Indringende blikken in World of Silk
Mamma M ia goed voor anderhalf uur Ahha-festijn
PZC Donderdag 17 juli 2008 1 7
Schilderijen, beelden en
sieraden in voormalig
zijdemuseum.
door Ali Pankow
MELISKERKE - „Luister naar ons ver
haal", lijken de personages in de
schilderijen van de Vlaamse kunst
schilder Paul Vanhee zachtjes,
maar toch dwingend te fluisteren.
Als bezoeker van de zomerexposi-
tie in de tentoonstellingsruimte
van voormalig zijdemuseum
World of Silk in Meliskerke lijk je
niet aan deze roep om aandacht te
kunnen ontkomen. Met hun in
dringende blikken weten deze uit
verf gecreëerde lieden de toeschou
wer aan zich te binden.
Paul Vanhee schept met brutale lij
nen, kleuren en contrasten men
sen van wie je het achterliggende
verhaal wilt weten. Welk leven
deelden Sifen Bertha, die wat droe
vig kijkende man en vrouw in een
van zijn schilderijen, bijvoorbeeld.
En hoe paradijselijk is de relatie
tussen het echtpaar dat Vanhee de
titel Stukje Hemel heeft meegege
ven? Het werk prikkelt als vanzelf
de fantasie. Veel taferelen met bij
behorende titels doen denken aan
de vroegere Kronkels van Simon
Carmiggelt: beeldende verhaaltjes
met een knappe mix van humor
en melancholie.
Zo kan de bezoeker bij World of
Silk de serie schilderijen van Van
hee niet alleen bekijken, maar er
ook zijn fantasie bij de vrije loop
laten. Met Mijn Alledrie verbeeldt
de kunstenaar immers een heel
verhaal over een gezin van vader,
moeder en drie kinderen.
Zijn liefde voor muziek komt on
der meer tot uiting in een schilde
rij als Streepje Muziek, waarin hij
een ludiek trio presenteert met ver
spreid over het doek enkele balkjes
met muzieknoten. Je hoort de
bluestonen als het ware op de ach
'Een streepje muziek' is een van de schilderijen van Paul Vanhee bij World of Silk.
foto Lex de Meester
tergrond. In Partituur laat hij een
vrouwenlijf en een mannenhoofd
'vollopen' met muziek.
Er is veel meer te zien bij World
of Silk deze zomer. Keramische
beelden van Gerdi Zwaan bijvoor
beeld. Ook in haar werk valt een
mengeling van humor en melan
cholie te bespeuren. Zwaan heeft
een voorliefde voor structuren en
experimenteert er vaak lustig op
los. Door toevoeging van allerlei
houten of metalen materialen krij
gen haar objecten een typerend ka
rakter. Mooie voorbeelden daar
van zijn haar Valentijn met een
borstelig hoofdje en haar Hondje
waarin zij met simpelweg een
handdoekenhaakje de snuit van
het dier creëert. De voorkeur van
deze kunstenares voor oermateria-
len blijkt overduidelijk uit haar
'Welk leven deelden Sif en
Bertha in het schilderij van
Paul Vanhee?'
werk. Zij varieert met de klei door
toevoegingen van onder meer
zand en extra chamotte.
José van Loon levert eveneens een
opmerkelijk eigen aandeel aan de
ze expositie. Haar textiele objecten
passen bij uitstek hier in het voor
malige zijdenmuseum. Verbeelden
van de kwetsbaarheid van het le
ven geldt als haar belangrijkste the
ma. Met handgeverfde zijde en
naaigaren creëerde zij een serie hal
ve bollen die zij twee aan twee in
houten kistjes met glazen deksel
presenteert als ware het objecten
uit een oud verleden. De subtiele
verschillen maken het boeiend de
hele serie nauwkeurig te bekijken.
De schilderijen van Marga Klum-
per vallen op doordat zij alledaag
se dingen in een afwijkende vorm
en met felle kleuren en contrasten
weergeeft. Met olieverf op jute laat
Klumper theekopjes en -potjes vro
lijk over het doek dwarrelen onder
titels als Deepsea Tea en Dancing
Cups. Zij lijkt in de rangschikking
en weergave van de objecten ook
ritmes in haar schilderijen aan te
willen brengen.
Tenslotte is een aanzienlijk deel
van de tentoonstelling bij World
of Silk ingericht met sieraden, ge
maakt door de kunstenares Frans
Beelen. Geïnspireerd door de sier
lijke vormen van de Jugendstill
maakt zij robuuste sieraden die als
zodanig gedragen kunnen worden
als ketting, armband,ring of haar
sieraad, maar die evengoed als
kunstobject bijvoorbeeld de wand
zouden kunnen sieren. Beelen ge
bruikt geen edelmetalen, maar
hoofdzakelijk textiel in combinatie
met allerlei andere materialen.
