land
N§
Wie gaat nu wandelen
Indianen Bru
bouwen hun
eigen dorp
Collectant krijgt elf euro
Schaakdagen
voor senioren
BURGH HAAMSTEDE
Kleurige tipi's op veld
voetbalvereniging
Bruse Boys.
Schouwen-Duivelander
is 'redelijk gul' met
donaties aan goed doel.
26 1 Zaterdag 16 augustus 2008 PZC
SCHARENDIJKE - Senioren kunnen
vanaf woensdag iedere veertien da
gen meedoen aan schaakmidda
gen in gebouw De Hoeksteen in
Scharendijke. Die beginnen om
13.45 uur. Beginners én gevorder
den zijn welkom. Meer informatie
bij Piet Romijn via 0111-672534.
NACHT
MARKT
VANDAAG 16 AUGUSTUS
door Piet Kleemans
BRUINISSE - Het is een kleurige inva
sie op het veld van voetbalvereni
ging Bruse Boys. Er staan kleurrijke
tipi's en stoere totempalen en er
wordt nijver geoefend met pijl en
(kruis)boog. Zo'n honderd jeugdi
ge 'Indianen' zijn voor één dagje
neergestreken in Bruinisse.
„Da's een mooie totempaal", zegt
een van de bezoekers van het door
het Schouwen-Duivelandse Wel
zijnshuis op poten gezette kinder
festijn. De maker, een klein jochie,
blikt bezorgd. „Ja, alleen wil hij
niet blijven staan."
De tipi's, twaalf in getal, getuigen
van veel creativiteit. De één is ge
tooid met alle namen van de bou
wers, een ander heeft de krijgshafti
ge naam 'De Tijgers' meegekregen,
een derde het meer exotische 'Indi-
anenparadijs'. Een aantal inwoners
van het indianendorp oefenen geza
menlijk een woest uitziende krijgs
dans. Een paar tipi's verder luieren
Op initiatief van het Schou-
wen-Duivelandse Welzijnshuis ver
rees in Bruinisse een indianen
dorp. Er kwamen honderd kinde
ren op het evenement af.
wat jonge 'indianen' in de zon. Jes
sica van As van het Welzijnshuis
blikt - gehuld in Indiaanse outfit -
met tevredenheid over het veld.
Over de belangstelling geen klagen.
„Eerder deze week hebben we in
Zonnemaire ook zo'n Indianen
dorp gehad, maar toen moesten
we naar binnen vanwege het slech
te weer."
Het organiseren van een evene
ment speciaal voor kinderen in de
laatste week van hun vakantie is in
middels uitgegroeid tot een goede
traditie. „Waarom een indianen
dorp? Tja, we horen heel vaak van
'vroeger was er een huttendorp'.
Daarom nu deze variant. Hier
komt ook nog heel wat bij kijken
hoor. Gelukkig krijgen we hulp
van vrijwilligers."
Het Welzijnshuis kon bij het opzet
ten van het Indianendorp rekenen
op de hulp van de scoutinggroep
uit Brouwershaven. Die zorgden
voor het 'geraamte' van de tipi's.
De kinderen kregen lakens, dekens
en verf tot hun beschikking om
hun tipi een heel eigen gezicht te
geven. Van As: „Dat ging eigenlijk
heel snel. Dus was er ook tijd ge
noeg om nog een heleboel totem
palen in elkaar te knutselen."
De wankele totempaal van eerder
genoemd jongetje blijkt inmiddels
adequaat gestut. De aanhouder
wint.
BW m' MODE. W VIKRSI'ORÏ JAUITSERYICE
-föj-DE ZUIDSCHOR
v^..- N<M.mo ufRcrvi s. w*TKHsr>n*Y VVuLI'll \RlbDIJk
Znmikrt'ckweg 5,
Huur een dag cnimssa w,
een 'Zuidschor Sloep'
Inhoord motor. Geen vaarbewijs nodig. j^u(jc jjaV(>n
Bel voor een reservering! Koningstraat 2
II WWW-ZUIDSCHOR.NL
Indiaantjes drukten hun eigen stempel op hun tipi. foto Marijke Folkertsma
In tien etappes lopen
verslaggevers van de PZC 'n
rondje Schouwen-Duiveland.
