Symbool van noeste arbeid
'Het is een voorrecht om nog bij elkaar te zijn'
'Actie politiek
voor redding
Truckroll'
Ottenhof en
Raats verrassen
bij sjezenrijden
BPZC Woensdag 30 juli 2008 25
Plan voor lint van
maritieme elementen
in Vlissingen.
door Maurits Sep
VLISSINGEN - Doodzonde, zoals die
oude Scheldekraan ligt te verroes
ten. Maar zelfs opgekalefaterd blijft
het een abstract ding. Tenzij je laat
horen hoe hij klinkt toen hij nog
gebruikt werd, of het verhaal laat
horen van de machinist die hem
bediende.
Precies dat is wat Wilbert Weber
voor ogen staat. Als je de geschie
denissen van de Schelde-werkne-
mers niet vertelt, blijven de over
blijfselen dode dingen, vindt de di
recteur van het maritiem Mu-
zeeum in Vlissingen. Maar vertel
de verhalen en je wekt de historie
van Vlissingen tot leven. „Die
kraan wordt het symbool van
noeste arbeid."
Weber heeft een plan gemaakt om
de maritieme geschiedenis van
Vlissingen nieuw leven in te bla
zen. Het project kost 825.000 euro.
De helft daarvan moet via Europe
se subsidie worden binnenge
haald. Weber heeft daarvoor een
verzoek ingediend. „Half oktober
horen we of dat wordt gehono
reerd. Het kan dus ook zijn dat we
geen geld krijgen."
De gemeente Vlissingen vindt het
plan in elk geval de moeite waard
om alvast toe te zeggen dat de an
dere 400.000 euro die via het pro
ject Scheldekwartier toch al be
schikbaar was, zeker wordt ingezet
om het plan te realiseren. Het colle
ge heeft dat inmiddels officieel be
sloten.
Scheldeterrein
Door de verhuizing van
scheepswerf De Schelde naar
Vlissingen-Oost en het Eiland
in Vlissingen-centrum kan op
het oude Scheldeterrein een
nieuwe woonwijk worden ge
bouwd.
Onderdeel daarvan is het her
gebruik van Scheldegebouwen
als de Timmerfabriek, de Ma
chinefabriek en de Zware Plaat
werkerij.
Beeldbepalende elementen
van de scheepswerf zoals een
kraan en rails in de grond wor
den behouden om te herinne
ren aan het verleden.
Binnen het project Scheldekwar
tier is al voorzien in restauratie
van de Scheldekraan, restauratie
van het Dok van Perry en het
pompgebouw dat daarbij stond en
het maken van een monument
voor de Scheldewerknemers: Man
nen van staal. Ook de Timmerfa
briek zal worden gerestaureerd.
Goede ideeën die zeker moeten
worden uitgevoerd, vindt Weber.
„Maar het draait natuurlijk niet al
leen om die kraan en dat dok. Het
draait eigenlijk om de mensen die
er hebben gewerkt. Om de geheu
gens en de geschiedenissen. Lukt
het om die mensen te intervie
wen, dan kunnen wij als Mu-
zeeum die verhalen laten zien. In
het Muzeeum zelf, waar we de ex
positie op de begane grond over
het maritieme werk dan gaan her-
inrichten, maar ook daarbuiten."
Hij ziet het al voor zich hoe op de
ramen van het pompgebouw bij
het Dok van Perry het levensver
haal van een oud-Scheldewerkne-
mer wordt geprojecteerd. Of hoe
bij de Scheldekraan te horen is
hoe die kraan klonk en wat de ma
rc^ Het Muzeeum en de gemeente
Vlissingen hopen op Europese
subsidie om de verhalen van
oud-Scheldewerknemers tot le
ven te wekken.
chinist heeft meegemaakt. Dankzij
zulke presentaties in beeld en ge
luid worden de overblijfselen aan
elkaar gekoppeld en ontstaat een
lint van maritieme elementen.
„We kunnen vanuit het museum
naar die presentaties verwijzen, en
die vormen op hun beurt weer
een reclame voor het Muzeeum."
Natuurlijk zal het nog jaren duren
voordat het Scheldeterrein op
nieuw is ontwikkeld tot een woon
wijk, beseft Weber. „Maar het is
juist leuk dat we op zo'n braaklig
gend terrein al iets doen. Je kunt
door zo'n project ook laten zien
dat we al druk bouwen aan de
nieuwe stad."