Zo weet zij talrijke arrangementen
te maken van textiel met veren,
kralen, gepolijste of ruwe minera
len en schelpen. Soms heeft dat
een chique klassiek tot eindresul
taat, vaak ook creëert zij sieraden
met een eigentijdse vormgeving.
Opvallend in haar werk is de af
stemming op kleuren. Grote foto's
aan de wand tonen hoe deze siera
den kunnen worden gedragen.
Tot de vaste exposanten in de gale
rie bij World of Silk behoren An
nette Hogenboom (sieraden), An
ke van der Kwaak (raku keramiek),
Rijnhard Schregardus (schilderijen
en beelden), Els van Baarle (textiel
kunst) en Jissy Keuenhof (bron-
zenbeelden en keramiek).
Expositie t/m zaterdag 30 augustus,
Meliskerke, World of Silk, Dorps
straat 3, do. t/m za. 12.00 - 17.00
uur. Ook geopend tijdens zomerbra-
derie wo. 30 juli: 12.00 - 21.00 uur
en tijdens kunstroute Zoutelande:
do. 21 aug. 12.00- 21.00 uur, vrij. 22
en zat. 23 aug.: 10.00 - 17.00 uur.
Een waarschuwing vooraf:
wie allergisch is voor Ab-
ba-muziek, doet er goed aan
maar beter niet naar Mamma Mia!
The Movie gaan kijken. Voor ieder
ander biedt de film honderd pro
cent waar voor zijn geld: onweer
staanbaar, knap gemaakt amuse
ment dat in een hoog tempo
wordt opgediend, waardoor het
publiek na de voorstelling gegaran
deerd hummend de bioscoop uit
loopt. Overigens roept dat weer
een volgende waarschuwing op:
dat hummen gaat de eerste dagen
beslist niet over.
Mamma Mia! The Movie is de on
vermijdelijke filmversie van de
theaterhit die de afgelopen jaren
de wereld rond ging en die drijft
op tweeëentwintig Abba-hits.
Het verhaaltje handelt over een
jong meisje dat drie voormalige
minnaars van haar moeder (Pierce
Brosnan, Colin Firth and Stellan
Skarsgird) uitnodigt op haar huwe
lijk op een Grieks eiland. Zij doet
dat om er achter te komen wie
haar echte vader is. De filmversie
is alleen al de moeite waard om
Meryl Streep in de rol van moeder
Donna aan het werk te zien.
Als voormalige hippie in een tuin
broek gooit ze zich met volledige
overgave in de strijd om de titel
MAMMA MIA
Regie: Phyilida Lloyd. Met: Meryl
Streep, Pierce Brosnan. Te zien in:
Goes en Terneuzen.
door Hetty van Rooij
'de leukste thuis'. Tegelijkertijd
slaagt ze er in enige diepte en
nuance aan te brengen met wat se
rieus acteerwerk, overigens zonder
zichzelf al te serieus te nemen. En
bovendien: ze kan zingen. Dat is
meer dan kan worden
gezegd van Pierce Brosnan, die reu
ze zijn best doet om Streep bij te
benen en plotseling over meer ge
zichtsuitdrukkingen blijkt te be
schikken dan hij als James Bond
ooit heeft laten zien. Streep die I
Do! I Do! I Do! zingt als Brosnan
haar ten huwelijk vraagt: het moet
niet gekker worden.
Mamma Mia! The Movie is geregis
seerd door Phyilida Lloyd die ook
de regie van de toneelversie voor
haar rekening nam. Maar de film
is geschoten in Griekenland. De
makers hebben de extra mogelijk
heden die dat bood gretig uitge
buit. Het koor rent uitbundig over
het eiland. Het water van de Adria-
Meryl Streep (moeder Donna) en Amanda Seyfried (dochter Sophie) in Mamma Mia.
foto GPD/Peter Mountain
tische Zee is intens blauw, de
maanverlichte stranden zijn ro
mantischer dan ooit, de zonne
brand is bijna te ruiken en het le
ven van alledag lijkt onmetelijk
ver weg. En zo hoort het ook.
Mamma Mia! The Movie, in alle op
zichten vakwerk, is een anderhalf
uur durend feestje dat met de reali
teit niets te maken heeft. Niet zeu
ren dus over geloofwaardigheid en
voorspelbaarheid, maar gewoon
lekker meezingen en wegdromen.
Voor wie geen pukkeltjes krijgt
van Abba-muziek, tenminste.
