Meningen
'Chinese gehandicapten grote winnaar'
Paupers en prinsen stemmen
in ondemocratisch Swaziland
1 4 I Zaterdag 20 september 2008 PZC
Prinses Margriet is
laaiend enthousiast
over Paralympics.
Ongenoegen neemt
toe onder bevolking
van bergstaatje.
Scharrelei?
Bijstand
Snackwagen
door Hans Jacobs
Prinses Margriet praat vooral
in superlatieven over de Para
lympische Spelen in Peking.
Ze verheugde zich ook enorm op
het weerzien met de Nederlandse
deelnemers, van wie de medaille
winnaars gisteren door koningin
Beatrix en de prinses werden ont
vangen op paleis Noordeinde. De
Chinese gehandicapten zijn vol
gens haar de 'grote winnaars' van
de Spelen.
Prinses Margriet omschrijft een
ontroerend moment tijdens de eer
ste dagen van de Paralympische
Spelen in Peking. Ze mag de me
dailles uitreiken voor het speerwer
pen. Een Chinees heeft goud.
„Daar staat hij dan, een vol sta
dion zingt voor hem uit volle
borst het volkslied, terwijl zijn be
staan een paar jaar geleden nog
werd ontkend." In China waren of
ficieel geen mensen met een han
dicap, legt Margriet uit. „Je zag
hen niet, zij waren weggestopt.
Nu zijn er opeens 82 miljoen, ze
worden erkend, hebben facilitei
ten gekregen." Pure winst volgens
de prinses. Ook in Nederland valt
nog wat te leren. „We moeten kij
ken naar wat mensen wél kunnen
in plaats van naar wat ze niet kun
nen. Dat geldt ook in de maat
Op paleis Noordeinde worden de paralympiërs gehuldigd in aanwezigheid van prinses Margiet.
foto David van Dam/CPD
schappij, op de arbeidsmarkt bij
voorbeeld. Er is nog veel meer mo
gelijk. Sport kan, zoals is aange
toond, daarbij enorm helpen."
Prinses Margriet mag gerust een
pionier worden genoemd. Samen
met echtgenoot Pieter van Vollen
hoven stond ze in 1980 bij de Spe
len in Arnhem al vooraan om de
gehandicaptensport vooruit te hel
pen. „Het enthousiasme van de at
leten en de inzet van vrijwilligers
en iedereen eromheen, was het
zelfde als nu in Peking, maar daar
mee houdt elke vergelijking op",
zegt de prinses, voordat ze samen
met de koningin de rode loper uit
legt voor de Nederlandse medaille
winnaars in Peking. „Het is profes
sioneel geworden." In 2004 klopte
de voorzitter van het Internatio
naal Paralympisch Comité (IPC)
bij haar aan, met de vraag of ze lid
wilde worden van het erecomité.
„Ik wilde niet meer aan de organi
serende kant zitten, maar de Spe
len promoten en met anderen
brainstormen over de aanpak. Er
valt voor de Paralympische sport
nog veel te winnen. De prinses ver
telt met een knipoog over haar
ontmoeting met de Chinese presi
dent Hu Jintao in de Grote Hal
van het Volk, voorafgaand aan de
openingsceremonie. „In de bus
werden we gedrild. Eerst de presi
dent een hand geven, tussen hem
en zijn vrouw in gaan staan, naar
de camera kijken, en dan de presi
dentsvrouw een hand geven en
doorlopen. Hij wilde natuurlijk
niet twee keer handen schudden
met iedereen." De instructies ten
spijt ging het nog vaak mis, lacht
de prinses. Margriet was niet voor
het eerst in China, maar het land
dat ze in de jaren tachtig tijdens
een privéreis leerde kennen, is in
middels onherkenbaar veranderd.
