STRANDRACEN
MET HET
SCHUIM
TUSSEN JE
OREN
reizen
Professional in
onderweg zijn
Reistips van Floortje Des sing
reizen@wegener.nl
PZC imt 024-3650360
Zaterdag 5 juli 2008
Floortje Dessing is beroepsreiziger. Voor haar
televisieprogramma's trekt ze de hele wereld
over. Voor iedereen die nog op vakantie gaat:
tips van de professional in het onderweg zijn.
tekst Jan Vriend
Iedere twee jaar moet ze een nieuw paspoort. Omdat het vorige
dan alweer vol staat met stempels en visa. Van de 197 landen op
de aardbol heeft ze er 107 gezien. Maar de reislust is nog lang niet
verdwenen. Met haar jarenlange reiservaring is Floortje Dessing
(37) dé kenner om reisadviezen aan te vragen.
KOFFERTIP: „Neem alleen een koffer mee als je voor een zaken-
trip nette pakken nodig hebt. Voor vakantie is een stevige week
endtas met wielen veel praktischer. Dan loop je niet met zo'n
groot vierkant ding te zeulen. En in een goede weekendtas kun
je toch veel kwijt. Maar let erop dat er stevige wielen onder zit
ten, zodat je ook op een hobbelig straatje naar je hotel uit de voe
ten kunt."
LUCHTHAVENTIP: „Een clichétip misschien, maar zorg dat je op
tijd bent. Hou er rekening mee dat internationaal alle veiligheids
maatregelen zijn aangescherpt, dus het kost extra tijd om langs
de douane en de security te komen. Stel je daar op in. Neem
maar een boekje mee, dan heb je afleiding. En maak je verder
niet druk over lange rijen. Dat helpt toch niet."
VLIECTUICTIP: „Achterin het toestel heb je de meeste kans op le
ge plekken om je heen. Dus als je de ruimte zoekt om te slapen,
zit je daar het beste. Maar houd er rekening mee dat daar ook de
toiletten zitten, dus er loopt vaak iemand langs. Ben je lang en
heb je behoefte aan flink wat beenruimte, bedenk dan dat je bij
goedkope maatschappijen vaak heel krap zit. Je kunt nu eenmaal
niet voor een dubbeltje op de eerste rang zitten. Als je in een
vliegtuig stapt, kun je maar het beste gewoon accepteren dat je
even met een heleboel mensen op een kluitje zit. Geef je er maar
aan over. Neem een borrel of een slaappil, kijk naar een filmpje,
lees een goed boek en bedenk hoe heerlijk het is dat je even niet
gebeld kan worden. Dan is het zo voorbij."
HOTELTIP: „Blijf je op één plek en weet je van tevoren waar je
moet zijn, boek dan een hotel in combinatie met je vlucht. Dat is
altijd voordeliger. Als je op de bonnefooi rondreist, kun je het
beste bij bed and breakfast-adresjes aankloppen. Dat is goedko
per dan een hotel en je ontmoet er vaak aardige mensen die er
plezier in hebben om toeristen te woord te staan.
RESTAURANTTIP: „Kijk op straat of je mensen tegenkomt die een
beetje jouw type zijn. Vraag ze waar je lekker kunt eten en je
krijgt gegarandeerd een leuk adresje. Laat ze de naam op een pa
piertje schrijven, geef dat aan de taxichauffeur en je zult zien dat
je lekker eet En waarschijnlijk ontmoet je nog leuke mensen
ook."
NIET-TE-MISSEN-BEZIENSWAARDIGHEIDTIP: „Er is niks mis mee
om de verplichte toeristentrekkers af te werken. Als je in Parijs
bent, bekijk de Eiffeltoren. Wie in Rio is geweest, moet het Sui
kerbrood hebben gezien. Maar als je je eigen kleur aan een reis
wilt geven, kun je het beste van tevoren veel lezen over je be
stemming. Op het internet vind je altijd wel reisverslagen van
mensen die er eerder waren. Boeken en websites geven vaak al
een idee over wat je óók zou kunnen zien. Maar ik vind het voor
al leuk om niet alles van tevoren te plannen. Ga de straat maar
op en laat je verrassen."
LEEFTIP: „Kijk verder dan je neus lang is. Als mens heb je een ver
antwoordelijkheid ten opzichte van anderen. Daarom ben ik am
bassadeur van de Stichting Max Havelaar die boeren in ontwikke
lingslanden eerlijke prijzen betaalt voor hun producten."
OM DE ZOVEEL TIJD MOET
JE NAAR TERSCHELLING,
VINDT GERARD CHEL.
ALTIJD IS ER WEL IETS DAT
JE BIJ EEN VORIG BEZOEK
NIET HEBT GEDAAN. ZOALS
SCHEUREN MET EEN KART
OVER HET STRAND, OF FIET
SEN LANGS SPOREN IN HET
ZAND.
Flats. Met een behoorlijke snelheid
waait een hoop schelpenzand mij
hard in het gezicht. Stukjes schelp
tot aan mijn kiezen. Knarsentand-
end stuur ik verder. Een tweede
flats. Een handvol schuimend zee
water spat tegen mijn bril uiteen.
Schuim tot over mijn oren. Op ge
voel manoeuvreer ik de kart over
de ribbels, weg van de slenk.
Met zo'n 45 kilometer per uur
scheur ik richting West, een hand
aan het stuur, de ander aan het
touw om de schoot te kunnen la
ten vieren. Geen overbodige luxe,
want als de driewieler vervaarlijk
begint over te hellen, is het niet on
handig je snelheid wat te tempe
ren. Na afloop zien mijn vingers
wit van kou en inspanning. Hand
schoenen zouden geen overbodige
luxe zijn geweest.
Maar wel kicken, dit blokarten
(van blowen en karten). Overge
waaid uit Nieuw-Zeeland is het in
middels de snelst groeiende tak
van strandzeilsport. Want dat is
het: zeilen over het harde strand,
daar waar de branding zichzelf
stukslaat op de kust. Het zijn com-
