2i spectrum
Gaat Berk op reis...?
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
hoog spel
PZC
Zaterdag 12 juli 2008
„Lekker vakantieboek!", riep een vriendin, al blade
rend. Ach ja, ik wil wel eens weten waarom vrou
wen vroeger nogal eens voor 'hysterisch' werden
uitgemaakt, een diagnose die mannen zelden trof
Dat schijnt in dit boek grondig te worden behan
deld aan de hand van de levensbeschrijvingen van
o.a. Alice James, zuster van schrijver Henry James,
Zelda Fitzgerald, zelf schrijvende vrouw van de
schrijver van The Great Gatsby, en Sylvia Plath,
dichteres en vrouw van beroemde dichter Ted
Hughes.
Enige realiteitszin maakt wel, dat ik niet weet of ik
deze heerlijk vers ruikende boeken de komende
vakantieweek wel zal lezen. Vooral de aanwezig
heid van twee kleindochters van bijna twee en
vier jaar zullen er voor zorgen, dat ik vooral veel
moet voorlezen...En dat is een prioriteit. Dan moe
ten de waanzinnige schrijfsters maar weer wach
ten tot ik terug ben...
Nu de boel min of meer is ingepakt, ga ik de trein-
tickets pakken. Denk ik. Ik kijk in de la van de
kast, waarin ik de reisspullen bewaar. Waar zijn
die dingen nou toch?
Ik zoek en zoek, keer de hele la ondersteboven.
Eind mei heb ik ze al besteld, betaald en opge
haald, en naar ik dacht veilig opgeborgen...Waar
om liggen ze niet voor de hand?
Nadat ik werkelijk alle denkbare hoeken en gaten
heb doorzocht, het papier met de treinnummers
en reistijden nog eens bekijk, in mijn wanhoop de
bankafschriften ga naspeuren om het tijdstip van
betaling te achterhalen....besluit ik de Spoorwegen
te bellen. Maar helaas, het kantoor is al gesloten....
Morgenochtend acht uur moet ik terugbellen.
Ik heb inmiddels het betalingsbewijs gevon
den...zouden ze mij en mijn dochter wel meene
men? Ik pieker me suf, mijn hersens kraken, ik
ben het soort mens dat belangrijkeapieren altijd
verstopt. Om ze niet kwijt te raken...!
Ik besluit de koffer nog maar niet dicht te doen.
Dierbare lezer, ik besluit deze column met een
bloedstollende clifïhanger... Vindt Berk haar trein
kaartjes? Gaat Berk op reis? Of moet Berk haar dik
ke vette spannende boeken op haar eigen balkon
lezen...
Wordt vervolgd.
Daar zit ik, naast mijn geopende koffer.
Een stapel schoon spul ligt klaar, ik ben
nu aan de vierde selectie bezig van kle
ren die wél en kleren die niet mee mo
gen. Nog twee nachten slapen, dan reizen mijn
dochter en ik af naar Bretagne, waar de rest van de
familie vermoedelijk al kwartier heeft gemaakt.
Het nieuwe boek 'Man in het duister' van Paul Au-
ster ligt klaar, Norwegian Wood van Haruki Mura
kami en een dikke pil 'Mad, Bad and Sad', een ge
schiedenis van vrouwen en psychiaters van het
jaar 1800 tot vandaag, geschreven doo Lisa Appig-
nanesi. Daar ik zelf van 1951 tot en met 1954 in de
psychiatrische verpleging heb gewerkt, en in die
vroeg jaren vijftig de grote omslag in de inzichten
in de behandeling van psychiatrische patiënten
een aanvang nam, gelijk met de ontwikkeling van
betere medicijnen, en ik in die oude Universiteits
kliniek in de Nicolaas Beetsstraat (in de volks
mond 'De Neuroloog' genoemd) niet alleen insuli
ne- en elektroshockkuren meemaakte, maar zelfs
een zeer ouderwetse waterkuur voor een mani
sche patiënte mocht aanzien, werd zeer getroffen
door de prachtige kritiek die dit boek kreeg.