„Het was een cultuurschok", zegt
ze. Prins Willem-Alexander heeft
al een paar keer zijn steun uitge
sproken voor een Nederlandse kan
didatuur voor de Olympische Spe
len van 2028, honderd jaar na de
Spelen van Amsterdam in 1928. De
Paralympische Spelen komen dan
automatisch mee. Kan Nederland
dat aan? „Waarom zouden we het
niet kunnen? We hebben daarover
in Peking ook gesproken. Er is
geen vergelijking met China. We
kunnen het nooit op die manier
doen en dat moeten we ook niet
willen", zegt ze. Maar net als haar
neef ziet de prinses vooral positie
ve effecten. „Het stimuleert de
sport in de breedte, je maakt ons
Ömeer sportbewust."
www.royalblog.nl
door onze correspondent
llona Eveleens
NAIROBI - In Swaziland regeert één
van de laatste nog absolute vor
sten ter wereld, koning Mswati de
Derde. Gisteren waren er parle
mentsverkiezingen.
Bongani Wakansuthu wil zijn ech
te naam niet noemen. De politieke
analist omschrijft de parlements
verkiezingen als een 'farce', en zo
iets onder je echte naam zeggen,
doet je in de cel belanden. „Die
verkiezingen waren tijdverspil
ling."
In het bergstaatje dat grenst aan
Zuid-Afrika, groeit volgens Wa-
kamsuthu het ongenoegen. Ter
wijl de bevolking haar stem uit
bracht voor een nieuw parlement,
wapperden her en der nog slingers
van het dubbele feest dat het land
onlangs vierde.
Zowel Swaziland als koning Mswa-
ti werd veertig jaar oud. „De extra
vagante festiviteiten maakten me
misselijk. Dit land bestaat uit lou
ter prinsen in paleizen en paupers
in hutten. En de hutbewoners had
den geen reden om feest te vie
ren."
Het getal veertig keert anno 2008
overal terug in het dagelijkse leven
van de ruim één miljoen Swazi's.
Veertig procent van hen is werk
loos en bijna hetzelfde percentage
is hiv-positief. Daarmee heeft Swa
ziland het hoogste infectiepercen
tage ter wereld. Mede daardoor
haalt slechts één op de vier Swa
zi's de veertigste verjaardag.
Om de verspreiding van aids tegen
te gaan, wordt geadviseerd zich te
beperken tot één partner. Koning
Mswati, een monarch met absolu
te macht, lapt dat aan zijn laars.
Hij heeft dertien vrouwen en liet
onlangs zijn oog laten vallen op
een ander mooi meisje tijdens de
jaarlijkse rietdans. Dan dansen
zo'n tienduizend maagden in rie
ten rokjes en ontblote borsten in
een lange rij langs het koninklijk
bordes. Het is de bedoeling dat de
vorst een nieuwe echtgenote uit
zoekt. De vader van de huidige ko
ning verzamelde op die manier
meer dan zeventig echtgenoten
die hem ruim tweehonderd kinde
ren schonken.
Elke koningin krijgt haar eigen pa
leis en ook alle prinsen en prinses
sen wonen in mooie huizen. Dat
wordt allemaal betaald uit de ko
ninklijke huishoudpot. Koning Ms
wati staat op nummer vijftien op
de lijst van de rijkste vorsten ter
wereld. Zeventig procent van zijn
onderdanen moet echter rondko
men van minder dan een euro per
dag.
„Er klinken meer kritische gelui
den over de koning en zijn hofhou
ding", constateert de Zuid-Afri
kaanse politieke analist Allister
W* In Swaziland vonden gisteren par-
lementsverkiezingen plaats. Er is
veel onrust onder de bevolking.
Veel inwoners hebben geen
werk.
Sparks. „Maar ik twijfel er niet aan
dat uit een referendum zou blijken
dat de overweldigende meerder
heid van de Swazi's hun koning
niet kwijt wil. Ze bewonderen en
aanbidden hem."
De eisen voor meer democratie
werden in 2006 ingewilligd met
een nieuwe grondwet die op pa
pier democratischer klinkt, maar
in werkelijkheid alle macht bij de
vorst houdt.
Wel kwam het twee maanden gele
den in de hoofdstad Mbabane tot
geweld toen protesterende Swazi's
winkels bekogelden, een markt
plunderden en een bus in brand
staken. Zij uitten hun frustratie
over de gestegen prijzen, veroor
zaakt door de hoge olieprijs.
„De koning doet veel goede din
gen en het volk houdt van hem en
respecteert hem", vertelt de 23-jari-
ge student Henry Diamini. „Als er
iets misgaat, ligt dat aan zijn advi
seurs. Zij denken meer aan zich
zelf dan aan het volk."
