Opvoeding Meisjes zijn het liefst 'normaal' Drukdruk, druk... 18 I Vrijdag 4 juli 2008 PZC Meisjes tussen de 12 en 14 zijn kwetsbaar, overgeleverd aan internet, videoclips en multiculturele spanningen en ontsporen daardoor makkelijk! Nonsens, zegt onderzoekster Linda Duits. Ze zijn juist zo 'normaal' en alledaags mogelijk. door Patricia van der Zalm illustratie Helen van Vliet H oe gedragen meisjes in groep acht van de basisschool en in de brugklas zich? Wat houdt hen bezig? Maakt de etnische achtergrond iets uit? Hoe gaan ze om met inter net, pesten, het dagelijks leven op school en met elkaar? Wat hen ver bindt, is dat zij vooral normaal wil len zijn, zichzelf kunnen zijn en de vrijheid hebben zelf te kiezen. Bijvoorbeeld om een hoofddoekje te dragen of een truitje dat de na vel bloot laat. Met seksualiteit of juist het verhullen daarvan heeft dat weinig te maken. Dat zegt Linda Duits (31), die aan de Universiteit van Amsterdam promoveerde op onderzoek naar meisjescultuur. „Maar over meisjes wordt wel vaak op die manier ge sproken. Seksualiteit, te veel of te weinig, zou kenmerkend zijn voor hun cultuur. Dat blijkt over het ge heel genomen niet zo te zijn." Aanleiding te bestuderen hoe de cultuur van meisjes er werkelijk uitziet, waren onder andere twee maatschappelijke debatten die on geveer tegelijk plaatsvonden: één over het dragen van hoofddoekjes en één waarbij de discussie ging over de vraag of je meisjes met ont blote buik naar huis moet sturen. „Over meisjes wordt vaak gespro ken alsof zij geen eigen keuzen kunnen maken. Alsof meisjes een hoofddoek dragen omdat dat moet van hun vader of van de religie. Meisjes met buiktruitjes zouden vooral het voorbeeld volgen van vi deoclips en commercie. Door zo over hen te praten, worden meis jes, wie zij zijn, wat zij doen en waarom, niet serieus genomen." De werkelijkheid is anders, onder vond Duits. „Moslimmeisjes vol gen vaak het voorbeeld van oude re meisjes die al een hoofddoek dragen. De jongeren kiezen ervoor omdat ze erbij willen horen en omdat ze zich juist vrij voelen door het dragen van een hoofd doek. De meisjes die korte truitjes dragen, doen dat vooral omdat ze het zelf leuk vinden of omdat het warm is, niet om seksueel uit te da gen. Hoofddoeken en korte trui tjes zijn voor meisjes dus veel alle daagser en minder beladen dan volwassenen denken." Duits deed onderzoek op een vrij strenge zwarte school en een vrije re witte. Ze volgde acht maanden enkele dagen per week twee groe pen meisjes tijdens hun overgang van groep acht naar de brugklas. Ze observeerde ze in de klas en tij dens pauzes, sprak ze apart en in groepjes en liet ze onder meer aan de hand van zelfgemaakte foto's over zichzelf vertellen. „Zo kun je één cultuur bekijken én alloch toon en autochtoon vergelijken." Moslimmeisjes en 'paardenmeis- jes' lijken veel op elkaar. Duits: „Terwijl het idee leeft dat hun nor men, waarden en ideeën erg ver schillen, hoewel allochtone meis jes ook in Nederland zijn geboren en opgegroeid. Maar ze houden van dezelfde dingen, dezelfde mu ziek. Ondanks hun verschillende achtergronden lijken ze veel op el kaar. Er zijn ook verschillen: kinde ren van allochtone ouders hebben vaak minder geld voor kleding, tijdschriften en dergelijke." Ze vindt het opvallend hoe 'onge looflijk normaal' meisjes zijn. „In de brugklas is het heel belangrijk vooral niet op te vallen. Meisjes na vigeren tussen 'normaal' zijn, zich zelf zijn én keuzevrijheid hebben. Ze houden elkaar ook een beetje in de greep van het 'normale'." Duits verwachtte meer excessen, variërend van 'Breezersletjes' tot fundamentalistische moslimmeis jes. „Ik dacht ook dat ze volledig gericht zouden zijn op internet, mobiele telefoons en ringtones. Maar meisjes spelen ook nog steeds met smurfensnot (zeep- smurrie in een zakje) en knikkers. Opvallend hoeveel hetzélfde is ge bleven in vergelijking met toen ik zelf naar de brugklas ging." Duits merkte ook dat meisjes, van 'paarden- meisje' tot moslima en van 'tutje' tot street wise, allerlei identiteiten en stijlen makkelijk kunnen afwisselen. „Ook dat is niet heel anders dan vroeger. Juist dat vind ik opmerke lijk. Want op grond van wat de media laten horen over ontsporen de meisjes die aan allerlei gevaren blootstaan, zou je verwachten dat er veel veranderd is. „Meisjes van allerlei etnische ach tergronden hebben een alledaagse, normale en heel leuke cultuur. Dat