige vier kunnen niet allemaal een hele werk week meer aan. Duitse herder Vera is het tiende kruisje gepasseerd. Brune, Hollandse kortharige herder, is acht; Tatse, Altdeutsche hütehund, is zeven en Nele, Hollandse ruw harige herder, loopt ook tegen de respectabe le leeftijd van zeven jaar. Het kwartet slaagt er nog in het werk te doen, maar het aantal en de eenzijdige leeftijdsopbouw zitten Klomp wel een beetje dwars. De vier herdershonden hebben allen eigen specifieke kenmerken en eigenschappen. Klomp somt op: „Vera en Nele hebben het meeste overzicht. Vera weet in bijna alle om standigheden wat er moet gebeuren maar kan gezien haar leeftijd geen hele dag meer heen en weer langs de kudde rennen. Nele ziet het ook goed, maar is wat te bescheiden. Ze laat zich, mede door haar wat tengere bouw, nogal eens door schapen aan de kant zetten en durft zich niet zo goed te laten gel den als baas. Bovendien loopt ze ook niet, zo als Tatse en Brune, makkelijk een kilometer of zestig in een dag als we van de ene locatie naar een ander lopen." De opleiding van Tycho, die ondanks zijn vijf maanden al behoorlijk groot is, begint later dit najaar. In de loop van volgend jaar moet hij al wat herderstaken aan kunnen. Klomp hoopt begin volgend jaar nog een pup en een iets ervarener hond op de kop te hebben getikt. De ervaren hond'moet niet al leen de schapen hoeden, maar tegelijkertijd neef Serge, die volgende maand aantreedt, helpen het herdersvak onder de knie te krij gen. Schapendoezen zijn te veel gedomesticeerd en border collies zijn volgens Klomp 'meer drijvers dan hoeders'. „Goed als de kudde is uitgezworven in weidse verten in Australië of de Schotse hooglanden en periodiek bij el kaar moet worden gedreven. Maar voor het hoeden van een kudde niet echt geschikt." Klomp vindt eigenlijk dat Nederlandse kud des gehoed moeten worden door Hollandse herders, maar hij richt zich de komende ja ren op een roedel Altdeutsche hütehunden. Duitse vakgenoten, met wie hij regelmatig contacten onderhoudt, brengen hem op het spoor van goede honden en zijn ervaringen met de Altdeutschen Vera en Tatse vallen ook niet tegen. Van Tatse zou hij graag nog eens een nest puppen hebben. „Ik houd zowel van de bouw als van het karakter van Tatse: een ech te werker, die onvermoeibaar blijft rennen en de schapen goed in het gareel houdt. Een schaap corrigerend in de nek grijpen, zonder het dier te verwonden. Niet dat de andere honden het niet kunnen, maar Tatse combi neert uithoudingsvermogen, slimheid en ge hoorzaamheid het best naar mijn smaak. Zul ke honden heeft een herder graag." Natasja had het al eerder gezegd: „Zonder hond is' een herder niets." Jan verwoordt het iets anders. „Een hond is het belangrijkste ge reedschap voor een herder."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 19