In bed met
de concurrent
'Sebbe en ik zijn
met één ding bezig
olympisch goud'
laying 2902
_o_3£_
PZC Woensdag 30 juli 2008 I 35
Sebbe Godefroid en Carolijn Brouwer zijn geen liefdesduo meer, maar zeilen wel samen voor olympisch goud.
Op weg naar olympisch
goud namen Carolijn
Brouwer en Sebbe Go
defroid een drastisch be
sluit. De zeilers beëindig
den hun relatie omdat
de liefde hun samenwer
king in de boot negatief
beïnvloedde. „Na te zijn
uitgescholden voor rotte
vis, kon ik twee uur later
niet gezellig knuffelen."
door Peter van der Meeren
foto Richard de Jonge/CPD
Liefde en competi
tie bleek in het ge
val van Carolijn
Brouwer en Sebbe
Godeffoid geen
succesvolle combi
natie. De schei
ding in de liefde
werkte louterend. Op het water ge
dijen Brouwer en 'zakenpartner'
Godefroid sindsdien goed en ook
op de wal is het geluk hervonden.
Brouwer werd verliefd op Austra
liër Darren Bundock, haar grote ri
vaal in de Tornadoklasse. Er zijn
duidelijke afspraken. „De boot
komt de slaapkamer niet in."
„In bed met de vijand?" Carolijn
Brouwer (35) lacht om de vraag.
De zeilster, geboren in Leiden, op
gegroeid in Zaïre en Brazilië en op
de Spelen van China uitkomend
voor België, nuanceert. „Ik kan
niet ontkennen dat Darren een
concurrent van ons is. We besef
fen dat het gecompliceerd ligt. Seb
be, Darren en ik hebben de zaken
daarom op een rij gezet. Darren en
ik praten nooit over zeilen en in
de haven lopen we nooit opzichtig
hand in hand. Als ik tijdens wed
strijden een appartement deel met
Sebbe, begrijpt Darren dat. Als we
met elkaar willen eten, ga ik naar
Darren. Hij komt niet bij Sebbe en
mij langs."
Haar ex-geliefde vertrouwt haar
volledig. „Sebbe weet van mij abso
luut zeker dat ik Darren als concur
rent zie, niet als liefje. Als ik uit
een ooghoek naar Darren kijk, is
dat om te zien wat de vijfvoudig
wereldkampioen doet. De slag die
Bundock maakt, kan ook goed zijn
voor mijn team. Puur zakelijk kij
ken, zonder gevoelens."
Andersom verwacht Brouwer dat
Godefroid (37), winnaar van olym
pisch zilver in 1996, werk en privé
scheidt. „Hij heeft ook een nieuwe
relatie, met een Belgische. Ik ken
haar, ze haalt me soms van het
vliegveld. Ze komt bijna nooit in
de haven als wij zeilen. Niets mag
onze focus verstoren. Sebbe en ik
zijn maar met één ding bezig:
olympisch goud."
Hoe moeilijk het besluit ook was,
Brouwer is blij dat de knoop is
doorgehakt. „We beseften dat we
keihard moesten zijn, als geliefden
niet met het kleinste rafeltje van
het touw verbonden willen blij
ven. Het is beter zo. We hadden
sinds 1996 elf schitterende jaren,
maar waren uit elkaar gegroeid.
We lijken te veel op elkaar. Ik ben
een vrouwelijke Sebbe en Sebbe is
een mannelijke Carolijn. Zó com
petitief, zó gedreven, zó gefixeerd
op goud. Dat werkt niet in de lief
de. Maar als we tóch voor elkaar
bestemd zijn, zullen we op den
duur weer bij elkaar komen."
Brouwer rekent daar niet op. „Ik
merk dat Sebbe veranderd is. Hij
krijgt nesteldrang. Huisje, boom
pje, beestje. Zal mede door zijn
nieuwe vriendin komen. Zij is
meer van 'negen tot vijf, ik van
het losse werk. Een globetrotter,
met zes verschillende adressen om
te slapen. Ik hou er rekening mee
dat Sebbe op een dag naar me toe
komt en zegt dat-ie vader wordt."
Brouwer erkent dat die boodschap
haar niet onberoerd zal laten, „la
ren dacht ik dat Sebbe de vader
van mijn kinderen zou worden."
Het duo besloot in 2006 bij elkaar
in de boot te stappen. Daarvoor
waren ze solisten, die fraaie erelijs
ten opbouwden. „Grappig, we be
sloten Tornado te varen om meer
samen te kunnen zijn." Dat uitge-
rekend die samenwerking hun rela
tie op de klippen deed lopen, was
in eerste instantie bitter, erkent ze.
„Maar je kunt ook zeggen dat als
het in 2006 niet gebeurd was, het
in 2016 wel gebeurd was."
De boot werd een 'oorlogszone'.
„Dat begon al toen Sebbe van vrije
jongen 'gedegradeerd' werd tot be
manning. Dat lag gevoelig. Hij was
trots dat ik me als enige vrouw in
de Tornado staande hield, maar
als alleen mijn naam in de uitsla
gen stond, stak dat. Vergeet niet
dat Sebbe een dominante man is,
die als Finnzeiler veel respect heeft
opgebouwd."
Er was meer dan een gekrenkt
ego. „We hebben allemaal wel
eens een slechte dag, dus ik ook",
zegt Brouwer. „Als de resultaten
goed zijn, is het aan boord gewel
dig. Maar als het even niet wil, ver
andert dat. Dan kom je in de knel
als je tevens geliefden bent."
Brouwer kwam in een crisis. „Ik
voelde me een dweil. Het leven
werd uit me gezogen. Ik was ge
wend mijn eigen gang te gaan,
maar raakte mijn ademruimte
kwijt. Ik wist me geen raad met de
'dubbelrol'. Als we slecht gevaren
hadden, ging Sebbe een uur fiet
sen en was het kwijt. Ik niet. Ik
kon niet uitgescholden worden
voor rotte vis en een uur later met
dezelfde man liggen knuffelen."
In overleg met een relatietherapeu
te werd de beslissing genomen.
„De hamvraag was: wat willen we
eigenlijk? Omdat we alles half de
den, dreigde alles kapot te gaan."
Ze wensten hun jacht op olym
pisch goud niet te stoppen. „We
hadden niet met onszelf kunnen
leven als we voor onze relatie had
den gekozen." De dag na het
zwaarste gesprek uit haar leven
stapte Brouwer weer met Gode
froid in de boot. „Complete waan
zin. Andere koppels zouden na
zo'n ingrijpend moment zorgen
dat ze elkaar een halfjaar niet
zien. Maar het kan. Van geliefden
werden we zakenpartners, die
weer lol hebben in het zeilen. Het
voelt nu alsof we maatjes zijn. We
zijn een sterker team geworden.
Derde van de wereld, dat hadden
we niet bereikt als we met onze ge
voelens waren blijven worstelen.
We bellen minstens vijf keer per
dag met elkaar, maar puur om za
ken over de boot door te nemen.
Aan de andere kant: als ik bij Seb
be logeer, vouw ik nog altijd zijn
onderbroeken op."