Zoektocht door crypten
naar de bron van fantasie
Krijn de Koning wil
een verrassende blik
op Abdijplein bieden
17
nazomerfestival
Het Bedrijf v/h richt in de Abdij het Museum
van de Verbeelding in. De bezoeker wordt
onthaald op theatrale bouwsels, objecten en
klankinstallaties zoekend naar de Verborgen
Verwondering.
door Ali Pankow
voorbeelden te noemen. In de oorspronkelijke op
zet werd Het museum van de verbeelding als rei
zend project onder gebracht in een caravan en en
kele tentjes. „Die presentatie is geïnspireerd op de
vroegere sight-shows bij een circus. In kleine tent
jes werden voorafgaand aan de grote voorstelling
de nieuwe acts getoond. Niet alleen om publiek
te lokken, maar ook om te laten zien welke nieu
we ontwikkelingen er mogelijk waren geworden,
bijvoorbeeld op acrobatisch gebied", licht Maas
kant toe.
Tijdens het Zeeland Nazomerfestival wordt de col
lectie ondergebracht in de crypten van de Abdij.
„Is er een mooiere plek denkbaar? Crypten zijn
van oorsprong opbergkamers voor relikwieën die
verborgen moeten blijven."
Maaskant is niet alleen bedenker en maker van de
collectie, hij fantaseerde er ook de beheerder bij.
Dat is de familie Houtma Zn., ofwel aan elkaar
verwant zijnde wetenschappers die rond 1600
stad en land doorkruisten op zoek naar de bron
nen van de fantasie en naar de grenzen met de
werkelijkheid. Maaskant voert 'de Houtma's' op
in nostalgische tekeningen en bijbehorende tek
sten op informatieborden bij de fantasie-objec
ten. De familieleden dragen imposante houten
maskers, waardoor ze een soort vogelkop krijgen.
„Het is een verwijzing naar kerkelijke lieden des
tijds, die wetenschappelijke projecten financier
den, maar daar niet mee geassocieerd wilden wor
den en dus anoniem trachtten te blijven", vertelt
de bedenker.
Maaskant hoopt de bezoekers tijdens de rond
gang door de drie crypten niet alleen visueel te
verrassen, maar ook te stimuleren zelf op onder
zoek uit te gaan. „Wie zijn blik eens wat langer
op iets laat rusten, komt soms tot mooie ontdek
kingen." Verder zal hij het publiek op exclusieve
klanken onthalen. Met de expositie Sonora creëer
de Maaskant een kleine twee jaar geleden in de
Grote Kerk in Veere een 'klankentuin'. Het combi
neren van bestaande constructies en eigen fanta
sie resulteerde in een collectie bijzondere instru
menten wat klank en vormgeving betreft. Aan de
ze manifestatie leveren ook violiste Ingeborg
Cneut en percussionist Onno van Tongeren hun
bijdragen.
Verborgen Verwondering, zondag 31 augustus:
14.00-18.00 uur, ma. 1 tot en met za. 6 september:
20.00-23.30 uur. Verder ook van ma. 8 t/m vr. 12 sep
tember en van ma. 15 t/m vr. 19 september:
14.00-17.00 uur.
Zoeken naar verwondering staat voor
op bij theatermaker/muzikant Rob
Maaskant, spil van het Zeeuwse beel
dend muziektheatergezelschap Het
Bedrijf v/h. „Ik heb ervaren dat ik
dingen doe vanuit de observaties die mij hebben
verrast: Hoe mensen met elkaar omgaan, de ge
beurtenissen die je op het journaal ziet. Onbe
wust sla je dat ergens in jezelf op. In mijn hoofd
ontstaat een brij, die later in beelden naar buiten
komt", omschrijft: hij de manier waarop zijn crea
tieve motor aanslaat.
De manifestatie in de crypten van de Abdij mar
keert het 35-jarig bestaan van Het Bedrijf v/h. De
naam verwijst naar de oorsprong onder de titel
Flup Ju Bedrijf in 1973.
