Parlement Rwanda is vrouwenbastion
J ii £1 - VI OTA
Regiotaxi's
Diertransporten
Beschouwingen
Sociale dienst
Eerste parlement ter
wereld waar vrouwen
meerderheid hebben.
ITlClllllgvll
PZC Vrijdag 19 september 2008 1 1
LEZERS SCHRIJVEN
Brieven richten aan:
Lezersredacteur PZC
Postbus 31
4460 AA Goes
0113-315660
lezersredacteur@ipzc.ni
Dat te veel regiotaxi's te laat ko
men of helemaal niet komen zou
als oorzaak hebben dat er een te
kort is aan chauffeurs. Con-
nexxion blijft dit volhouden. En
het SVWO neemt dit klakkeloos
over.
Men moet mij maar eens uitleg ge
ven over het volgende. Al jaren
staat in de computer vermeld dat
er op maandag vervoer moet zijn:
om 9.00 uur ophalen en terug om
15.45 uur. Je zou dan denken dat
men iets kan regelen. Vergeet het
maar, zeven keer in vier weken
gaat het fout. Je krijgt een excuus
briefje met een kaartje voor een
taxiritje gratis. Het excuusbriefje is
standaard. Als je er over belt en
het zint de telefonist niet, wordt
zonder pardon de hoorn op de
haak gelegd.
Als je met andere taxibedrijven
hierover praat, krijg je een ander
verhaal. Connexxion belt een an
der taxibedrijf om 09.00 uur of zij
om 09.00 uur de rit willen overne
men. Op dat moment ben je te
laat en dat heeft niets met een te
kort aan chauffeurs te maken,
maar alles met de organisatie of
wel de planning. De heer Verburg
moet dan ook geen compassie heb
ben met Connexxion. Connexxion
kan op twee manier aan zijn ver
plichtingen worden gehouden.
Dat is of de boeteclausule in wer
king te stellen of te zorgen dat er
concurrentie komt.
Cor Quinten
Rozenstraat 20, Colijnsplaat
Minister Verburg zegt juridisch
niets tegen de extreem lange dier
transporten te kunnen doen (PZC,
12 september). De plannen zijn
om Nederlandse slachtvarkens
naar Rusland te exporteren. Rei
zen naar slachthuizen in Rusland
die dagenlang duren. Uit onder
zoek is gebleken dat deze extreem
lange reizen veel dierenleed veroor
zaken. In de overvolle veewagens
sterven vele dieren door uitput
ting, vaak is er ook geen drinkwa
ter. Vaak blijkt tijdens controles
dat regels worden overtreden, rust
en rijtijden worden overschreden
en routeplannen worden vervalst.
Varkens leven in donkere, kleine
hokken. Ze zijn niets gewend en
raken bij vervoer in paniek. Vanuit
Nederland gaan duizenden var
kens naar een ver land voor de
slacht. Uit onderzoek is gebleken
dat varkens slechte reizigers zijn,
ze zijn stressgevoelig en worden
snel ziek.
Dierenrechtenorganisaties zoeken
de oplossing in een revolutionair
besluit; een maximale transport-
duur van 8 uur of slachten in het
land van herkomst en de karkas
sen vervoeren.
C. Minneboo
J.D.P.de Smitstraat 31, Oost-Souburg
Balkenende, onze Christelijke lei
der in dit socialistisch kabinet,
preekt over marktwerking samen
hangend met ethiek, koopkracht
en een overheid, juist voor men
sen in de knel. Tegelijkertijd wordt
er bezuinigd op chronisch zieken
en gehandicapten. Lekker christe
lijk zeg. WD'er Rutte wil minder
overheidsbemoeienis met het be
drijfsleven, terwijl de Amerikaan
se overheid, net voor 80 miljard
dollar, een hypotheekbank (be
drijfsleven) uit de stront heeft ge
holpen. De beurzen gingen gelijk
omhoog. Onze ijskappen blijven
helaas smelten.
Richard Snoep
M. v. Coehoorngracht 51, Vlissingen
Sociale dienst geeft fors minder
uit. Hulde aan de SDW. Ze geeft
dit jaar wellicht meer dan 1,2 mil
joen euro minder uit. Omdat ze
minder 'klanten' hebben. Klanten
die elders werk hebben gevonden.
Ja, ja. Was dat maar waar. De prak
tijk is zo anders. Bij ons werkt een
voormalig cliënt van de SDW. Die
cliënt is van de SDW overgeheveld
naar een integratiebureau. Die in
stelling betaalt de ex-cliënt haar
uitkering. Niets meer en niets min
der. Wellicht komt dat geld uit een
ander potje dan dat van de SDW,
maar feit is dat er per saldo weinig
wordt bespaard. En het integratie
bureau werkt voor niets?
