spectrum
Leven tussen twee werelden
Indien gij Mij liejhebt, zo bewaart Mijn geboden
Johannes 14:15
PZC
Zaterdag 6 september 2008
tekst: Ondine van der Vleuten
zwart-witfotografie: Nico Out
SGP-voorman Wim Kolijn
kruist de handen en komt di
rect ter zake. „Het klopt na
tuurlijk dat de kledij vaak
stemmig is. Alle vrouwen
dragen in de kerk een hoed, en zonder
uitzondering een rok of jurk. In beide
gevallen omdat de Bijbel dat aangeeft.
Uiterlijk is een heikel punt, waar overi
gens zeker bij jongeren toch wel een
bepaalde ontwikkeling in zit. Het uit
gangspunt is: we dienen te blijven zo
als we geschapen zijn. Cosmetische chi
rurgie zuiver ter verfraaiing wordt om
die reden ook afgewezen. Daarnaast:
waarom schildert iemand zich zo op?
Is dat om de lust op te wekken? In die
sfeer wordt het gezien."
Jammer dat de buitenwereld niet va
ker voorbij die uiterlijkheden kijkt,
want waar gaat het nu uiteindelijk
om? „Om de inhoud. Daar draait het
om in de Reformatie en Nadere Refor
matie. We zoeken steeds naar het waar-
Onno Schot, directeur en bestuurder van
de Stichting Zorgverlening.
om en het antwoord vinden we in de
Bijbel. Wij streven niet naar wereld
vreemdheid en ook niet naar een zui
ver ascetisch leven. Een borreltje is
geen punt. Paulus schreef: Drink niet
alleen water, maar ook een weinig wijn
vanwege uw maag en uw menigvuldige
zwakheden. Die stelt dus wel direct het
nut aan de orde. En wat kleding be
treft, Calvijn heeft zoiets gezegd als:
denkt niet te veel na over je kleding,
want als je je steeds afvraagt of het wel
sober genoeg is, dan zul je uiteindelijk
zelfs een jute zak nog te luxe vinden.
We zijn voluit bewoners van deze we
reld. Wel in de wereld, niet van de we
reld."
Toen Wim Kolijn nog bij Dow werkte,
kreeg hij wel eens de vraag of hij geen
belangrijke informatie mist, zo zonder
televisie of radio. „Ik zei: vraag maar!
Wij hebben de PZC, het Reformato
risch Dagblad, de gezinsgids, De Wach
ter, een paar kerkbladen, het partijblad
van de SGPhet Onderwijsblad, Crite
rium, het studieblad van het weten
schappelijk bureau van de SGP - en
dan vergeet ik vast nog wel iets. Op de
zaterdagen koop ik dan eens die, dan
eens deze krant. Vrij dikwijls De Volks
krant. En ik lees alles, van a tot z. Dat
lukt omdat ik niet afgeleid word door
radio en tv." Het Reformatorisch Dag
blad is veruit favoriet bij de bevindelijk
gereformeerden. De krant, die ge
roemd wordt om zijn degelijke aan
pak, speelt een belangrijke rol als plat
form voor de meningsvorming binnen
de 'zuil' van kerkgemeente en eigen or
ganisaties.
Klopt het beeld van gerefor
meerden die voor hun da
gelijkse behoeften - of het
nu sociale contacten zijn of
de boodschappen - aller
eerst bij geloofsgenoten aankloppen?
De buitenwereld ziet een gesloten ge
meenschap, waarin je voor een verbou
wing een gereformeerde aannemer in
de arm neemt, de auto laat repareren
bij de garage van een geloofsgenoot,
het vlees gekocht wordt bij een gerefor
meerde slager.
Onno Schot: „Zolang die gereformeer
de aannemer je geen buitenproportio
nele prijzen rekent, kies je inderdaad
eerder voor hem. Omdat je hem via
via kent, hij komt uit hetzelfde sociale
netwerk. Je gaat ook automatisch eer
der om met geloofsgenoten omdat die
dezelfde dingen doen maar vooral la
ten als jij zelf. Het is geen kwestie van
je bewust afzijdig houden. Wij leven
in de wereld, maar zijn niet van de we
reld. Zo staat het in de Bijbel. Wij zijn
mens als alle andere mensen, maar
doen niet met alles mee, want we moe
ten tonen dat we christen zijn. Dat is
dat naar binnen gerichte dat de buiten
wereld opmerkt."
Wim Kolijn: „Ik heb jarenlang mijn au
to gekocht bij een geloofsgenoot. Dat
was een zaak van vertrouwen en dat is
ook altijd goed gegaan. Maar er zijn
ook andere voorbeelden, van geloofsge
noten die elkaar behoorlijk het vel
over de oren trekken. Ik zou niet dur
ven zeggen dat iemand die nog nooit
van zijn leven een kerk van binnen ge
zien heeft, onbetrouwbaar is. Er zijn
negatief, maar ik zou zeggen: lees de
krant en je ziet dat het waar is."