Twee eerdere succesvolle projecten bieden de pij
lers voor deze presentatie: LAnatome, ofwel Het
museum van de verbeelding en Sonora, een collec
tie bijzondere instrumenten. Maaskant combi
neert ze tot een verrassende tocht langs wonder-
kamers, rariteitenkabinetten en een klankentuin.
Aan het creëren van dat museum van de verbeel
ding ging ook voor Maaskant zelf een intensieve
zoektocht naar de oorsprong van de menselijke
fantasie vooraf „Ik heb er allerlei boeken over uit
vindingen op nageslagen. Door de eeuwen heen
zijn ontzettend mooie dingen gemaakt, maar de
meeste daarvan zijn simpelweg verloren gegaan
of ondergebracht in particuliere collecties."
In navolging van al die inventieve geesten ont
wierp Maaskant zijn collectie voor L'Anatome.
Het werd een reizende tentoonstelling met kast
jes en kooien vol opmerkelijke objecten: opgezet
te vogels omringd door spiegeltjes, die alles an-
dders doen lijken, een glasharp, een apparaat
waarmee beklemming wordt onderzocht, een in
strument waarmee goede en kwade gedachten
kunnen worden gescheiden. Om maar enkele
foto Lex de Meester
Elk jaar is het Abdijplein tijdens het festival ook het
decor van een project op het gebied van beeldende
kunst. Deze keer is dat opgezet in samenwerking
met CBK Zeeland, gevestigd aan de Balans. Krijn de
Koning realiseert op beide locaties een werk.
door Rolf Bosboom
Hij bouwde al eens een compleet parcours van gan
gen en kamers in De Vleeshal in Middelburg.
Voor Krijn de Koning is dat een manier om be
zoekers op een andere manier naar de vaak vertrouwde
omgeving te laten kijken. Iets vergelijkbaars wil hij op het
Abdijplein doen. „Door een plek op het plein te marke
ren, kan de omgeving ineens schijnbaar nieuw lijken. De
blik wordt op een andere manier geconditioneerd."
De Koning heeft het Nazomerfestival wel eens bezocht,
„Ik vond het wel interessant om te zien hoe tijdens het
festival beeldende kunst een plek kan hebben." Toch
kiest hij voor een wat andere aanpak dan zijn voorgan
gers: geen installatie aan de zijkant die naar believen be
zocht of bewonderd kan worden. „Ik wilde een werk ma
ken dat een soort plek vertegenwoordigt die ook direct be
trokken wordt bij het festival, die een duidelijke rol heeft
als verblijfplaats."
Het ontwerp dat hij heeft gemaakt gaat uit van de bouw
van drie lage podia op het plein, van verschillende hoog
tes. Daarop komen muren die elkaar kruisen. De verschil
lende elementen zijn voorzien van felle kleuren. Festival
gangers mogen de podia gewoon betreden, erop gaan zit
ten en het plein vanuit een wat ander perspectief over
zien.
Een belangrijk element is het beeld van de 'Vlissingse
Fles' op het plein. „Dat is ëen stenen siervaas, een mar
kant element op het plein", zegt De Koning. „Om de vaas
heen bouw ik een sokkel en daarnaast, op dezelfde hoog
te, komt een klein platform, als een soort uitkijkpost."
Dankzij alle ingrepen verbindt de kunstenaar diverse de
len van het plein. „In feite is het in zijn geheel een grote
sokkel voor die vaas."
Aanvankelijk wilde De Koning het nabijgelegen pand van
CBK Zeeland (centrum voor beeldende kunst) gebruiken
om achtergrondinformatie over zijn werk te presenteren.
„Maar ik vond het leuk om ook voor die plek wat te ma
ken. Het wordt wel iets van een heel andere orde. Daar
gaat het meer over de aanwezige architectuur. Er is bij
voorbeeld een aantal opvallende interieuringrepen toege
past, zoals een 'alien-unit' midden in die ruimte. Daar ga
ik op door, door vanuit die ovaal muurtjes te laten lopen,
zodat een soort spin van nieuwe ruimtes ontstaat."
Krijn de Konings ontwerp voor zijn werk op het Abdijplein.
Rob Maaskant met een deel van een Perkulje in een van de crypten van de Abdij.