Of doen ze dat van de vorstelijke
subsidie die van overheidswege
wordt verstrekt als er een 'SD
Cliënt' aan werk wordt geholpen?
Tijd voor nader onderzoek in
plaats van roemen over je eigen
prestatie SDW.
Joep Vergroesen
Vrouwenpolderseweg 55a, Serooskerke
Aanhangers van de RPF tijdens een verkiezingsbijeenkomst op 12 septem
ber in de Rwandese hoofdstad Kigali. foto Thomas Rippe/EPA
Rwanda is het eerste land ter we
reld waar vrouwen de meerder
heid hebben in het parlement. Bij
de verkiezingen van deze week be
haalden vrouwelijke kandidaten
56 procent van de zetels. Behulp
zaam is de vrouwvriendelijke
grondwet van Rwanda.
„Het idee dat vrouwen alleen goed
zijn voor de keuken heerste lang
bij ons. Maar dat vooroordeel is
aan het verdwijnen. Nu zijn we al
lemaal trots dat Rwanda het eerste
land is waar vrouwen het glazen
plafond doorbraken met zoveel ze
tels in het parlement", reageert de
Rwandese journalist Shyaka Kanu-
ma op het nieuws dat vrouwen nu
de meerderheid hebben in het par
lement.
„Ik geloof in vrouwelijke leiders
niet omdat mijn vrouw het er bij
me in mepte, maar omdat ik zie
hoe ze functioneren." Bij de parle
mentsverkiezingen, eerder deze
week, bemachtigden vrouwen 44
van de 80 zetels in het Lagerhuis.
Rwanda stond wat dat betreft
voorheen al wereldwijd aan de
kop omdat het vorige parlement
ruim 48 procent vrouwen telde.
Geen enkel ander land in het con
servatieve Afrika haalt de top tien.
Van de 44 zetels die Rwandese
vrouwen in de wacht sleepten,
zijn er 24 voor hen gereserveerd,
zoals is vastgelegd in de grondwet.
De constitutie bepaalt ook dat
twee zetels gaan naar jongeren en
'Onze problemen zijn
dezelfde als in een familie,
maar dan op grote schaal'
één naar gehandicapten.
De grote rol van vrouwen in de
Rwandese politiek is het gevolg
van de volkenmoord in 1994, toen
een half miljoen Tutsi's en gema
tigde Hutu's werden vermoord.
Direct na de genocide bestond de
bevolking uit 70 procent vrouwen,
een percentage dat inmiddels is ge
daald naar 54, maar nog altijd ho
ger dan het gemiddelde van 50,5
procent in de meeste landen. „Na
de volkerenmoord waren vrouwen
niet alleen opeens hoofd van een
gezin maar moesten ze ook voor
het inkomen zorgen. Door het ont
breken van mannen namen ze
ook bestuurlijke functies op hun
schouders. Ze groeiden mee met
de wederopbouw van het land",
constateert de Britse onderzoeker
Elizabeth Powly. Ondanks trots
over het politieke wereldrecord
wordt er niet uitbundig feest ge
vierd in de straten van het kleine,
heuvelachtige land. Rwandezen
zijn over het algemeen introverte
mensen maar de trots is er niet
minder om. „Wij vrouwen zijn
goede leiders. We begrijpen natio
nale problemen goed omdat het
dezelfde problemen zijn, alleen op
grotere schaal, die zich in een fami
lie voordoen", meent Jane Dusabe,
een vrouwelijke kiezer. „Kijk maar
hoe goed Ellen Johnson-Sirleaf het
doet als president in Liberia."
Sinds de volkerenmoord bezetten
vrouwen in Rwanda een aanzien
lijke hoeveelheid ministersposten.
Niet alleen het departement van
Vrouwenzaken maar ook Binnen
landse Zaken, Milieu, Justitie, Han
del en Economische Zaken. Het be
wind van president Paul Kagame
mag dan wel vrouwvriendelijk
zijn, het is niet democratisch. Aan
de verkiezingen namen alleen zijn
RPF deel en twee andere partijen
waarmee de regeringspartij nauw
samenwerkt. De oppositie verblijft
in ballingschap in het buitenland.
En de vrouwvriendelijkheid blijft
buiten de poorten van de echte
machtsbasis die in handen is van
Kagame en een kleine kliek man
nen rondom hem.
