spectrum 20
Gert Timmerman
Tussen kerk e
en
urn
PZC
Zaterdag 16 augustus 2008
Zanger Gert Timmerman werd bekend met hits als Eerbied voor jouw grijze haren en Alle duiven op de Dam.
Met zijn vrouw Hermien zat hij jaren in het evangelisatiewerk. Ze hadden de dominees nog maar net de
rug toegekeerd of zijn dochters stonden bloot in de Playboy.
door Jan Vriend grote foto ANP kleine foto CPD
Het geld is op en de kerk
verdween uit zijn leven,
maar de muziek en de
liefde bleven. In een
schuurtje achter zijn huis
koestert Gert Timmer
man nog altijd een studiootje.
Een hoekwoning in een dorpje bij Ensche
de. Een huurhuis. Dat vertelt precies wat
Gert Timmerman overhield aan bijna zes
tig jaar showbusiness. „Geen cent, maar
wel veel mooie ervaringen." Spijt? „Wel
van de manier waarop ik het heb aange
pakt. Ik had het allemaal veel zakelijker
moeten regelen. Anderen hebben aan alle
kanten hun zakken gevuld dankzij mijn
succes. Er waren jaren waarin ik 2,5 ton
verdiende. In guldens, hè? Dat was destijds
een kapitaal."
Een gesprek op de dag na zijn 73e verjaar
dag. Op tafel liggen nog de ansichtkaarten.
„Ieder jaar zijn er weer fans die aan me
denken. Want voor een vaste groep blijf ik
toch een idool."
De bariton begon met baantjes in de heren
mode en als monteur. Zonder grote resulta
ten. Tot hij het als artiest probeerde. Met
de hit Ik heb eerbied voor jouw grijze haren,
was zijn naam in één keer gevestigd. „Ik
nam het liedje op terwijl mijn moeder in
het ziekenhuis op de operatietafel lag. In
gedachten was ik bij haar. De technicus in
de studio zei dat het er in één keer meteen
goed op stond. Hij voelde dat mijn hart er
in lag."
Van het plaatje werden in korte tijd
350.000 exemplaren verkocht: goed voor
platina. „Bij de platenmaatschappij zaten
ze met de handen in het haar toen ik ver
kering kreeg met Hermien. Ze verboden
me openlijk naar buiten te brengen dat ik
een vriendin had. Dat zou me fans kosten,
dachten ze. Bij Rob de Nijs zag je dat het
tienerpubliek het niet pikte, toen hij met
een vriendin op de foto in de krant stond.
Bij mij pakte het veel gunstiger uit. Mijn
publiek sloot Hermien meteen in het hart.
Ook omdat ze een fantastische zangeres
was, natuurlijk."
De populariteit van het duo Gert en Her
mien was ongekend. Ze hadden eigen
tv-shows en scoorden 21 gouden platen. In
1969 haalden ze een stunt uit die destijds
revolutionair was: ze zongen in het Am
sterdamse Olympisch Stadion voor een pu
bliek van 35.000 fans. „Eigenlijk hebben
wij het pad geëffend voor alles wat er daar
na in de Nederlandse showbizz is ge
beurd."
Uit die tijd stamt ook het liedje Alle duiven
op de Dam. Een grote hit werd het niet,
maar door het pakkende 'Shalalalie Shalala-
la' verdween het nooit uit het Hollandse
muziekgeheugen.
In 1974 zetten Gert en Hermien hun leven
op zijn kop door zich tot het christendom
te bekeren. „Hermien was er altijd al van
overtuigd dat God een bedoeling met ons
had, maar ik was de dwarsligger. Ik vond
het evangelie veel te sprookjesachtig. Ze be
gon er steeds weer over. Het geloof leek
ook een uitkomst: eindelijk rust. Daar snak
ten we naar, na die jaren van gekte. Daar
om lieten we de showbusiness achter ons
en zongen we alleen nog in kerken."
Alle gouden platen gaf hij weg in die tijd.
„Want klatergoud hoorde niet bij het ge
loof" De foto's waarop hij stond met
grootheden als The Beatles en Tom [ones,
gingen in de haard. Want dat was verafgo
ding. „Jammer", vindt hij nu.
„Bijna zeventien jaar zijn we bezig ge
weest met dat evangelisatiewerk. Reken
maar dat we in die tijd ook veel nonsens
tegenkwamen. Predikanten die zelf een
scheve schaats reden, maar wel commen
taar leverden omdat de rok van Hermien
te kort zou zijn. Of haar lippen te rood.
„Achteraf voelt het goed dat we veel men
sen tot een beter inzicht mochten bren
gen, maar we hadden het showvak nooit
vaarwel moeten zeggen. In sommige ker
ken wemelde het van de zogenaamde gelo
vigen die alleen maar uit waren op de cen
ten. Dan denk ik aan die samenkomsten
waarbij de voorganger na de prediking de
schaal liet rondgaan. De kerkgangers dach
ten dat het geld voor ons was en gooiden
hun bankbiljetten erin. Allemaal uit waar
dering voor ons. Nadat de buit binnen
was, kregen de broeders en zusters te ho
ren dat de opbrengst naar de kerk ging en
dat de vólgende collecte voor de zingende
broeder en zuster Timmerman zou zijn.
Op dat moment hadden ze alleen nog
maar een paar muntjes in hun jaszak. Dus
terwijl de kerkenraad de bankbiljetten tel
de, reden wij vaak naar huis met het klein
geld. Daar konden wij natuurlijk niet van
eten."
Het werd een dubbelleven tussen God en
de drank en de pillen die hen op de been
moesten houden. „Die bom moest natuur
lijk barsten. Uiteindelijk riep Hermien:
'Die predikanten kunnen de pot op, we
stappen eruit'."
Door optredens met de band Normaal en
met een weinig verhullende fotoreportage
van hun twee dochters in de Playboy, haal
de de familie Timmerman volop de publici
teit, maar nieuwe hits bleven uit. In t999
kwam het tot een echtscheiding tussen
Gert en Hermien. Hij hertrouwde in 2002
met de zangeres Babs Stoevenbeld, moe
der van twee kinderen.
De rust was ver te zoeken toen zijn doch
ter Sandra de zanger van incest beschuldig
de. De roddelbladen smulden ervan, maar
van een aangifte kwam het nooit. De ko
ninklijke onderscheiding die hem daarna
ten deel viel, pakte daarom uit als een
openlijk eerherstel. Tussen hem en zijn
dochters kwam het niet meer goed. Hij
heeft ze al jaren niet gezien. „Via via hoor
ik nog wel hoe het met ze gaat. Gelukkig
maar, want ik hunker naar positief nieuws
over ze. Ik ben blij dat ik mijn zoon wél re
gelmatig zie. Stilletjes hoop ik dat zijn zus
sen met de jaren tot nieuwe inzichten ko
men. Mijn deur staat altijd open."
Optreden doet hij nauwelijks meer. „Ik
heb ieder zaaltje in ieder gat van Neder
land gezien. Laat dat kermiscircuit alsje
blieft aan me voorbij gaan."
Iedere middag werkt hij in de studio in de
schuur achter zijn huis nog wel aan nieu
we liedjes. „Die gaan vooral naar artiesten
en producers in Duitsland. Niet dat ik er
een cent mee verdien. Door het downloa
den is het vak totaal veranderd. Ik vind het
gewoon nog leuk om te arrangeren en te
componeren. Ik kan niet stilzitten."