In het buitenland, en vooral in het
buurland Zuid-Afrika, groeit de
kritiek op koning Mswati. De vorst
kan het prima vinden met de Zim
babwaanse president Robert Muga
be, ook een buitenbeentje in de in
ternationale gemeenschap. „Net
als tegen Mugabe zouden er sanc
ties moeten komen tegen Mswati",
meent Swazi-analist Bongani Wa-
kamsuthu. „We kunnen hem als
koning handhaven, maar hij moet
in zijn eigen onderhoud voorzien
en het regeren overlaten aan een
groep democratische deskundi
gen."
LEZERS SCHRIJVEN
Brieven richten aan:
Lezersredacteur PZC
Postbus 31
4460 AA Goes
0113-315660
lezersredacteur@pzc.nl
(max. 150 woorden)
Het woord scharrelei is op zich al
volksverlakkerij omdat mensen
denken dat ze dan eieren kopen
van scharrelende in een wei en
dus buitenlopende kippen (PZC,
19-09). Dit blijkt uit het kraam-
werk dat wij regelmatig voor de
Partij voor de Dieren doen en wij
mensen een test aflaten nemen
om te kijken wat ze weten van de
kip en het ei. Dat deze legkippen
van scharreleieren opgesloten zit
ten in een stal met z'n negenen op
1 vierkante meter en nooit buiten
komen, wordt er door de sector
niet bij verteld. Ook wordt nog
eens de pijnlijke ingreep van sna
velknippen of afbranden toege
past. De bezoekers schrikken daar
echt van en vinden dat ze door de
informatievoorziening van de over
heid en de sector voor de gek wor
den gehouden. Dat nu eiersalade
met legbatterijeieren ook nog eens
scharreleiersalade genoemd mag
worden is toch wel helemaal te
gek voor woorden. Hoe meer kun
je besodemieterd worden?
Rob Ossewaarde
Prins Bernhardstraat 25, Oud Sabbinge-
In de PZC van 13 september stond
een stuk over gemeenten die bij
standsgerechtigden dwingen tot
psychotherapie. Helaas worden
mensen niet alleen op die manier
onder druk gezet. Ik zie met stij
gende verbazing hoe vrienden van
mij, die bijstandsgerechtigd zijn,
worden behandeld. Ambtenaren
gaan met hen om alsof ze uitschot
zijn. Ze moeten soms maanden
lang op hun uitkering wachten en
maar zien hoe ze in die tussentijd
overleven. Mensonterend. Intus
sen sussen wij ons geweten, want
we doen toch iets voor de sociaal
zwakkeren. We sturen ze toch bij
voorbeeld naar re-integratiebedrij-
ven (ook onder druk) Kapitalen
worden er aan uitgegeven, maar
slechts weinigen echt geholpen. Ik
verzamel verhalen met ervaringen
van bijstandsgerechtigden om ze
te bundelen. Ik heb hier aan 150
woorden niet genoeg om uit de
doeken te doen hoe erg het is.
Daar lusten de honden geen
brood van.
Cayla Aerssens
Batenburg 47, Vlissingen
In de PZC van 9 september stond
het bericht dat de snackwagen van
de heer van Gilst moet vertrekken
van zijn stekje langs de N57 bij
Serooskerke (S). Dit in opdracht
van de gemeente Schouwen-Dui-
veland als gevolg van het nieuwe
standplaats- en ventbeleid. Wie
verzint nu zo iets? De snackwagen
staat op een schitterende locatie,
staat niemand in de weg en op
een veilig punt. Het is juist een
klein beetje service voor de passe
rende recreant, hetzij op de fiets of
met de auto voor een bak koffie of
een snackie. En wat te denken van
de inwoners van Serooskerke.
Deze mensen maken dankbaar ge
bruik van de snackwagen. En ten
slotte niet te vergeten voor de eige
naar zelf, die op een prima plaats
zijn boterham verdient. Al met al
is het voor mij onbegrijpelijk en
het is te hopen dat het gemeente
lijk beleid herzien wordt!
L. van Dongen
W. Alexanderstraat 10 Burgh-Haamstede
