21 spectrum
M
Vervulling van een oude droom
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
kieken
Marjan
Berk
PZC
Zaterdag 9 augustus 2008
ijn jongste kuiken gaat trouwen. Nu
ja, jongste kuiken... hij is langzamer
hand uitgegroeid tot een volwassen
haan! En dit huwelijk wordt voltrok
ken binnen de nieuwe code van jonge mensen:
eerst een huis kopen, dan een kind maken en als
dat allemaal goed bevalt is een huwelijk het lo
gisch gevolg!
Wij staan er bij en kijken er naar. De huwelijken
van mijn kinderen zijn tot nu toe allemaal onder
te brengen onder het kopje 'improvisatie'. Maar
dit laatste kind is plotseling bezig een echte brui
loft te organiseren met trouwkaarten, een receptie
en een diner voor de familie met slapen toe! Ik
greep mijn kans toen mijn allerliefste schoondoch
ter een beetje aarzelend aan mij vroeg wat er
moest worden aangetrokken. Ha! Mijn enige doch
ter heeft zich van haar bruiloft afgemaakt door
zo'n saai samenlevingscontract te tekenen, waar
door ik haar alleen nog bars sommeerde dan ten
minste met de zelfontspanner een leuk kiekje te
maken met het door mij gestuurde nep-bruidsboe-
ket voor haar buik.
Hier was een schoondochter die haar schoonmoe
der begreep.
„Wit"', zei ik heel voorzichtig, nadat ik allerlei
paarse, groene en blauwe jurken samen met haar
had verworpen. „Maar', vervolgde ik, mij diep be
wust van de klassieke hiërarchische lijnen die
schoonmoeders dienen te volgen, „je moet die
jurk wel samen met je eigen moeder kopen!"
„Maar mijn moeder weet helemaal niet waar je zo
iets koopt!", riep mijn schoondochter licht wanho
pig uit. „OK", riep ik terug, „dan doe ik wel enig
vóórwerk!"
Zo gezegd, zo gedaan. Ik keek hier en ik keek daar
en zo kwam ik in de kelder van een van mijn favo
riete winkels terecht, waar de meest snoezige
off-white pakjes en jurken hingen, uitstekend ge
schikt voor mijn schoondochter. Er werd wat weg
gehangen, de moeder van de bruid werd ingevlo
gen en ging samen met haar dochter de kelder in.
Ik wachtte gespannen af. „Helemaal goed!", juich
te mijn schoondochter, „een snoezig satijnen pak
je. Met een doorzichtige blouson! En mijn moeder
heeft zelf ook een prachtig pak gekocht!"
Missie volbracht. Nu de volgende stap. Want zo'n
bruiloft zonder bruidsmeisjes is een beetje kaaL Zo
dat ik nu in interessante onderhandelingen ben
verwikkeld met Atelier Marleentje, specialiste in
bruidskinderkleding. Drie kleindochters heb ik,
respectievelijk 14, 4 en bijna twee jaar. Pikant de
tail: de jongste is het kind van het bruidspaar! Ik
leef mij uit.
Drie witte sprookjesprinsessen zullen om het
bruidspaar heen huppelen, met mandjes vol rozen
blaadjes. En maar strooien.
Zo haalt deze licht bejaarde oma haar gram op
haar eigen twee huwelijken. Bij de eerste huwe
lijksvoltrekking was ik gehuld in een grijs mantel
pak, waarvan de rok drie centimeter open stond
vanwege vier maanden zwangerschap. En de twee
de keer trouwde ik in een zwarte jurk met een ge
leend bontkraagje...
Soms moet een mens heel lang wachten op de ver
vulling van zijn dromen. Maar heeft Goethe niet
ergens gezegd, dat - zolang je maar in je dromen
blijft geloven, zelfs tegen beter weten in - dan wor
den ze op een dag vervuld.