vinden ze zelf ook. Ze hebben hun vriendinnen om zich heen en vinden het leuk veel tijd samen door te brengen. Natuurlijk zijn er ook excessen en problemen, maar dat zijn uitzonderingen." Op de strengere school werd min der tijd besteed aan spelletjes, groepsgesprekken of zaken zoals 'opening van de week', waarin kin deren over hun weekeinde kun nen vertellen. Duits: „Jammer, om dat kinderen daardoor leren reflec teren op wie ze zijn, waarom ze dingen doen en wat ze kunnen. Onze maatschappij hecht erg aan dergelijke omgangsvormen. Het is belangrijk kinderen daarop voor te bereiden." OPVOEDEN door Annie de Vreugd In mijn herinnering zie ik het nog voor me: mijn moeder achter een gro te berg was. Ik ben van het tijdperk dat de wasmachine net terrein begon te winnen en drogers nog niet bestonden. Er waren geen pampers, mijn moeder kookte de stoffen luiers in een ketel op het gasfornuis. Daarna gingen ze door de wringer. Als kind mocht ik haar helpen draaien. Boodschappen werden dagelijks gehaald, want een koelkast hadden we niet. Elk jaar in het voorjaar was het tijd voor de grote schoonmaak en werd het hele huis met bezems gekeerd. Kleding die kapot was, werd versteld. Truien werden niet in de winkel gekocht, maar met de hand ge breid voor het hele gezin. Keukenmachi ne, elektrische grasmaaier, kant-en-klaar eten in de schappen van de supermarkt? Vergeet het maar. Mijn moeder had het razend druk met huis, tuin en gezin. De moeders van pak weg veertig, vijftig jaar geleden waren niet te benijden. Nee, dan de hedendaag se moeders. Die zijn omgeven door heel veel tijdbesparende apparaten. Vaatwas ser, wasmachine, droger, vriezer, magne tron, broodbakmachine en foodproces sor. Ze hebben een handig autootje voor de boodschappen. Ze doen niet meet aan de grote schoonmaak en een hulp lapt de ramen. Je zou denken dat moeders van nu uren per dag over hebben, in tegenstelling tot de vorige generaties. Met maar een paar koters, want het gemiddelde gezin telt nog slechts ruim twee kinderen. Moeders van nu zitten vast vaak op een doorde weekse dag met een boek lekker in de zon! Schone schijn. Moeders van nu heb ben het juist drukker dan ooit, hoewel va ders meer hun steentje zijn gaan bijdra gen. Niet alleen werken moeders twee of drie dagen per week buitenshuis, ze hebben het ook ongelofelijk druk met zaken waar ouders zich in alle voorgaande eeuwen nooit druk over hoefden te maken. Hun twee kinderen moeten worden begeleid bij het huiswerk, want zonder diploma's begin je in deze maatschappij niet veel. Dat huiswerk begint al aan het begin van de basisschool. Vroeger kreeg een kind pas huiswerk aan het einde van de basis illustratie Eliane Duvekot school. Nu krijgen kinderen in groep vier al te maken met spreekbeurt, boeken- beurt en werkstuk. Niet niks, op die leef tijd. Hulp van ouders is daarbij onontbeerlijk en wordt ook verwacht. Ze moeten met hun kinderen naar de bibliotheek of hel pen veilig informatie te vergaren op inter net. Kinderen doen al vanaf de peuter- Moeders van nu zijn niet echt te benijden, ondanks alle luxe speelzaal mee in voorleesprojecten. Goed voor de taalontwikkeling. Moeder zit met peuter drie keer per week boven een ver plicht prentenboekje. Dan nog naar zwemles, muziek op schoot, jazzballet en voetbalclub. Ouders rijden in het weekeinde hun kind naar een sportwedstrijd, tientallen kilo meters verderop. Doen zij dat niet, dan moet Jantje van de club af) zo staat dat in het reglement. Dan zijn er nog ouder raad, medezeggenschapsraad en school commissies. Wie helpt er bij de musical, wie wil er leesmoeder of knutselmoeder zijn? Versterking gevraagd bij de sport dag, de fancy fair, het schoolreisje en het afscheidskamp van groep acht. Wie helpt er cadeautjes inpakken voor sinterklaas, de school moet worden ver sierd met kerst. Moeders gevraagd voor het kerstontbijt, de carnavalsmiddag, de boekenweek, de schooltuin. En dan moet Lieke nog naar de orthodontist, Jantien is uit haar gymschoenen gegroeid en Jasper heeft buikpijn. Hoezo hebben moeders van nu het mak kelijker dan moeders van toen? Als ik al die moeders om me heen van hot naar her zie vliegen, vraag ik me vaak af wie er te benijden is. Gelukkig gaan we gauw op vakantie. Oh ja, de paspoorten moeten ge regeld, de auto moet een grote beurt, de caravan gepoetst, lannemieke moet wa tersandalen,.,.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 18