TERNEUZEN - Zeeuws-Vlaamse poli
tici moeten er alles aan doen om
gehandicapte mensen ook volgend
jaar weer een rit in een vrachtwa
gen te laten maken. Daarvoor pleit
fractievolgster Marijke Hemelsoet
van TOP/Gemeentebelangen in
Terneuzen. De jaarlijkse Truckroll
staat op losse schroeven door een
regel van de Europese Unie, die
vrachtwagenchauffeurs verplicht
tussen de laatste rit op vrijdag en
eerste rit op maandag een rusttijd
van 45 uur in te voeren.
De stichtingen Truckroll Zeeland
in Terneuzen en Gehandicaptenrit
Zuid-Beveland willen samen een
miljoen handtekeningen ophalen,
om het Europees Parlement ervan
te overtuigen dat het liefdewerk
van de truckers een absoluut hoog
tepunt is voor hun gehandicapte
bijrijders. Op Zuid-Beveland re
den dit jaar 225 chauffeurs rond, in
Zeeuws- Vlaanderen mochten
zo'n driehonderd gehandicapte
mensen meerijden.
Voor reacties zie www.pzc.nl
SEROOSKERKE - Floor Ottenhof
was dinsdagavond sprakeloos en
ondersteboven na haar verrassen
de winst bij het sjezenrijden in
Serooskerke. Samen met menner
Peter Raats haalden zij voor het
eerst een honderd procent score
en staken ze alle 88 ringen op het
parcours aan de voet van de toren.
Ottenhof en Raats hadden dins
dag nauwelijks concurrentie van
Angelina Kauffman en haar vader
Bram Francke, want die lieten hal
verwege de wedstrijd twee keer
een ring hangen en eindigden daar
mee op een tweede plaats. De der
de beker was voor Rianne Fran-
cke-Lous en Wim Maljers, na een
kamp met Jolien en Simon van de
Broeke. Beide paren staken 83 rin
gen. De pollepel werd verreden op
acht kleinere ringen, variërend tus
sen 32 en 10 mm doorsnee. Angeli
na Kauffman en Bram Francke
misten slechts één keer de 20
mm-ring en wonnen daarmee de
ze ereprijs met toebehoren.
De oude Scheldekraan en de Timmerfabriek zullen worden opgeknapt als herinnering aan het verleden van de
scheepswerf De Schelde in de binnenstad van Vlissingen. Het maritiem Muzeeum wil bij deze 'monumenten' ook
de verhalen van oud-Scheldewerknemers laten zien en horen. foto Ruben Oreel
David en Nel Bareman
zijn al zestig jaar een
gelukkig echtpaar.
door Raymond de Fret
TERNEUZEN - Ze zijn er maar wat
dankbaar voor. Echt grote tegensla
gen hebben David en Nel Bare-
man-Labrujere (hij van Zaamslag,
zij van Vlissingen) in zestig jaar hu
welijk niet gehad. „Dat is ons
grootste geluk", zegt Nel (83). „Het
is ook een heel groot voorrecht
om nog bij elkaar te zijn", vult
haar man (85) aan.
Het echtpaar woont al zestig jaar
in Terneuzen, maar Nel blijft voor
sommige mensen toch nog altijd
'een meisje van de overkant'.
„Daar moet je dan al ruim zestig
jaar voor in Terneuzen wonen, ha-
ha! Het zal wel door mijn achter
naam komen, want die komt in
Zeeuws-Vlaanderen niet of nauwe
lijks voor."
Nel kwam naar de havenstad van-
'Je moet gewoon
altijd voor elkaar klaar
staan. En dat doen wij'
uit Hoedekenskerke. Daar bracht
ze de oorlogstijd door, maar toen
Zeeuws-Vlaanderen werd bevrijd
stak de familie Labrujere de Wes-
terschelde over. David Bareman
was twee jaar lang dwangarbeider
in het huidige Polen. Vier maan
den na de bevrijding door de Rus
sen kwam hij via omzwervingen
terug in Terneuzen. Daar ging hij
aan de slag als timmerman.
„Wij hebben elkaar ontmoet in
1946, tijdens het uitgaan in de
Nieuwstraat. Liefde op het eerste
gezicht? Ja, dat weet ik niet meer
hoor! )e bent toch niet voor niets
zestig jaar bij elkaar?", zegt Nel.
Zij vieren hun diamanten bruiloft
pas volgende week, omdat dan de
familie compleet is.
Drie dochters zorgden voor zeven
kleinkinderen, die op hun beurt
drie achterkleinkinderen op de we
reld zetten. „En al die kleinkinde
ren hebben gestudeerd", roept Nel
trots.
David en Nel Bareman-Labrujere, zestig jaar een paar. foto Wim Kooyman
