De man, laat hem toch lekker liggen
Heimwee
PZC Zaterdag 16 augustus 2008 19
Hij wil tv kijken; zij nog even napraten over haar werk. Ziehier één van de vele verschillen
tussen man en vrouw. De Amerikaanse bestsellerauteur John Cray schreef er nog maar
eens een boek over: De nieuwe rollen van Mars en Venus, hoe man en vrouw omgaan met
stress, carrière en kinderen.
^KfBÉfe
ou jij de lasagne
uit de oven willen
pakken, alsje
blieft?" Het is spits
uur bij ons thuis.
Een huilerige babytweeling en een
ongeduldige peuter schreeuwen
om eten. Normaal gesproken had
ik de bijna verkoolde lasagne drif
tig op tafel gesmeten en manlief
vervloekt omdat hij niet vanzelf te
hulp schoot.
Helemaal fout, volgens relatiegoe
roe John Gray. Mannen bedenken
namelijk niet uit zichzelf wat vrou
wen verlangen. Als de man iets in
huis moet doen, vraag het hem
dan luid en duidelijk. Voila. Bin
nen de seconde staat de dampen
de ovenschotel op tafel.
„Wat vraag je dat afstandelijk",
klinkt het verwonderd. „Is er iets
aan de hand?" Nee, er is niets, be
halve dat ik me verdiep in De nieu
we rollen van Mars en Venus. Het
zojuist verschenen boek van John
Gray, de Amerikaanse schrijver
van Mannen komen van Mars, Vrou
wen komen van Venus (1992).
In deze bestseller ontvouwt Gray
zijn theorie dat
vrouwen en man
nen psycholo
gisch en biolo
gisch zo verschil
len dat het lijkt
alsof ze van een
andere planeet
komen. Wil je
een relatie laten
slagen? Dan kun
je die verschillen
maar beter accep
teren in plaats
van elkaar probe
ren te verande
ren.
Van Mannen ko
men van Mars,
Vrouwen van Venus zijn wereld
wijd veertig miljoen exemplaren
verkocht. Met een reeks opvolgers,
workshops en online-relatiethera-
pieën borduurt Gray nog steeds
voort op dat ene grote succes. In
De nieuwe rollen van Mars en Venus
haakt de schrijver in op de veran
derende rolpatronen tussen man
en vrouw. Want als beide partners
een drukke baan en de zorg voor
kinderen combine
ren, kan een rela
tie daar behoorlijk
onder lijden.
Hoe ga je binnen
een relatie om met
stress? Daar draait
het allemaal om.
Dat een vrouw
heel anders op
spanningen rea
geert dan een
man, is in de
Mars/Venus-tradi-
tie natuurlijk van
zelfsprekend.
Soms gaat Gray
wel heel ver. Als
hij beweert dat
'een vrouw haar man het beste
steunt als ze hem waardeert en ac
cepteert als hij niets doet', werkt
dat toch vooral op mijn lachspie
ren.
Een man, zegt Gray, zit biologisch
nu eenmaal zo in elkaar dat hij ge
waardeerd en geaccepteerd móet
worden. Alleen dan zou zijn zoge
naamde testosteronproductie stij
gen en voelt hij zich goed. Ergerlij
ke gewoontes als in slaap vallen op
de bank. Of wegduiken achter de
krant, net als jij dat belangrijke ge
sprek wilt voeren. Daarover moet
je als vrouw dus maar niet zani
ken. Gun het de man, zegt Gray.
Ook door uit te rusten blijft zijn
testosteronproductie op peil en
daalt de stress.
Nee, dan de vrouw. Zij hoeft vol
gens de Mars/Venus-theorie niet
bij te komen na het werk om haar
stressverlagende hormoon oxytoci-
ne aan te maken. Lekker op de
bank neerploffen met een boekje.
Niks, de vrouw is juist helemaal in
haar hum als ze zichzelf maar voor
al ook anderen onbelemmerd kan
verzorgen. Helemaal als ze na het
afwerken van haar lange
to-do-lijst een liefdevolle knuffel
en wat aandacht krijgt.
Weg met dat boek, denk je dan als
werkende moeder met drie kinde
ren. Alsof ik na het werk met alle
liefde nog eens luiers sta te ver
schonen, terwijl meneer lekker
zappend testosteron ligt aan te ma
ken. Stereotype wijsheden die wat
mij betreft alleen maar voor nog
meer ruzie kunnen zorgen.
Het is natuurlijk niet alléén onzin
wat de bestsellerauteur te vertellen
heeft. Alleen, de adviezen waar
mee je wel iets kunt, en die overi
gens niets te maken hebben met
sekseverschil, had je met een beet
je gezond verstand misschien ook
wel zelfbedacht.
