25 spectrum
PZC
Zaterdag 16 augustus 2008
door Floor Ligtvoet foto Evert Elziriga/GPD
Bussemaker heeft altijd hard gewerkt en consciëntieus ge
studeerd. In Den Haag geldt ze niet voor niets als dossier
tijger. „Echt ontspannen doe ik vaak pas op de loopband
in de sportschool. Daar kom ik letterlijk even los van de
vloer. Verder slaap ik goed, dat is altijd mijn redding ge
weest."
Werd het haar nooit te veel? „Het grappige is dat ik het
hier laatst nog met mijn vader over had, hij is altijd bang
geweest dat ik te hard studeerde of werkte. 'Maar nu ben
ik er wel van overtuigd', zei hij, 'dat je je eigen grenzen be
ter in ogenschouw neemt'." Als dingen echt tegenzitten,
kan ze zich dat wel erg aantrekken: „De laatste keer was
de mislukte formatie van het CDA en PvdA in 2003. Ik
had wekenlang in het formatieteam met de meest betrok
kenen aan tafel gezeten. Dan is het wel heel erg als het
misgaat. Natuurlijk heeft die gebeurtenis vooral een poli
tieke lading. Ik dacht ook: Wat moet ik hier nog? Moet ik
wel verder in de politiek? Ik voelde het als een persoonlij
ke nederlaag. Hoewel ik ook wel weet dat er andere, poli
tieke, motieven meespeelden en het niet mijn fout was."
Die gebeurtenis sterkte haar in de gedachte dat politiek
nooit haar enige rol in het leven mag zijn. „Uiteindelijk
gaat het om mijn rol hier", zegt ze wijzend op haar huis.
„De band die ik heb met mijn man, kind, vrienden en fa
milie."
Haar beste vrienden komen niet uit Den Haag: „Die ken
de ik al ruim voor die tijd."
De meest intensieve werkrelatie heeft ze op dit moment
nog met haar voorlichters, politiek adviseur, haar secreta
resse en haar chauffeurs. „Lieverds", zegt ze. Eén chauf
feur bezorgde Sascha een mooie dag door met haar een ijs
je te eten op het Binnenhof en naar de Hofvijver te gaan
kijken. „Ik zei gister nog tegen haar: je mag kiezen: de op
vang of nog een keer mee naar het ministerie. Ze koos
voor het laatste."
Sinds de korte maar heftige crisis rond de embryoselectie kan niemand meer om haar
heen. Staatssecretaris van Volksgezondheid Jet Bussemaker is gewend eerst onderschat
te worden en later bewonderd. „Maar mijn man was niet onder de indruk. Ik moest
moeite voor hém doen."
