De weg die tot het leven leidt is nauw
Slecht gehumeurde superheld
kampt met een imagoprobleem
Lieve panda kiest
voor de vechtsport
PZC Donderdag 10 juli 2008 17
Sela verbindt haar
reformatorische geloof
met moderne kunst.
door Rolf Bosboom
middelburg - De poster van de ex
positie in De Kabinetten van De
Vleeshal zorgde al voor deining in
het christelijke deel van de Middel
burgse gemeenteraad. De harde bij
belteksten deed de partijen vrezen
dat de draak werd gestoken met
het geloof In een gesprek met de
fractievoorzitters kon vorige week,
Sela al lange tijd in haar hoofd. „Ik
wilde echt tot de essentie van
mijn eigen reformatorische subcul
tuur gaan. Toen kwam ik bij het
oude verhaal van de brede en smal
le weg uit." Die tekst, uit Mat-
theus, is de kern van het bevinde
lijk gereformeerde gedachtegoed:
de weg die leidt tot het verderf is
breed, de weg die leidt tot 'het le
ven' (na dit leven) is nauw. Die op
vatting inspireerde John Bunyan
in 1678 tot het schrijven van het ge
reformeerde standaardwerk Eens
christens reize naar de eeuwigheid
(The pilgrim's progressBunyans
boek staat centraal op de expositie.
De installatie is een veelzeggend
voorbeeld van Sela's beeldtaal.
Wie de trap van De Kabinetten is
opgeklommen, loopt vrijwel auto
matisch direct door naar de rode
loper in de volgende ruimte, die
leidt naar een grote ballenbak met
duizenden gele, oranje en rode bal
len. Er klinkt echter een techno-
beat vermengd met waarschuwen
de, bijna ijzingwekkende teksten
van een dominee, om de bezoeker
te behoeden voor het kwaad. „)e
bent toch altijd geneigd de verkeer
de weg te kiezen", zegt Sela.
Wie verder op onderzoek uitgaat,
merkt haast gedachteloos een on
opvallend, laag poortje te zijn ge
passeerd. Die komt uit in een smal
le ruimte, waar wordt geciteerd uit
Mattheus: 'Want de poort is eng,
en de weg is nauw, die tot het le
ven leidt, en weinigen zijn er, die
denzelven vinden'.
De ballenbak is geen verboden ter
rein. Het loont de moeite erdoor
heen te waden, want in de ruimte
erachter zijn afbeeldingen uit het
boek van Bunyan te vinden. Sela:
„Dat is het bijzondere van het
boek: er staan plaatjes in. Sommi
ge zijn heel eng, zoals Christen in
het dal der schaduwen des doods.
Daardoor onthoud je ze ook. An
dere mensen vragen zich mis
schien af wat er zo bijzonder aan
is, maar voor mij hebben de afbeel
dingen heel veel betekenis."
'De brede en de smalle weg', t/m 7 sep
tember in De Kabinetten van De Vlees
hal, Middelburg.
Geopend: di. t/m zo., 13.00-17.00 uur.
Sela (Liesbeth Goudzwaard-Labeur), met haar dochtertje Noes, in de ballenbak van de brede weg. foto Ruben Oreel
'Ik wilde echt gaan tot de
essentie van mijn eigen
reformatorische subcultuur'
vlak voor de opening, die ongerust
heid worden weggenomen.
Sela, alter ego van Liesbeth Goud
zwaard-Labeur (1975) uit Middel
burg, is er zeker niet op uit om te
provoceren. Wel onderzoekt zij
met haar moderne kunst de 'refor
matorische subcultuur' waaruit ze
voortkomt, om op die manier met
anderen te communiceren over
haar geloof Oude verhalen geeft
ze op zeer eigentijdse wijze vorm.
Op haar website (www.sela.nl) is
de expositie bijvoorbeeld te down
loaden voor iPod. „Mét bonus
track", zegt Sela.
De tentoonstelling kent een voor
geschiedenis. Rutger Wolfson van
De Vleeshal wilde al lange tijd wat
doen met de reformatorische the
matiek en vroeg haar in 2006 een
installatie te maken. Door de over
stap van Wolfson naar het filmfes
tival in Rotterdam ging de exposi
tie - die komend najaar zou plaats
vinden in het kader van Nieuw-
Zout - niet meer door, maar later
is toch besloten de zomerperiode
te gebruiken voor een wat beschei
dener variant in De Kabinetten
van De Vleeshal.
Aan de installatie op zich is echter
weinig veranderd. De opzet had
Wat er leuk is aan de su
perheldenkomedie Han
cock danken we voorna
melijk aan Will Smith. De jongens
achtige acteur heeft zich vermomd
als zwerver, die met onverzorgde
baard en ijsmuts diep over zijn
ogen op een bankje zijn roes ligt
uit te slapen.
