De man, laat hem toch lekker liggen Heimwee PZC Zaterdag 16 augustus 2008 19 Hij wil tv kijken; zij nog even napraten over haar werk. Ziehier één van de vele verschillen tussen man en vrouw. De Amerikaanse bestsellerauteur John Cray schreef er nog maar eens een boek over: De nieuwe rollen van Mars en Venus, hoe man en vrouw omgaan met stress, carrière en kinderen. ^KfBÉfe ou jij de lasagne uit de oven willen pakken, alsje blieft?" Het is spits uur bij ons thuis. Een huilerige babytweeling en een ongeduldige peuter schreeuwen om eten. Normaal gesproken had ik de bijna verkoolde lasagne drif tig op tafel gesmeten en manlief vervloekt omdat hij niet vanzelf te hulp schoot. Helemaal fout, volgens relatiegoe roe John Gray. Mannen bedenken namelijk niet uit zichzelf wat vrou wen verlangen. Als de man iets in huis moet doen, vraag het hem dan luid en duidelijk. Voila. Bin nen de seconde staat de dampen de ovenschotel op tafel. „Wat vraag je dat afstandelijk", klinkt het verwonderd. „Is er iets aan de hand?" Nee, er is niets, be halve dat ik me verdiep in De nieu we rollen van Mars en Venus. Het zojuist verschenen boek van John Gray, de Amerikaanse schrijver van Mannen komen van Mars, Vrou wen komen van Venus (1992). In deze bestseller ontvouwt Gray zijn theorie dat vrouwen en man nen psycholo gisch en biolo gisch zo verschil len dat het lijkt alsof ze van een andere planeet komen. Wil je een relatie laten slagen? Dan kun je die verschillen maar beter accep teren in plaats van elkaar probe ren te verande ren. Van Mannen ko men van Mars, Vrouwen van Venus zijn wereld wijd veertig miljoen exemplaren verkocht. Met een reeks opvolgers, workshops en online-relatiethera- pieën borduurt Gray nog steeds voort op dat ene grote succes. In De nieuwe rollen van Mars en Venus haakt de schrijver in op de veran derende rolpatronen tussen man en vrouw. Want als beide partners een drukke baan en de zorg voor kinderen combine ren, kan een rela tie daar behoorlijk onder lijden. Hoe ga je binnen een relatie om met stress? Daar draait het allemaal om. Dat een vrouw heel anders op spanningen rea geert dan een man, is in de Mars/Venus-tradi- tie natuurlijk van zelfsprekend. Soms gaat Gray wel heel ver. Als hij beweert dat 'een vrouw haar man het beste steunt als ze hem waardeert en ac cepteert als hij niets doet', werkt dat toch vooral op mijn lachspie ren. Een man, zegt Gray, zit biologisch nu eenmaal zo in elkaar dat hij ge waardeerd en geaccepteerd móet worden. Alleen dan zou zijn zoge naamde testosteronproductie stij gen en voelt hij zich goed. Ergerlij ke gewoontes als in slaap vallen op de bank. Of wegduiken achter de krant, net als jij dat belangrijke ge sprek wilt voeren. Daarover moet je als vrouw dus maar niet zani ken. Gun het de man, zegt Gray. Ook door uit te rusten blijft zijn testosteronproductie op peil en daalt de stress. Nee, dan de vrouw. Zij hoeft vol gens de Mars/Venus-theorie niet bij te komen na het werk om haar stressverlagende hormoon oxytoci- ne aan te maken. Lekker op de bank neerploffen met een boekje. Niks, de vrouw is juist helemaal in haar hum als ze zichzelf maar voor al ook anderen onbelemmerd kan verzorgen. Helemaal als ze na het afwerken van haar lange to-do-lijst een liefdevolle knuffel en wat aandacht krijgt. Weg met dat boek, denk je dan als werkende moeder met drie kinde ren. Alsof ik na het werk met alle liefde nog eens luiers sta te ver schonen, terwijl meneer lekker zappend testosteron ligt aan te ma ken. Stereotype wijsheden die wat mij betreft alleen maar voor nog meer ruzie kunnen zorgen. Het is natuurlijk niet alléén onzin wat de bestsellerauteur te vertellen heeft. Alleen, de adviezen waar mee je wel iets kunt, en die overi gens niets te maken hebben met sekseverschil, had je met een beet je gezond verstand misschien ook wel zelfbedacht. Toch is het goed om