'We hebben onszelf uitgesloten' 'Er is onderling wantrouwen tussen die van ons en de burgers, maar dat wantrouwen is bij ons nog veel groter dan bij jullie' Laiia weiss, sintezza PZC Donderdag 18 september 2008 13 Reizende volkeren Historici denken dat de Roma en Sinti (twee zigeunervolken) afkomstig zijn uit India. Het woord Sinti komt van de heili ge rivier de Sindhu en Roma van de god Rahm. Het woord zigeuner zou afge leid zijn van het Duitse 'ziehen- der Cauner'; reizende dief. In de middeleeuwen zouden ze uit India zijn verdreven. In Ne derland arriveerden de eerste Sinti in 1420 rond Deventer. De Roma bleven lang in Oost-Europa en trokken pas de laatste eeuw naar het wes ten. In de loop der eeuwen ont wikkelden zij ongeveer dezelf de leefwijze. Door hun nomadische be staan werden zigeuners vaak vervolgd of verdreven. Hier door ontstond een vicieuze cir kel: ze trokken zich terug in ei gen kring en ontwikkelden een sterke eigen cultuur, die zich afzette tegen de 'burgermaat schappij'. Belangrijk is ook hun traditione le 'schriftloosheid'. Ze kennen daardoor van oudsher veel ar moede, een lage scholing en relatief veel criminaliteit. Dieptepunt in de vervolging was de Tweede Wereldoorlog. De nazi's brachten een half tot een miljoen zigeuners om. Met name Roemenië en Bulga rije - de nieuwste lidstaten van de EU - krijgen kritiek op hun 'racistische' benadering van de Roma. Bovendien zou er door corruptie veel voor Roma bestemd geld verloren gaan. In Nederland leven volgens de Wereldbank zo'n 40.000 Sinti en Roma. Andere bronnen spre ken van 4.000 Sinti en 2.000 Roma. Het aantal is lastig te be palen, omdat zij nergens apart zijn geregistreerd. Laatst schrok Lalla Weiss (46) zich weer eens rot toen ze aan het goo- gelen was. „Ik kwam artikelen te gen over de problemen van Sinti en Roma. Iemand had een reactie geplaatst dat hij de 'oplossing' wel wist: de zelfde 'eindoplossing' die ene A. Hitier al eens had voorgesteld." Ze ziet de stereotypen nog steeds bevestigd: zigeuners zijn of muzikaal, wulps en stoer, óf ze stelen en vechten. „Als je jong bent en mensen zeggen alleen maar dat je stinkt, steelt en vecht, ga je je vanzelf ook zo gedra gen. Want mensen verwachten dat toch van je?" Pas in 2001 besloot het kabinet-Kok II dat Roma en Sinti recht hadden op compensa tie voor het in de Tweede Wereldoorlog ge leden leed. „Ik hoorde Kok op tv zijn excu ses aanbieden aan de joden en de Indische Nederlanders. Ik heb me daar toen zó boos over gemaakt. Binnen een paar dagen zaten we in het torentje, bij Kok, Bos en Zalm. En toen is die compensatieregeling er gekomen. Maar het was weer eens gebleken: we zijn een vergeten groep." De afschaffing van de gehate Woonwagen- wet - die rondtrekken verbood en ambulan te beroepen onmogelijk maakte - heeft de si tuatie volgens Weiss niet verbeterd. „Er is niets voor in de plaats gekomen, helaas pin dakaas. Nu zijn we afhankelijk van lokale overheden en woningcorporaties. En die la ten het afweten. Dus zijn er lange wachtlijs ten voor een standplaats op een kamp. Cor poraties bouwen voor ons 'woonwagenwo ningen', gewoon een soort huisjes, omdat echte woonwagens te duur zouden zijn. Maar die van ons willen meestal in een woonwagen wonen, in een echte. Ze krij gen niet eens de keus. Wat zou u ervan vin den als ze tegen u zouden zeggen dat u per se in een woonwagen moest gaan wonen?" Ook op het gebied van werkgelegenheid en onderwijs valt er nog veel te verbeteren aan Lalla Weiss foto GPD het lot van Sinti en Roma en Nederland, schetst Weiss. „Te veel gemeenten hebben het niet nakomen van de leerplicht te lang door de vingers gezien. Scholen kregen wel extra geld voor Sinti- en Romakinderen, maar deden niets als die kinderen niet naar school kwamen. Onderwijs zoals Neder land dat kent heeft in onze samenleving lang geen plek gehad. Wij zijn geen schrij vend volk, geven kennis en taal mondeling door. Dat heeft in de burgermaatschappij al tijd in ons nadeel gewerkt." Maar mede dankzij initiatieven uit de Ro ma- en Sintigemeenschap zelf is er wel wat verbeterd. De basisschool wordt veel beter bezocht dan vroeger en ook in het voortge zet onderwijs gaat het beter. De hoge werkloosheid baart Weiss nog veel zorgen. „Het is niet zo dat onze jongeren niet willen werken; iedereen wil een betere toekomst. Je moet daar wel de kans voor krijgen. Wie de gereedschappen mist, moet op iets terug kunnen vallen. En dat is bij ons niet het geval. Wij hebben onszelf uitge sloten, buiten de maatschappij geplaatst. Maar dat is een gevolg van de uitsluiting door anderen. Vergeet niet: er is onderling wantrouwen tussen die van ons en de bur gers, maar dat wantrouwen is bij ons nog veel groter dan bij jullie." Dat is volgens haar ook niet zo gek, als je be denkt dat de Woonwagenwet na de Tweede Wereldoorlog werd aangepast na adviezen van L. van Doorn, die tijdens de bezetting met de nazi's sympathiseerde en voor hen een brochure schreef met de titel 'De Woon wagens moeten verdwijnen'. Het idee om woonwagenbewoners onder te brengen in grote centra kwam van hem. „Die grote centra kenden één centrale toe gang met een slagboom waar een agent de wacht hield. Dat gaf vooral bij veel ouderen onder ons een grote schok. Je kon ook maar beter niet voor je ware identiteit uitkomen als je bijvoorbeeld ging solliciteren. Mijn oma zei altijd: zeg maar dat je Surinaamse bent, dat geloven ze wel van jou." Sinti en Roma trokken zich in zichzelf te rug, protesteerden ook niet meer. Weiss: „En als we dat eens deden, was het vooral met zang en dans en hapjes, met het Rosen berg Trio erbij. Ons volk is altijd vertrokken als we ergens vijandig werden bejegend. Maar in de moderne wereld kan dat niet meer. Er is geen plek meer waar we naartoe kunnen vluchten." Weiss had zelf ook slechts vier klassen lage re school doorlopen. Maar ze ging na haar dertigste weer studeren. „Wat wij met onze stichting willen, is onze mensen een vol waardige plaats in de Nederlandse samenle ving geven en laten behouden. We moeten onszelf de handvatten en het gereedschap verschaffen die ons daartoe in staat stellen. Er moet een eind komen aan die zelfuitslui- ting, aan de armoede tussen onze oren."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 13