hard werken en veel baren i9 spectrum 'Een kind erbij gaat een hoop extra kosten' PZC Zaterdag 5 juli 2008 Viviënne Westerhoud foto David van Dam/GPD Annemie Schuitemaker foto Marco de Swart/GPD varen. Ze willen het allemaal goed doen, thuis en op het werk, en lijden daar onder. Mannen zien het meer als een spel. „Moe ders denderen thuis maar door als ze het druk hebben op hun werk," zegt Boelens. „Vaders pakken gewoon de krant." Een waterdichte verklaring voor dat ge drag heeft ze niet, maar ze vermoedt dat het komt doordat de huidige generatie op groeide met het idee dat moeders niet be horen te werken. „De huidige vrouw krijgt een dubbele boodschap: ze is geen goede moeder als ze werkt, maar ook geen goede werkkracht als ze in deeltijd werkt. Dat zorgt voor spanning." Terwijl werken juist goed is voor de mens, menen Boelens en Schuitemaker. Zowel mannen als vrouwen zijn gelukkiger als ze een baan hebben: gezonder, optimisti scher, vrolijker. „Als we maar af zijn van dat eeuwige gestress en gevlieg", zegt Schuitemaker. In haar eigen bedrijf heeft ze de oplossing gevonden in flexibele arbeidstijden. Ze heeft 55 (deeltijd-)coaches in dienst, maar slechts éénmaal per maand komen die bij elkaar om te vergaderen. De rest van de tijd zijn de werknemers vrij om hun tijd in te delen zoals ze willen. Stellig: „Het is la riekoek te denken dat dat niet bij veel meer bedrijven zou kunnen. Ik hoor ze al tijd zeggen: 'dat kan bij ons écht niet', maar het is gewoon onwil." Aan die onwil gaat Pia Dijkstra een einde maken, hoewel de tv-presentatrice het zelf genuanceerder uit drukt. Als voorzitter van de Taskforce DeeltijdPlus, in het leven geroe pen door kabinet, vakbonden en werkge vers, zal zij 'aantonen dat de combinatie van arbeid en zorg kansen biedt', je zult haar overigens niet horen zeggen dat vrou wen meer móeten werken, bezweert ze. Het gaat om een vrijwillige keuze. Want: „Ik ben het er helemaal mee eens dat er veel druk op vrouwen ligt. Als je na gaat waar we allemaal aan moeten vol doen. Dat begint al voordat je een kind ter wereld brengt met alle adviezen om ge zond te leven. Lang borstvoeding geven, een goede moeder zijn, zorgen dat je kind niet aan de drugs raakt. En dan ook nog werken." Wel wil ze vrouwen bewuster maken dat een tijdelijk stapje terug gevolgen heeft voor de carrière. Het moet vanzelfspreken der worden dat moeders meer willen wer ken als de kinderen groter zijn. „De belem meringen moeten worden weggenomen", zegt Dijkstra. „De omstandigheden waar onder het kan, zoals goede kinderopvang, moeten sowieso kloppen. Daarom ben ik ook niet erg gelukkig met de beslissing om opvang duurder te maken. Mocht blijken dat het negatief uitpakt, dan kaarten we dat zeker aan bij het kabinet" Daarnaast moeten schooluren beter aan sluiten op werktijden. „Dat kan bijvoor beeld met een brede school, waar kinde ren ook na schooltijd terechtkunnen. Ver der wordt nu gesproken over banen met schooltijdcontracten, die van 9 uur 's mor gens tot 3 uur 's middags lopen. Daar kan ook veel mee gewonnen zijn." Veel vrouwen willen wel langer werken, maar dat gebeurt niet. Nog geen 10 pro cent van de moeders met een kind onder de 15 werkt 35 uur of meer, blijkt uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek. Komt er een baby bij, dan daalt dat percen tage naar nog geen 7. Bij het derde kind blijft slechts een marginaal aantal moeders voltijds werken. Deels ligt dat aan de werkgevers, die niet de flexibiliteit kunnen geven die ouders vragen, maar ook aan de vrouwen. „Als ze er een tijd uit zijn geweest, laten ze het er vaak maar bij." Een kwestie van eerlijke verdeling thuis is het ook. „Je hoort vaak: het leven wordt in gewikkeld met kinderen erbij. Dat is een feit, maar het zou ook ingewikkelder moe ten worden voor mannen. Die hebben er in de praktijk toch een stuk minder last van." Viviënne Westerhoud heeft het al aardig voor elkaar. Hard werken en kinderen op voeden kan best samengaan, is haar erva ring, maar je moet het wel goed organise ren. Zeifis de van oorsprong landbouw kundig ingenieur nu zo'n 40,45 uur per week aan de slag, maar niet op de reguliere tijden. Na 3 uur 's middags is het tijd voor haar dochters, nu 6 en 8, om ze uit school te halen, thee te drinken, te spelen en sa men te eten. Als ze in bed liggen, gaat de computer nog even aan. „Toen de meisjes klein waren, heb ik drie jaar lang thuisgezeten. Daarna wilde ik graag weer aan de slag, maar wel op mijn voorwaarden. Ik merkte uit gesprekken met vriendinnen dat niemand echt tevre den was. De vrouwen die thuis zaten, voel den zich nutteloos, de vriendinnen die full time werkten, waren gestrest en de vrou wen die parttime werkten, waren ook niet echt blij. Die waren de hele dag van de ene afspraak naar de andere aan het rennen." Ze begon vanuit haar huis in Leusden als zzp'er, zelfstandige zonder personeel. Ze zette een website op (Mama's) zodat ze haar eigen tijd kon indelen. Daarna begon ze met 9tot3.nl, een vacaturebank voor ba nen tijdens schooluren. „Nu heten dat moedercontracten, maar ik ben er al twee jaar mee bezig. Wie heeft dat nu bedacht dat we per se van 9 tot 5 moeten werken? Dat is toch onzin? De productiviteit wordt daar niet aan afgemeten. Ik heb enorm ge lobbyd in Den Haag, bij vakbonden en be drijven. Nu begint het een beetje te lo pen." Haar eigen ervaring is van toepassing op meer vrouwen: ze willen best meer wer ken, maar niet tot elke prijs. Uit onderzoek van de Raad voorWerk en Inkomen blijkt dat een half miljoen mensen vrijwillig werkloos is. Tweederde van hen is vrouw, 80 procent hoogopgeleid. „Pas als je het echt aantrekkelijk maakt, kun je vrouwen over de streep trekken. Die vinden het niet erg om een keertje minder op vakantie te gaan als ze dan hun kinderen vaker zien. Die groep stimuleer je echt niet door te roepen dat het om het economisch belang gaat, om de vergrijzing tegen te gaan. Die denken: wat kan mij dat nou schelen?"

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 123