Toch is het goed om weer eens
wakker geschud te worden.
Duidelijk vragen werkt inderdaad
beter dan snauwen, merk ik na
een weekje oefenen. Andere gou
den tip: 'In een relatie hoefje niet
alles wat je denkt en voelt te vertel
len'. Je geliefde is niet je beste
vriendin, dus bespaar hem je frus
traties over hangtieten, lubberbui-
ken en nekplooien. Het maakt je
niet aantrekkelijker. Vergeet ook
vooral niet dat 'romantiek op
bloeit als je tijd zonder elkaar door
brengt'. Na een weekendje met
vrienden krijg ik manlief als
nieuw terug. Hij mij ook trou
wens.
John Cray - De nieuwe rollen van Mars
en Venus. Uitg. Spectrum. 17,50 euro.
z
OPVOEDEN door Annie de Vreugd
Het koffertje staat gepakt, beer zit
er bovenop. Thijs gaat voor het
eerst helemaal alleen logeren bij
opa en oma. Daar aangekomen, staat zijn
bed al klaar. Oma belooft spaghetti te ko
ken, het lievelingskostje van Thijs. Nog
even uitzwaaien en dan zijn vader en
moeder om de hoek verdwenen. Dat is
toch wel een vreemde gewaarwording.
Eenmaal in bed komen de onvermijdelij
ke waterlanders. Thijs wordt overmand
door een onbestemd gevoel dat volwasse
nen heimwee noemen. Het joch kan met
de beste wil van de wereld niet uitleggen
waarom hij alleen nog maar naar zijn ei
gen bed wil, met dat vertrouwde luchtje.
In deze tijd van vakantiehuisjes en logeer
partijen kampen veel kinderen met heim
wee. Of hun ouders nu in de buurt zijn
of niet, bij sommige kinderen wil het sla
pen in een vreemd bed maar niet lukken.
Heimwee is een gevoel dat moeilijk is uit
te leggen aan mensen die daar helemaal
geen last van hebben. Het is een gevoel
van grote verlatenheid.
Deze kinderen voelen zich ontworteld,
zijn hun houvast kwijt. Dit gevoel van
verlatenheid heeft bij kinderen veel te ma
ken met scheidingsangst, ook wel separa
tieangst genoemd. Een kleine baby rea
geert nog niet als moeder weggaat, bij
hem is het 'uit het oog, uit het hart'.
Dat verandert rond de 8 maanden, dan
gaat hij wel reageren als zijn moeder uit
het zicht verdwijnt. Tussen de 1 en 3 jaar
gaat het kind in de gaten krijgen dat zijn
ouders ook kunnen bestaan als hij ze niet
ziet. Ook kan hij zich zijn huis herinne
ren. Dit fenomeen staat bekend als object-
permanentie. Ouders oefenen dit vaak in
tuïtief met kiekeboespelletjes.
De periodes dat een kind zonder heim-
weegevoelens van zijn ouders of van
thuis weg kan blijven, worden langer
..«Si
Illustratie Eliane Duvekot
naarmate het ouder wordt en het meer
vertrouwde dingen in zijn geheugen kan
terugroepen. Voor een logeerpartij bete
kent dit alles dat een kind dat jonger is
dan 1 jaar, eigenlijk niet langer dan een
dag zonder de ouders kan. Kinderen tot 3
jaar zullen vaak moeite hebben als hun
ouders zonder hen op vakantie gaan.
Moeder is voor een kind de eerste en dan
nog enige hechtingsfiguur. Als zij de eni
ge zou blijven, zou het kind alles op haar
inzetten en zijn blik niet verbreden naar
anderen. Zo extreem is dat bijna nooit,
omdat direct achter moeder meestal de
vader als hechtingsfiguur opduikt. Achter
hem staan vaak nog een aantal hechtings
figuren zoals de grootouders of de leid
ster op de crèche. Gelukkig maar voor de
moeder, want zo kan zij haar eigen bezig
heden als werk of sport voortzetten.
Er bestaan bovendien momenten dat
ouders even niet beschikbaar kunnen zijn
voor hun kinderen. Als één van hen plots
klaps in het ziekenhuis moet worden op
genomen, is het handig als het kind al
van logeren weet. Logeren is te leren
door klein te beginnen bij jonge kinde
ren. Juist als het nog niet per se nodig is
bij een buurkindje slapen of bij een vrien
din om de hoek.
Scheidingsangst hoort bij het leven, het
kind zal er nog heel vaak (tot zijn eigen af
scheid van deze wereld) mee te maken
krijgen. Hij moet ermee leren omgaan,
dat lukt alleen door hem er gedoseerd
aan bloot te stellen.