weer eens wakker geschud te worden. Duidelijk vragen werkt inderdaad beter dan snauwen, merk ik na een weekje oefenen. Andere gou den tip: 'In een relatie hoefje niet alles wat je denkt en voelt te vertel len'. Je geliefde is niet je beste vriendin, dus bespaar hem je frus traties over hangtieten, lubberbui- ken en nekplooien. Het maakt je niet aantrekkelijker. Vergeet ook vooral niet dat 'romantiek op bloeit als je tijd zonder elkaar door brengt'. Na een weekendje met vrienden krijg ik manlief als nieuw terug. Hij mij ook trou wens. John Cray - De nieuwe rollen van Mars en Venus. Uitg. Spectrum. 17,50 euro. z OPVOEDEN door Annie de Vreugd Het koffertje staat gepakt, beer zit er bovenop. Thijs gaat voor het eerst helemaal alleen logeren bij opa en oma. Daar aangekomen, staat zijn bed al klaar. Oma belooft spaghetti te ko ken, het lievelingskostje van Thijs. Nog even uitzwaaien en dan zijn vader en moeder om de hoek verdwenen. Dat is toch wel een vreemde gewaarwording. Eenmaal in bed komen de onvermijdelij ke waterlanders. Thijs wordt overmand door een onbestemd gevoel dat volwasse nen heimwee noemen. Het joch kan met de beste wil van de wereld niet uitleggen waarom hij alleen nog maar naar zijn ei gen bed wil, met dat vertrouwde luchtje. In deze tijd van vakantiehuisjes en logeer partijen kampen veel kinderen met heim wee. Of hun ouders nu in de buurt zijn of niet, bij sommige kinderen wil het sla pen in een vreemd bed maar niet lukken. Heimwee is een gevoel dat moeilijk is uit te leggen aan mensen die daar helemaal geen last van hebben. Het is een gevoel van grote verlatenheid. Deze kinderen voelen zich ontworteld, zijn hun houvast kwijt. Dit gevoel van verlatenheid heeft bij kinderen veel te ma ken met scheidingsangst, ook wel separa tieangst genoemd. Een kleine baby rea geert nog niet als moeder weggaat, bij hem is het 'uit het oog, uit het hart'. Dat verandert rond de 8 maanden, dan gaat hij wel reageren als zijn moeder uit het zicht verdwijnt. Tussen de 1 en 3 jaar gaat het kind in de gaten krijgen dat zijn ouders ook kunnen bestaan als hij ze niet ziet. Ook kan hij zich zijn huis herinne ren. Dit fenomeen staat bekend als object- permanentie. Ouders oefenen dit vaak in tuïtief met kiekeboespelletjes. De periodes dat een kind zonder heim- weegevoelens van zijn ouders of van thuis weg kan blijven, worden langer ..«Si Illustratie Eliane Duvekot naarmate het ouder wordt en het meer vertrouwde dingen in zijn geheugen kan terugroepen. Voor een logeerpartij bete kent dit alles dat een kind dat jonger is dan 1 jaar, eigenlijk niet langer dan een dag zonder de ouders kan. Kinderen tot 3 jaar zullen vaak moeite hebben als hun ouders zonder hen op vakantie gaan. Moeder is voor een kind de eerste en dan nog enige hechtingsfiguur. Als zij de eni ge zou blijven, zou het kind alles op haar inzetten en zijn blik niet verbreden naar anderen. Zo extreem is dat bijna nooit, omdat direct achter moeder meestal de vader als hechtingsfiguur opduikt. Achter hem staan vaak nog een aantal hechtings figuren zoals de grootouders of de leid ster op de crèche. Gelukkig maar voor de moeder, want zo kan zij haar eigen bezig heden als werk of sport voortzetten. Er bestaan bovendien momenten dat ouders even niet beschikbaar kunnen zijn voor hun kinderen. Als één van hen plots klaps in het ziekenhuis moet worden op genomen, is het handig als het kind al van logeren weet. Logeren is te leren door klein te beginnen bij jonge kinde ren. Juist als het nog niet per se nodig is bij een buurkindje slapen of bij een vrien din om de hoek. Scheidingsangst hoort bij het leven, het kind zal er nog heel vaak (tot zijn eigen af scheid van deze wereld) mee te maken krijgen. Hij moet ermee leren omgaan, dat lukt alleen door hem er gedoseerd aan bloot te stellen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 19