Vandaag de zevende etappe:
van de voet van de
Brouwersdam naar Burgh.
door Martijn de Koning
Een zonnig strand in augus
tus op Schouwen. Dat be
tekent stromen mensen,
gravende Duitsers, drukbe
zette strandpaviljoens. Toch?
Vergeet het maar. Als ik deze och
tend over het strand van de Brou
wersdam naar Renesse loop, zie ik
nauwelijks een bikini of zwem
broek. Toegegeven, het is nog
vroeg. Maar toch: nu het eindelijk
eens mooi weer is, zoek je als toe
rist toch meteen de zee op?
Het blijft bij mensen met honden
(die mogen tot tien uur loslopen),
ruiters en hardlopers. En, geloof
het of niet, iemand op een fiets.
Mij hoor je niet klagen, want op
deze manier is een strandwande
ling op z'n mooist.
Bij Renesse kom ik langs de post
van de reddingsbrigade. De leden
Ik kom een ruziënd echtpaar
tegen. Meneer wil hier naar
rechts, mevrouw verderop.
hebben het niet al te druk; ze drin
ken samen gezellig een kopje kof
fie voor hun gebouw. Hun boot
ligt werkloos op het strand.
Hond Basje loopt een stukje met
me mee, tot hij luid hijgend af
haakt. Blijkbaar moet iedereen
weer even wennen aan de hogere
temperatuur. Dat geldt ook voor
mij. Als ik bij paviljoen De Schor
pioen de duinen beklim, breekt
het zweet me uit. Ik baal dat ik
geen korte broek heb aangetrok
ken. In plaats daarvan zit er een re
genjas in m'n rugzak.
Enigszins vermoeid werp ik in
Renesse een dankbare blik op een
wegwijzer voor fietsers:
Burgh-Haamstede, mijn einddoel,
ligt slechts op vier kilometer af
stand. Mijn ferme passen worden
wat kleiner als ik een kwartier en
drie straten later een nieuw bord
tegenkom: Burgh-Haamstede 5,
staat erop. Ik moet mijn kaart erbij
pakken om mezelf ervan te over
tuigen dat ik toch echt de goede
kant op loop.
Wandelend door Renesse, waar
het ook niet al te druk is, vraag ik
me af of de toeristen misschien al
lemaal al weg zijn. Of erger nog,
of ze dit jaar nooit zijn geweest.
Even later blijkt dat dat niet waar
is. Het is simpel: ze zitten allemaal
op een fiets! Althans, dat zou je
wel zeggen wanneer ik het pad
door de Vroongronden volg. Een
schitterend natuurgebied, waarvan
de weidsheid en omvang me verba
zen. Ik ga even stilstaan om de om
geving op me te laten inwerken,
maar krijg er weinig kans voor.
Tring-tring, klinkt het al snel. Hoe
wel ik toch echt op het randje van
het pad sta, vinden de aankomen
de fietsers blijkbaar dat ik ze te
weinig ruimte gun. Ik kijk maar
eens boos en doe een minuscuul
stapje opzij. Een net zo boze blik
is mijn beloning.