Jan-Frans en Christine Jobse hebben
ervaren dat je met respect voor eikaars
overtuigingen een heel eind kunt ko
men. Met mensen die er open voor
staan, willen ze best praten over de
keuzes die zij vanwege hun geloof ma-
Christine Jobse is fulltime moeder en
vangt eens per week een kindje met
Down-syndroom op.
heidenen die de wet niet kennen en
toch zeer zorgvuldig en nauwkeurig le
ven. De realiteit is, dat we allemaal zon
dig zijn, geneigd tot alle kwaad en on
bekwaam tot enig goed. Dat komt uit
de Heidelberger Catechismus. Klinkt
Alice van Kralingen (21) studeert com
merciële economie aan de Hogeschool
Rotterdam en heeft een eenmanszaak.
ken. Hun kinderen spelen met die van
de buren en soms komen ze wel eens
met vragen thuis. Waarom doen zij
dat en wij dit? „Je moet ervoor oppas
sen dat je je kinderen niet te be
schermd opvoedt. Ze moeten ook bui
ten het eigen kerkverband kijken,
maar dan moeten ze wel weerbaar ge
noeg zijn om de confrontatie aan te
kunnen", zegt Christine.
Bij de oudste dochter van de familie
Van Kralingen, Alice, is dat geen punt
meer. Alice, die modieus gekleed gaat,
woont in een studentenhuis in Rotter
dam. „Ik zou zonder dat iemand daar
iets van zegt een broek kunnen dra
gen, maar ik wil het niet. Ik wil niet
tien jaar achterlopen maar ik draag wel
een rok, omdat het de traditie is van
de kerk waar ik bij hoor en om me te
onderscheiden. Als het mensen gaat
opvallen dat ik nooit een broek draag,
kan dat aanleiding zijn tot een ge
sprek."
Arie Schot, koster in Aagte-
kerke, woonde eerder in
Utrecht en in Zeist. „Kin
deren groeien hier in de
ze dorpsgemeenschap
heel geborgen maar ook misschien wel
té beschermd op. Om die reden heb
ben we de kinderen van tijd tot tijd be
wust meegenomen naar 'de grote
stad'. Ze moeten weten dat er ook
zwervers zijn, en schreeuwende taxi
chauffeurs, en heroïnehoertjes. En dat
voorzie je als ouders dan van tekst en
uitleg, terwijl je rondwandelt en eens
ergens een pizzaatje eet. Zoveel ver
schillende soorten mensen als er zijn,
daar kan ik echt van genieten. Ik houd
van mensen. Maar ik word ook wel ver
drietig van wat ik zie. Persoonlijk ben
ik mij er sterk van bewust dat ik altijd
op weg ben naar mijn eindbestem
ming. Als ik die stromen mensen voor
Herkenbaar aan praat, gewaad en gelaat, wordt wel gezegd over de streng-gereformeerden. Dat is in
het dagelijks leven niet meer altijd zo. De jongeren zijn óók trendgevoelig en dragen steeds vaker óók
make up. 'In de wereld, maar niet van de wereld', is het motto.
bij zie komen, vraag ik me af waar zijn
die naar op weg? Ergens zou je ze vast
willen pakken en zeggen: „Waar ga je I
heen? Waar ben je mee bezig?"
Het liefst zou Wim Kolijn (twaalf jaar
in de gemeenteraad van Terneuzen, 21
jaar in Provinciale Staten en sinds acht
jaar algemeen voorzitter van de SGP)
zien dat bevindelijken niet zo afge
scheiden leefden. „Die zuil is geen prin
cipiële keus maar een noodsprong. We
zouden liever zien dat de hele samenle
ving ingericht was met de Bijbel als uit
gangspunt."
Hoe graag Kolijn ook zou
willen dat Nederland vol
gens de richtlijnen van
de Bijbel geregeerd werd,
hij is realistisch genoeg
om onder ogen te zien dat de kans
daarop klein is. „Want er moet ruimte
zijn voor andersdenken, die het funda
menteel oneens zijn met de SGP-stand-
puten. Er moet tolerantie zijn, en het
geweten is vrij, dat is een belangrijk
punt in de reformatie. God kent alleen
vrijwilligers in zijn dienst. De SGP
streeft er dus naar zijn idealen te propa
geren, maar de vervulling mag alleen
Arie Schot, koster in Aagtekerke en
SGP/CU-raadslid in de gemeente Veere.
op democratische wijze tot stand ko
men."
Kolijn staat helemaal achter het
SGP-standpunt, dat vrouwen niet in
de politiek thuishoren. „Op bijbelse
gronden: de scheppingsorde." Arie
Schot, zelf SGP/CU-raadslid in de ge
meente Veere, geeft aan dat ook bin
nen de SGP toch verschillend over die
kwestie gedacht wordt. „Het is de inter
pretatie van Bijbelteksten. Dat de
vrouw in de gemeente zwijge. 1 Co-
rinthiërs 14 vers 34. De een denkt dat
daar bedoeld wordt de kerkelijke ge
meente, de ander stelt dat ook het poli
tieke schouwtoneel bedoeld wordt.
Zelf zeg ik: die bijbelteksten moet je
nooit los zien van hun context. Ook in
de Bijbel kom je voorbeelden tegen
van vrouwen die een regerende func
tie hebben gehad."
Volgende week het tweede deel in deze serie
van vier over het leven van de bevindelijk gere
formeerden: verleiding en conflict.