reizen
m
DRAAI DE HEUPEN
Meisrrdrr
Het vakantiegevoel van...
de Turken
door Lindy Jense
Macarena
Mijn foto
PZC
Zaterdag 30 augustus 2008
reizen@wegener.nl
024-3650360
Istanbul loopt leeg in de zomer. Het is een stuk rustiger op
straat, bij veel appartementencomplexen zijn alle luiken
dicht en de files op de bruggen tussen het Aziatische en Eu
ropese deel van de stad zijn zowaar korter. Ook onze buren
zijn al een paar weken weg. Vertrokken naar het zomerhuis
van de familie. Want dat is het credo voor veel Turken: va
kantie vier je met z'n allen. Oma, tantes, ooms, neven en
nichten. De welgestelde Turken vertrekken naar het zomer
huis aan de kust. Turken die wat minder goed in de slappe
was zitten, vertrekken naar het geboortedorp waar de hele
familie -en die kan in Turkije heel groot zijn - op het jaarlijk
se bezoek uit de grote stad zit te wachten.
Op de grote busstations in Istanbul is de uittocht goed zicht
baar. Families, met grote weekendtassen, kartonnen dozen
en plastic zakken, stappen in de bus. De enorme bussen,
met airco, rijden in Turkije echt overal heen. Het personeel
van de busbedrijven schreeuwt voor de duidelijkheid de be
stemming van de bus. Ie zou de enorme uithangborden over
het hoofd kunnen zien. „Trabzon, Trabzon", roept een man
in een wit overhemd de hele dag. Zijn buurman probeert
hem te overstemmen. Zijn bus rijdt zo naar Kayseri toe.
Voor nog geen 30 euro sta je aan de andere kant van Tur
kije, toch zo'n 2.000 kilometer verderop. Onder het 'genot'
van een Turkse film uit de jaren zeventig wordt de vaak
uren durende busreis afgelegd. Met een beetje pech besluit
de buschauffeur de dvd van zijn favoriete Turkse zanger in
de recorder te stoppen en drie keer achter elkaar te draaien.
In het dorp aangekomen, wordt de familie met open armen
ontvangen. De grootouders worden met een respectvolle kus
op de hand begroet, de kleinkinderen worden in de wang ge
knepen. Het eten, met verse groenten uit het dorp, is niet
aan te slepen. Het bijpraten, eten en theedrinken, heel veel
thee, kan beginnen.
Natuurlijk wordt er tijdens de vakantie gepicknickt. De natio
nale sport in Turkije. Een picknick hier betekent geen brood
je kaas of een krentenbol uit een plastic zakje. Nee, in Tur
kije wordt de picknick serieus genomen. Opnieuw geldt het
zelfde credo. Picknicken doe je met z'n allen. Dus oma, neef
jes en nichtjes en volle koelboxen met salades worden in de
auto gepropt. Uiteraard ontbreekt de mangal niet, de Turk
se barbecue. Kip, kofte, de Turkse gehaktballetjes, en soguk,
een kruidige worst, worden erop gelegd. De mannen in de fa
milie blazen en wapperen het vuur aan. De vrouwen drin
ken thee in de schaduw. Picknicken kan echt overal in Tur
kije. Langs de kant van de weg, in de bossen of op het
strand. Ook in Istanbul zelf blijft geen groen stukje onbenut
om te mangalen. Zelfs op de groenstrook langs de snelweg.
Hoe verknocht de Turken zijn aan de picknick blijkt wel in
de winter. Zelfs in de sneeuw gaat de picknick onverstoord
door. Ik moet zeggen: ook bij een graad of 5 en met muts
op en handschoenen aan, smaakt zo'n gegrild worstje best
goed. Jessica Maas
IN DEZE LAATSTE AFLEVERING VAN
ZOMERPROOF TESTEN WE VIJF
BEKENDE ZOMERHITS OP HUN
DANSBAARHEID, MET
(EN VOORAL ZONDER) PARTNER.
niet zomerproof
mwah, 't gaat
kost wat moeite
zo onder de knie
dit was top!
Van wie was ie ook alweer? De Fran
se groep Kaoma scoorde in 1989
een monsterhit met Lambada, ge
noemd naar de Braziliaanse dans
stijl met de kenmerkende tegen el
kaar geperste onderlijven. De man
is duidelijk het baasje in Lambada-
land: als hij wil dat de vrouw
draait, dan wordt er gedraaid. Be
grepen?
Zing eens een stukje: Chorando est-
ara ao lembrar de um amor,
Que um dia nao soube cuidar (we
verstaan er niks van, maar we zijn
ook erg druk met stappen tellen)
Wat drink je erbij: Caipirinha na
tuurlijk! Een Braziliaanse cocktail
van limoen, cachaca, ijs en suiker.
Hoe dans je erop: Tel steeds tot
vier: stap links, stap rechts, stap
links, schopje rechts, dan weer met
links. En met de heupen wiegen.
Hoe snel leer je 'm: Na een kwar
tier heupwiegden we moeiteloos
rondjes in de armen van onze erva
ren danspartner Emir.
Maak je er vrienden mee: Je dans
partner komt in elk geval wel erg
dichtbij.
Waardering:
Van wie was ieJjjbk alweer: Hé
Spaanse duo^ef; del Rio is eejp&u-
thentiek one-hitwonder. In 1996
maakte de wereld kennis met Ma
carena - en vooral met haar dansje.
Zing eens een stukje: A Ia tuhuelpa
legria macarena/Que tuhuelce paral-
Ia legria cosabuena/A Ia tuhuelpa
legria macarena/Eeh! Macarena!
Wat drink je erbij: Van Macarena
naar Margarita (tequila, Triple Sec,
limoensap, ijs, zout op de rand van
het glas) is maar een kleine stap.
Hoe dans je erop: Om de beurt ar
men naar voren, handen draaien,
handen achter je hoofd, handen
op je heupen, handen op je billen,
even schudden en een kwartslag
springen. Eeh! Macarena!
Hoe snel leer je 'm: In twee minu
ten zat ie er weer helemaal in,
maar we hebben dan ook sinds
1996 kunnen oefenen.
Maak je er vrienden mee: De Maca
rena is bij uitstek een groepsdans.
Waardering:
Tijdens een reis van vier weken door Bali en Lombok in In
donesië ontmoette Margriet Woltering uit Middelburg de
jonge Indonesische Natasja op het strand. Natasja probeer
de daar, net als veel andere jonge vrouwen uit haar dorp
Kuta-Lombok, wat geld te verdienen met de verkoop van sa
rongs aan toeristen. Een moeilijk bestaan voor haar, want
door het sterk teruggelopen toerisme op Lombok waren er
niet veel toeristen. Dus was er niet veel te verkopen. Mar
griet werd getroffen door de enorme gastvrijheid en vrien
delijkheid van de Lombokkers. Samen met haar drie reisge
noten werd ze door Natasja uitgenodigd in haar rieten hutje
om te komen eten. Gezeten op de grond aten ze een heerlij
ke maaltijd. Natasja was helemaal verrukt van Margriets lip
penstift. Ze kreeg hem cadeau, waarna ze onmiddellijk haar
lippen stiftte. Margriet en haar reisgenoten denken met ple
zier terug aan de fijne avond bij Natasja en haar man. „Ze
heeft indruk op me gemaakt: arm maar zeer krachtig, vro
lijk en intelligent!"
Dit was de laatste aflevering van deze rubriek.