O, wat doet hij vervelend wanneer
een jongetje hem aan zijn jasje
trekt om hem op zijn plicht te wij
zen. Ingrijpen bij een vuurgevecht
op de snelweg? Daar heeft hij nou
echt even helemaal geen zin in.
Terwijl de gebruikelijke superhel
den in het dagelijks leven meestal
een onopvallend en beschaafd al
ter ego hebben, oogt Hancock eer
der als een crackdealer die je liever
niet in een donker steegje tegen
komt. Smith speelt het met smaak
en zet het lekker vet aan.
Ook tamelijk veelbelovend is de
uitbundige schade die de slecht ge
humeurde mensenredder bij het
verrichten van zijn goede daden
veroorzaakt. Zijn slordige landin-
HANCOCK
Regie: Peter Berg. Met: Will
Smith, Chariize Theron. Te zien in
Vlissingen, Goes en Terneuzen.
door Leo Bankersen
gen verwoesten het wegdek, en
dat is nog maar het begin. In
plaats van applaus klinkt er boege
roep na het volbrengen van zijn
kunststukjes. De onkwetsbare
Hancock stopt aanstormende trei
nen met zijn pink en wandelt ach
teloos door kruisvuur, maar waar
dering krijgt hij niet.
Hancock gaat over een held met
een imagoprobleem, die onge
vraagd hulp krijgt aangeboden van
een mislukte pr-specialist (Jason
Bateman) die ook wel de wereld
zou willen redden. Als uitgangs
punt voor een genreparodie kan
dat er mee door.
Regisseur Peter Berg is bekend van
onder meer de bizarre misdaadko
medie Very bad things en de actie-
gerichte politieke thriller The king
dom. Geen slechte kwalificaties, al
heeft hij het scenario van Hancock
niet kunnen redden. Berg leunt
zwaar op het hilarische effect van
de buitensporige vernielingen,
maar blijft elders te vaak in flauwe
stereotiepen steken.
In het begin lijkt het nog de kant
van een pittige satire op te gaan,
wanneer Hancock plichtmatig zijn
excuses van een papiertje voor
leest. Maar zodra zijn coach ons
toevertrouwt dat Hancock 'behoef
te heeft aan mensen die om hem
geven', voelen we nattigheid. Van
af het moment dat de echtgenote
van de pr-man (Chariize Theron)
de heropvoeding van de superheld
een onverwachte wending geeft,
blijkt er iets heel anders achter die
grappenmakerij te schuilen. Dan
wordt Hancock een sentimenteel
sprookje vol semi-mythologische
onzin, waarmee de makers veel te
serieus aan de slag zijn gegaan.
Maak kennis met Po, een
dikke, lieve, luie panda-
beer die droomt van
vechtsport en graag kungfu-mees-
ter wil worden. Helaas zit Po vast
in het noedelrestaurantje van ziin
vader, die om onverklaarbaie rede
nen een gans is. Kung Fu Panda
speelt zich af in China, en anima
tiestudio Dreamworks heeft er al
les aan gedaan om het klassieke
China betoverend mooi in beeld
te brengen.
Vader gans ziet voor zijn zoon een
toekomst in het noedelwezen. Po
wil zijn zoals zijn grote kungfu-hel-
den, en de dorpsbewoners - voor
namelijk bolronde varkentjes - voe
len zich bedreigd door het bloed-
bevriezende sneeuwluipaard Tai
Lung. Gelukkig voor Po is er een
kungfu-tempel in de buurt, waar
de oude meester Oogway heeft be
paald dat Po helemaal geen luie
panda is, maar de legendarische
krijger die het dorp zal redden.
Voor het zover is moet Po echter
afrekenen met vijf kandidaten die
KUNG FU PANDA
Regie: John Stevenson, Mark
Osborne. Te zien in Goes,
Vlissingen en Terneuzen.
door Hetty van Rooij
ook azen op de titel. Onder de ef
fectieve doch knorrige leiding van
meester Shifu slaagt Po er in om
hun respect te verwerven. En ook
nog wat wijsheden op te pikken
over moed. trouw, noedels en het
leven in het algemeen.
Maar al die wijsheden hebben ge
lukkig geen vat op het tempo van
de film. Dat blijft vanaf de eerste
minuten onveranderd hoog; er
komt geen eind aan de spectaculai
re gevechten en de grappen. Kung
Fu Panda is prima, knap gemaakt
vakantievertier voor de hele fami
lie, af en toe wat gladjes, best grap
pig en met een held die nét aai
baar genoeg is.
