Koeien zo klein als speldenknopjes
Vliegen zonder doel doen de mannen niet
PZC
Donderdag 24 juli 2008
Dries (I) en Rick (r) poseren voor het vliegtuig voordat we ermee de lucht ingaan.
De meeste mensen genieten van Zeeland op het water, aan het strand of vanaf een terrasje. Je denkt er
niet zo snel aan om de schoonheid van de provincie eens vanaf een heel andere kant te bekijken. Zomer-
krant-verslaggever Leonie Beijer nam een kijkje bij een vliegschool en ging mee de lucht in.
Zuidwesten wind, wind
kracht zes, het is be
wolkt en buiig. Vlieg-
baar weer volgens in
structeur Dries van
der Poest Clement (61) en leer
ling-piloot Rick Sijp (27).
Voordat we opstijgen maakt Rick
de 'kist' klaar voor gebruik. Dries
licht toe: „Hij maakt een rondje
rond het vliegtuig om te controle
ren of alles goed en veilig is. An
ders kan het nog vervelend aflo
pen." Als alles aan de buitenkant
in orde is, mag ik instappen en
maakt Rick in het Engels de con
trole aan de binnenkant af „We
doen alles aan de hand van een
checklist, niks gebeurt uit het
hoofd", vertelt Dries.
„Het waait wel een beetje dus het
is turbulent", gaat hij verder, ter
wijl hij me op het spuugzakje in
de stoel voor me wijst. Intussen
voel ik het vliegtuigje al bewegen
terwijl we nog aan de grond staan.
Tenslotte krijg ik een koptelefoon
Vliegwerk Zeeland
Telefoon 0113 - 613289
- info@vliegwerkzeeland.nl
- http://www.vliegwerkzee-
land.nl
Op de website kun je onder
meer terecht voor informatie
over lessen, cadeaubonnen,
rondvluchten, huwelijksaanzoe
ken of het huren van een toe
stel.
die ik zelf nog even moet inplug
gen. Dries: „Als je jezelf hoort, ho
ren wij je ook." Met een schok
slaat de propeller aan. „En als je
vragen hebt stel je ze maar", hoor
ik door mijn koptelefoon kraken.
„We taxiën nu naar de startbaan."
Nog even worden de remmen en
de instrumenten getest. Ik hoor
Dries en Rick gezellig kletsen alsof
we een ritje met de auto maken
„Nou het zal wel rustig zijn. Er
staat een lekker zijwindje dus we
zetten d'r met haar neus in de
wind." Rick: „Parking break relea
se en dan kunnen we gaan." We
racen we over het hobbelige gras
veldje en voor ik het weet gaan we
de lucht in. Ik krijg een raar gevoel
in mijn buik terwijl ik onder me
de bootjes op het Veerse Meer klei
ner zie worden. Onderweg naar
Middelburg klimmen we hoger de
lucht in boven een lappendeken
van akkers, met koeien zo klein als
speldenknopjes. Zodra we door de
wolken heen vliegen, raken we ein
delijk de turbulentie kwijt. „Hier
doen we het voor", hoor ik kra
ken. Beneden zie ik Middelburg lig
gen als in miniatuur Walcheren,
met de vesten om het centrum
heen en piepkleine gekleurde
kraampjes op de markt. Mijn ei
gen huis zie ik als een wit legoblok
je in het oude centrum staan. We
gaan door naar Vlissingen. „Zie je
daar de boulevard?" vraagt Dries.
We maken een scherpe bocht en
vliegen over Oost-Souburg weer te
rug richting vliegveld Uit mijn
raampje zie ik bijna heel Walche
ren.
Dries: „Lekker gespeeld, we gaan
terug en oefenen alleen nog even
twee landinkjes." Boven het Veer
se Meer voel ik mijn maag om
draaien. Twee landinkjes ga ik niet
overleven. In mijn microfoontje
zeg ik voorzichtig: „Ik geloof dat ik
een beetje ziek word."
„Dan landen we gewoon één keer,
het moet wel leuk blijven", kraakt
het terug. Maar door turbulentie
heb ik helaas geen controle meer
over mijn maag, ondanks mijn
voorzorgsmaatregelen. Als we ge
land zijn, strompel ik trillend het
vliegtuigje uit. Met mijn ontbijt
netjes in een dichtgevouwen zakje.
Vliegen is mijn passie, mijn vader was
oorlogsvlieger dus het is me met de pap
lepel ingegoten." Dries is gepensioneerd
luchtmachtvlieger en is nu instructeur bij
'Vliegwerk Zeeland' in Arnemuiden. „Het
werk bij de luchtmacht was anders, het was de
mooiste tijd van mijn leven, je vloog de hele
wereld rond. Maar nu kan ik mijn kennis over
dragen aan leerlingen", vertelt hij. „De mensen
die hier les nemen, doen het voor het plezier.
Dus je moet het wel plezierig brengen. Dat was
bij de beroepsopleiding wel anders. Ik vind de
ze manier van werken veel prettiger. Gezellig
heid staat bij ons hoog in het vaandel en we be
ginnen daarom altijd met een kopje koffie.
Daarna gaan we aan de slag met de theorie en
gaan we de lucht in om het uit te voeren. We
sluiten af met een nabespreking en eindigen in
het hiernaast gelegen restaurant met een bier
tje. Mede hierdoor valt slechts drie a vier pro
cent van de leerlingen af" Andere redenen
waarom bijna iedereen zijn brevet haalt, zijn
de op de leerling afgestemde lessen en het feit
dat ze werken zonder tijdsdruk.
Rick kan dit beamen. Hij is bijna klaar met de
opleiding en vertelt: „Ik ben ermee begonnen
omdat ik vliegtuigmonteur ben. Ik sleutel aan
alle typen vliegtuigen waar hier mee gevlogen
wordt. Door mijn werk was ik al gewend om
mee te vliegen, maar het is ook wel handig om
het zelf te kunnen. De eerste keer solo was wel
spannend, maar verder is bet net als autorij
den, je moet het gewoon even leren."
Dries: „Al zijn resultaten houd ik nauwkeurig
bij in een dossier en de vluchten teken ik af an
ders zijn ze niet geldig." Dries heeft al veel mee
gemaakt tijdens zijn vliegcarrière. „Er zijn een
paar vluchten die je natuurlijk altijd bij blijven.
Zo heb ik in Canada ooit mijn enige noodlan
ding moeten maken, ben ik met prins Bern-
hard naar Afrika gevlogen en heb ik prins Wil-
lem-Alexander opgeleid. Maar die vluchten zelf
zijn niet heel anders dan normaal. Er moet
toch een één op één verhouding zijn om les te
kunnen geven." Naast de lessen die worden ge
geven is het ook mogelijk om rondvluchten te
maken. Dries: „Deze worden gedaan door jon
gens die net van de opleiding af zijn, zo kun
nen ze ervaring opdoen." In het hoogseizoen
worden de vliegtuigen voor de helft gevuld
met toeristen, de andere helft bestaat uit
Zeeuwen. „Een keer kwam hier een Duitser
die zei: „Ich möchte meine Camping sehen."
Hij wist alleen niet op welke camping hij
stond, we zijn ze toen allemaal afgevlogen tot
dat we hem gevonden hadden," vertelt Dries.
Waarschijnlijk zal Rick dit najaar zijn brevet ha
len en zijn kennis gaan bijhouden door het ma
ken van rondvluchten. Want vliegen zonder
'doel' doen de mannen niet.
