Via Gladiola
PZC Zaterdag 19 juli 2008 31
roept iemand vertederd. „Jullie
bin zuunig", grapt een ander.
Commissaris van de koningin Kar-
la Peijs, die langs de kant Zeeuwse
wandelaars feliciteert, wenkt de
meiden. „Ik heb gevraagd of ze
een keer met ons meewandelt",
lacht Anneke. „Maar dat kan niet,
want ze wordt geopereerd, zei ze.
Ze wil ons wel verzorgen, heeft ze
beloofd. Hartstikke leuk!"
De tachtigjarige Rinus van Hercu
les uit Middelburg marcheert de
laatste vijf kilometer met andere
Indië-veteranen. „Eigenlijk gaat
het me nog een beetje te lang
zaam", moppert hij. „Maar het is
een geweldige dag!"
Zo soepel als Rinus loopt, zo moei
zaam strompelt Claudia Zeegers
uit Oostburg de laatste kilometers
naar de finish. „Ik loop echt op
m'n tandvlees. Het doet zo'n
pijn!" De tranen biggelen over
haar wangen, maar Claudia moet
en zal 't halen. Ze krijgt schouder
klopjes en bemoedigende woor
den van de toeschouwers. Een jon
gen springt uit het publiek en pakt
Claudia vast. 'Meid, jij bent de bes
te! Je gaat het halen!' „Het is
waar", zegt Claudia. „Je wordt
echt op handen gedragen. Hier
doe je het toch voor?" Even later
ploft ze neer. Moe. Heel moe,
maar mét het felbegeerde Vierdaag-
sekruis in de hand.
„Dit is eens maar nooit weer",
zegt ze resoluut. „Ik heb me bewe
zen en dat is voldoende." Maar ja,
dat hebben meer Vierdaagsewan-
delaars al eens gezegd.
Jeanne Puys, Trix Kay-
ser en Babs Kloet uit
Vlissingen legden deze
week vier keer dertig
kilometer af.