Het is niet mijn enige dergelijke er
varing tijdens de tocht over het
pad. Hoewel de meeste fietsers
best rekening willen houden met
de eenzame wandelaar, vindt een
opvallend groot deel blijkbaar dat
je niet moet gaan lopen op plek
ken waar je ook met een fiets kunt
komen. Zeker acht keer word ik
door middel van luid gebel al van
verre gewezen op het feit dat er
mensen aan komen trappen. Of ik
maar even in het struikgewas wil
springen, de Tour de France komt
eraan! Ondanks de prachtige omge
ving ben ik blij dat ik het einde
van het pad ontwaar. Ik krijg nog
wel even de tijd om de historie
van dit unieke stukje Schouwen te
bekijken op twee grote borden. Zo
leer ik dat het gebied al eeuwen ge-
Rondje Schouwen-Duiveland
leden door de bevolking werd ge
bruikt om runderen te laten gra
zen. Dat die daar pas na de Waters
noodramp mee stopte, waardoor
het gebied verruigde. En dat Staats
bosbeheer er nu van alles aan doet
om de oude situatie in ere te her
stellen. Zo grazen er nu opnieuw
runderen en ook shetlandpony's
en zelfs herten en reeën.
Het laatste stuk van het wandel
pad is wel erg recht. Dat heeft een
reden: het is de staat nooit gelukt
de gebieden links en rechts van
het traject in handen te krijgen.
Die zijn nog steeds particulier ei
gendom, wat ook te zien is aan de
hekken die er omheen staan. Een
rechte streep zonder enige kronkel
is de enige manier om in Haamste
de te geraken.
Daar merk je aanvankelijk nauwe
lijks dat je terug in de bewoonde
wereld bent. Groen en rust blijven
overheersen. De overwegend gro
te, chique huizen liggen er stille
tjes bij.
De kalmte wordt verstoord door
een ruziënd ouder echtpaar op de
fiets. Meneer weet zeker dat ze
'hier' naar rechts moeten, me
vrouw is ervan overtuigd dat juist
de volgende afslag naar Westen-
schouwen leidt. Als ze naar mij kij
ken, wordt mijn vrees meteen be
waarheid: ik mag voor scheidsrech
ter spelen. Gelukkig kan ik remise
aanbieden: beide wegen leiden
naar het gewenste doel. De volgen
de discussie over welke van de
twee te kiezen, wacht ik niet af
Via Haamstede, waar de terrasjes
op de Ring gezellig bezet zijn, kom
ik uiteindelijk bij de kerk in Burgh
terecht. De Ring ziet er wel even
tjes anders uit dan die bij de buur
man. De hongerige en dorstige
wandelaar vindt er alleen een sla
ger. De droge worst die hij ver
koopt, blijkt echter een prima re
medie tegen een hongerige maag.
De zevende van 10 etappes gaat van
de Brouwersdam tot Burgh
PZC Felix Binicewicz
door Martijn de Koning
ZIERIKZEE - Inwoners van Schou
wen-Duiveland zijn best vrijgevig.
Dat mag je concluderen uit cijfers
van het Centraal Bureau Fondsen
werving (CBF) over de opbrengst
van collecten. In 2006 haalden col
lectanten op het eiland over het
hele jaar gemiddeld 10,93 euro op,
goed voor de vijfde plaats op de
Zeeuwse 'ranglijst'. Het CBF heeft
nog geen gegevens over 2007.
Van de dertien Zeeuwse gemeen
ten zijn de inwoners van Veere het
gulst: zij geven jaarlijks 15,46 euro.
Dat is goed voor de 29e plaats in
de landelijke pikorde. Borsele staat
tweede. Noord-Beveland derde.
De inwoners van Vlissingen hou
den hun hand het vaakst op de
knip als er een collectant voor de
deur staat. Zij doneren per jaar pre
cies vier euro.
Overigens steekt de inhoud van de
collectebussen hier schril af bij die
in Urk. Daar gaat per gezin jaar
lijks 50 euro naar collectes voor
goede doelen, het meeste van alle
Nederlandse gemeenten. Op de
tweede plaats staat Bunschoten,
derde Dirksland.
In 2006 haalden collectanten ruim
41 miljoen euro aan huis op. Gezin
nen geven vooral aan goede doe
len die zich met gezondheid bezig
houden, zoals KWF kankerbestrij
ding en de Hartstichting.
