We voelen ons hier heel erg welkom
HUIZENMARKT 7
II
Gtoeten uit Ho^
hoorlijk wat bezoekers van de Emi
gratiebeurs en inmiddels zijn zo'n
twintig gezinnen vanuit het hele
land naar Zeeuws-Vlaanderen geto
gen.
De Kootkars horen daar ook bij, al
had de Emigratiebeurs daar maar
zijdelings mee te maken. Michel:
„Sylvia zag op het Journaal een
item over de beurs, maar die was
toen al voorbij. Wel hebben we op
de Zeeuws-Vlaamse website
www.uwnieuwetoekomst.nl geke
ken en toen hebben we besloten
dat we het zouden doen. Verhui
zen naar Zeeuws-Vlaanderen"
Voor Sylvia was het echt een
sprong in het diepe. Ze kende de
streek helemaal niet. Michel wel.
„Ik heb een tante in Biervliet, dus
als kind kwam ik hier wel vaker.
Mijn vrouw was hier echt nog
nooit geweest"
Echtpaar Kootkar zoekt
Nieuwe Toekomst in
Zeeuws-Vlaanderen
Het werd Hoek. Niet bepaald een
van Zeeuws-Vlaanderens meest
pittoreske plaatsjes en ook niet
middenin de polder. Kootkar:
„We wilden namelijk het liefst
eerst werk voordat we zouden ver
huizen. Mijn vrouw kon aan het
werk als verpleegkundige in Ter
Schorre en ik zit nu in een reïnte-
gratieproject. In Abcoude was ik
taxichauffeur en vervoerde ik ge
handicapten. Nu kijken we wat ik
met die werkervaring kan doen."
De baan voor Sylvia werd gevon
den met hulp van Uw Nieuwe Toe
komst. Wie overweegt naar
Zeeuws-Vlaanderen te verhuizen
wordt indien gewenst geholpen
met het zoeken naar een baan en
ook de partner wordt met het
'partnerbanenproject' zo mogelijk
ook aan het werk geholpen.
Het stel is dolgelukkig in de eens
gezinswoning in de Narcissenlaan.
Het is weliswaar geen enorm vrij
staand huis met grote tuin, maar
voor de Kootkars is het een paleis
je. Geen gezoem van auto's de he
le dag en de stank van uitlaatgas
sen. Het is er rustig en na twee mi
nuten wandelen hebben ze uit
zicht over de polders ten westen
van Hoek. Mogelijk verhuizen ze
nog wel eens, maar Zeeuws-Vlaan
deren gaan ze nooit meer uit. Dat
staat vast. Kootkar: „We blijven ab
soluut hier. De mensen zijn ontzet
tend vriendelijk en wat Hoek be
treft, we werden vrijwel meteen
opgenomen in de Hoekse gemeen
schap. We voelen heel erg wel
kom."
De housewarming party moet nog
gehouden worden. Veel kennissen
zijn nog niet op bezoek geweest.
Kootkar: „Toen we vertelden dat
we naar Zeeuws-Vlaanderen gin
gen verhuizen, stonden ze wel
even met de oren te klapperen. Ze
vinden het hier immers maar een
uithoek. Sylvia en ik willen ze
graag het tegendeel bewijzen."
door Sheila van Ooorsselaer
Sylvia (53) en Michel (40) Kootkar
hadden het wel gezien in Ab
coude. Ze woonden pal naast de
A2, zodoende was er nooit eens
een momentje rust en dat greep
hen naar de keel. „Abcoude gaf
ons hoe langer hoe meer het ge
voel van een stropdas die te strak
zi", zegt Michel Kootkar. Een paar
maanden geleden heeft het stel die
stropdas afgeworpen en heeft nu
alle rust en ruimte die ze zochten
gevonden. In Hoek.
Zeeuws-Vlaanderen baarde afgelo
pen maart heel wat opzien met de
eigen stand op de Emigratiebeurs
in Nieuwegein.
Waarom naar Frankrijk of Tasma-
nië in de zoektocht naar rust,
ruimte en een nieuwe toekomst
als je dat in eigen land ook kunt
vinden? De Zeeuws-Vlaamse bood
schap opende de ogen van toch be-
