45 spectrum
I
?ÏMÈÊÈ
Pas na het zingen de kerk uit
r-:v
®^Vt' -"••• -
1 3\ ft
1 H
^•*4 H-'
Hl Hl X
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
WÊÊ
.r ""-
•-■■ v-vfs^r^4?'
■WwMK-'• '-v •-V
schitterend
Marjan
Berk
PZC
Zaterdag 30 augustus 2008
..- -V .7-4S*S3K5j3£
1 v «*N *v ,v •£■„-•» *Vf
l*.y>®£S» <t£f
"5* - ><T S
A ^3t .VK
>-.^1fc3gjg£
■t»- iff lit*-:
^,,v ^V.^S
Ct> •>'^V v
-■*?S3
w»g
WtfcCS
ïËv&rï %>•**- ?«a£
i^£mr-.m^x:.,.~r. -j
wil^iB-i.iir -v - r
'•::S^sy,\ v:, ;,\v 'A :-c-\ v A> ■'-•
•tv'-''mwsW-^;- .'.\w-
edere uitnodiging aan mijn adres om richting
Zeeland af te reizen maakt bij mij de verwach
ting wakker dat er iets te beleven valt wat het
dagelijks bedrijf aangenaam onderbreekt, op
winding en plezier veroorzaakt en bovendien
hoop doet opbloeien dat lekker eten een onder
deel van het programma is.
En toen ik werd gevraagd de presentatie van een
cd met liederen van Jacob Cats, gezongen en ge
speeld door Camerata Trajectina, een happening
die zich zou voltrekken in de Grote Kerk in Brou
wershaven, bij te wonen, ging ik gretig op de uit
nodiging in. Bovendien werd mij een warme maal
tijd in een tuin op Schouwen-Duiveland in het
vooruitzicht gesteld, zodat mijn fysieke en muzika
le smaakpapillen in staat van verlekkerde opwin
ding raakten. En vanaf het ogenblik dat Ton de
Vos mij in Goes uit de trein plukte, ging mijn
Zeeuwse bloed weer klotsen!
Ik werd ontvangen in het unieke huis van Els en
Ton de Vos in Schuddebeurs en kreeg heerlijk
Zeeuws eten: vissen en zeekraal! Ach mevrouw de
Vos, ik vergat nog het recept van uw risotto te vra
gen. Wanneer ik dat probeer te maken, ontaarden
mijn pogingen altijd in een soort rijstepap, die zo
snel mogelijk moet worden weggespoeld... Maar
deze risotto liet veel andere risotti in de kou staan!
Wij gingen in beste stemming naar Brouwersha
ven, waar in de Grote Kerk alle kroonluchters met
echte kaarsjes waren aangestoken en bovendien
bij iedere zitplaats ook een kaars brandde. En toen
Saskia Coolen met haar blokfluit al spelend naar
het verlichte podium in het midden van de kerk
liep, was de toon gezet. De stemmen van Camera
ta Trajectina kleuren wonderschoon bij elkaar.
Ik realiseerde mij dat mijn grootvader Jan van de
Wall, zijn broertjes Henri en Marinus, geboren en
getogen in Brouwershaven, zo rond de jaren ne
gentig van de negentiende eeuw hier ook in deze
banken hebben gezeten...
In de pauze ontmoette ik ook mevrouw van Beve-
ren weer. In de tijd dat ik op zoek was naar even
tueel verwantschap met Jacob Cats, kocht ik in de
kerk, waar zij een marktje had ingericht voor het
goeie doel, bij haar twee oude Zeeuwse poppen
voor een van mijn kleindochters. En ik stond dee
moedig op het graf van moeder Leenken, de jong
gestorven moeder van Jacob Cats. Leenken: mijn
overgrootmoeder heette Lena, evenals mijn moe
der. Mijn enige dochter is een Marleen, evenals
twee kleindochters. En de jongste kleindochter
kreeg als tweede naam ook weer Lena...
In de pauze las Marcel Moester, de bariton van Ca
merata, een stout stukje uit mijn boek hardop
vóór! Ach, dat deze profane regels, die de ontmaag
ding van de jonge Jacob door de gewillige Lieske
behandelden, hier in deze kerk hardop klonken...
ik denk dat de vrome Elisabeth, Jacobs godvruchti
ge echtgenote, hier afkeurend bij zou hebben geke
ken...
Bij wijze van aflaat kocht ik dus maar vlug 12 cd,s
van de Klagende Maeghden van Jacob Cats voor
mijn vijf kinderen en zeven kleinkinderen en tij
dens het schrijven van dit klein verslag staat de
heerlijke muziek van Camerata Trajectina op juis
te sterkte aan.
Tophits van Jacob Cats, die tot diep in de achttien
de eeuw werden gezongen en nu door Camerata
Trajectina opnieuw tot sprankelend leven gewekt!
