Traditie en trends gaan prima samen
Prenten en kadastrale kaarten op internet
15
15
Slippers
Maandag 28 juli 2008
Tip? redwalch@pzc.nl
In Zeeland is nog wel
ruimte voor een
enkele schaapherder
Coffeeshops omzeilen
rookverbod met pure
wiet en Frans kruid
li "'c!
Op een weiland bij een boer viert de ringrijdersvereniging uit Ritthem haar 85-jarig jubileum.
foto Lex de Meester
Ringrijdersvereniging
Ons Klaverblad in
Ritthem bestaat 85 jaar.
door Miriam van den Broek
RITTHEM - Een baan op een wei
land bij een boer. Net als vroeger.
Zo heeft ringrijdersvereniging
'Ons Klaverblad' uit Ritthem zater
dag haar 85e verjaardag gevierd.
Elke vijf jaar wordt het jubileum
uitgebreid gevierd. Maar eigenlijk
wordt er op Ritthem al véél langer
aan ringrijden gedaan, zegt
oud-voorzitter Leo de Visser.
„Vroeger was één persoon op het
dorp 'kapitein'. Die ging elk jaar,
een maand voor dat de wedstrijd
begon, deelnemers en geld zoeken.
In 1923 werd besloten een vereni
ging op te richten. Dat maakte het
allemaal net wat makkelijker en
professioneler."
Leo de Visser was, net als zijn va
der, jarenlang voorzitter van Ons
Klaverblad. Als iemand iets van de
Ritthemse ringrijgeschiedenis af
weet, is hij het wel, zegt secretaris
Marco den Boer. En dat blijkt. De
Visser weet uit overlevering te ver
tellen dat de vereniging één zwar
te periode heeft gekend. Dat was
in de jaren dertig toen de burge-
'Na een periode van
rijpaarden, zijn nu de
trekpaarden weer in opmars'
meester vier jaar lang het ringrij
den verbood. Een ongeluk waarbij
iemand van zijn paard viel, was de
aanleiding. Pas bij de aantreding
van een nieuwe burgemeester
werd het verbod opgeheven.
Er is ook een periode geweest
waarin de vereniging te kampen
had met een orthodoxe burge
meester. In die tijd werd er niet ge
reden in het dorp bij de kerk,
maar weer bij boeren in het wei
land zodat het iets minder publie
kelijk was.
Toch blijkt ook het ringrijden in
de loop der jaren gevoelig voor
trends. „Vroeger was het typisch
een mannensport en ging het voor
al om de gezelligheid. Tegenwoor
dig doen er veel vrouwen mee en
gaat het ook wel om het winnen.
In het verleden werd er ook nooit
geoefend. Nu wel drie keer in de
week. En na een periode waarin
de rijpaarden populair waren, lij
ken nu de trekpaarden weer in op
mars te zijn." Maar net als vroeger
zijn ondanks alles, een paar din
gen hetzelfde gebleven: ringrijden
blijft een virus en meedoen is nog
altijd belangrijker dan winnen.
pagina 13: echtpaar Francke aan
V—-J kop bij sjezen
Stadsarchief Vlissingen
neemt nieuwe stap in
digitalisering gegevens.
door Wendy van den Hurk
VLISSINGEN - Weten wie er in je
huis hebben gewoond, wat die
voor werk deden, wat ze voor het
pand betaald hebben en wat er on
der de grond ligt: het kan straks al
lemaal in Vlissingen. Met één druk
op de knop.
Het gemeentearchief zet een nieu
we stap op de digitale snelweg. Na
de veertigduizend foto's komen
nu ook 2500 prenten, plattegron
den, gravures en kadastrale kaar
ten op internet te staan. Een be
drijf uit Middelburg is bezig alles
in te scannen. Dat gebeurt op het
Zeeuws archief Meer dan de helft
is al klaar. Een geruststellende ge
dachte voor archivaris Ad Tram-
per. „Als je een aquarel hebt van
een hele goede schilder, is die wel
duizenden euro's waard."
De werken zijn niet alleen kost
baar, maar soms ook groot. Zelfs
kaarten van een meter breed wor
den gescand. Dan maar in delen.
Dat doet echter niets af aan de ge
detailleerdheid, belooft Tramper.
„Het is een grote machine, een
platte tafel waar een camera over
heen gaat. Het lijkt wel een
röntgenapparaat. Elk detail is zicht
baar. Het zijn ook gigantische be
standen van soms wel vierhon
derd megabyte. Beter dan wan
neer je er met een loep boven
moet hangen. Bovendien wil een
kaart daarbij nog wel eens bescha
digd raken, als mensen er met een
platte elleboog op drukken. Dat is
straks voorbij."
Het bezoekersaantal aan het ar
chief zal wel dalen, verwacht Tram
per. Erg vindt hij dat niet. „Het
scheelt ons ook een hoop tijd en
gedoe. Voor de burger is het hele
maal wenselijk. De belangstelling
voor de historie van Vlissingen zal
wel stijgen. Onze website van de
beeldbank scoort ook behoorlijk
goed."
Doeken met olieverf gaan naar het
Muzeeum, maar tekeningen van
acryl of aquarel mogen allemaal
online. Als het maar op papier
WJ Het gemeentearchief van Vlissin-
gen is bezig honderden oude
prenten, plattegronden, gravures
en kadastrale kaarten te digitali
seren.
staat. Dus ook gravures uit de ze
ventiende eeuw en honderdvijftig
kadastrale kaarten. Vlissingers kun
nen straks alles terugvinden over
wat zich in zijn straat heeft afge
speeld. In het begin moeten ze alle
informatie nog bij elkaar leggen,
maar het archief wil er nog naar
toe dat de hele bundel per perceel
met één druk op de knop te zien
is. Dat gaat nog even duren, waar
schuwt Tramper. „Maar straks kun
je zo nagaan waar in 1830 alle bak
kers zaten, of misschien wel hele
maal terug in de tijd van Michiel
de Ruyter."
En dan heeft het archief nog bak
ken vol beeld en geluid. Die staan
inmiddels op dvd. Maar ook dat
komt op internet. In de toekomst.
www.gemeentearchiefvlissingen.nl
ZEfcüV
Tip? redactie@pzc.nl
De vierjarige kleuter uit Vrou
wenpolder had de hardnekkige
gewoonte om mensen die aan de
maat zijn er duidelijk op te atten
deren dat ze dik zijn. Haar moe
der legde uit dat dit niet aardig
is en dat ze zulke dingen nooit
meer mag zeggen. Niet lang
daarna liep er in het stadscen
trum een bij zonder forse vrouw
voorbij. Dat was dochtertjelief
niet ontgaan. Ze reageerde deze
keer met: „Oohh, die mevrouw
heeft mooie slippers." Mama
was blij dat haar opmerking ken
nelijk ter harte was genomen. De
vreugde was van korte duur
want de kleuter vervolgde op lui
de toon: Dat is wel aardig hè,
dat ik niet zei dat ze zo dik is."
