Nog altijd strijdbaar
na 2319 dagen jungle
'In het vliegtuig wist
ik niet meer hoe de
wc-deur dicht moest'
'De helikopter viel bijna uit de lucht omdat wij allemaal op en neer sprongen, gilden
en elkaar in de armen vielen' ingrid Betancourt
Vrijdag 4 juli 2008 1 3
Ingrid Betancourt twij
felde die bewuste zater
dag, 23 februari 2002.
Zou de presidentskan
didate naar San Vicen
te del Caguan in de Co
lombiaanse jungle gaan ter
ondersteuning van de plaatse
lijke burgemeester, een partij
genoot van haar milieubewe
ging Oxigeno Verde (Groene
Zuurstof), of bleef ze thuis?
Ze was zich bewust van de ge
varen van de reis en boven
dien ging het niet best met
de gezondheid van haar va
der.
Ze ging en zou haar vader,
die een maand later overleed,
nooit meer terugzien, „Ik zou
nu hetzelfde doen", ant
woordde ze na haar vrijlating
geëmotioneerd op de lan
dingsbaan van de Colombi
aanse hoofdstad Bogota op
de vraag of ze die beslissing
ooit heeft betreurd tijdens
haar gijzeling.
Ontvoering van politici was
destijds al een beproefde me
thode van de FARC. Betan
court wilde naar haar bestem
ming en tekende een docu
ment waarin ze zichzelf ver
antwoordelijk verklaarde
voor die beslissing. Ze werd
samen met haar assistente
Clara Rojas, die begin dit jaar
vrijkwam, ontvoerd.
Het scenario moet honder
den keren door haar hoofd
zijn gegaan tijdens de 2.319 da
gen die ze doorbracht in
FARC-gevangenschap in de
jungle. Ruim zes jaar en vier
maanden leefde ze 'in de Mid
deleeuwen' zoals ze gisteren
zei. Een bijbel was haar 'enige
luxe'. „In het vliegtuig naar
Bogota wist ik niet meer hoe
ik de wc-deur dicht moest
doen. Ik moet weer leren in
de beschaving te leven."
Betancourt groeide op in Pa
rijs, als dochter van een Co
lombiaanse diplomaat en een
voormalige Miss Colombia.
Voortgezet onderwijs volgde
ze aan een Frans lyceum in
Bogota, alvorens politicologie
te gaan studeren aan het pres
tigieuze instituut Sciences-Po
in Parijs.
Betancourt trouwde in 1981
met een Franse diplomaat,
waardoor ze naast de Colom
biaanse ook de Franse natio
naliteit kreeg. Het paar kreeg
twee kinderen, Mélanie en
Lorenzo. Tien jaar later
scheidden ze. Ingrid keerde al
leen terug naar Colombia,
waar ze in 1994 gekozen werd
tot volksvertegenwoordiger.
Haar vernieuwende stijl viel
aanvankelijk in de smaak. Ze
richtte haar eigen partij op,
die ten strijde trok tegen cor
ruptie en tegen de invloed
van drugsbaronnen tot in de
hoogste lagen van de macht.
De nuchtere Betancourt had
als politica een informele
stijl. Ze ging doorgaans ge
kleed in spijkerbroek en
T-shirt en hield van ludieke
acties. Zo deelde ze als presi
dentskandidaat Viagra-pillen
uit om de gevestigde politici
'op te trekken' en condooms
om de kiezers duidelijk te ma
ken dat zij bescherming zou
bieden tegen corruptie.
Hoe kritischer ze werd, des te
meer ze werd gezien als bui
tenlandse die de Colombia-
nen moreel de les kwam le
zen. Een krant sprak van een
'namaak leanne d'Arc', die
dacht in het bezit te zijn van
'de laatste onkreukbare ziel
van Colombia'.
Voor haar nieuwe partij werd
ze wel gekozen tot senator,
maar haar campagne voor
het presidentschap in 2002
werd geen succes. Peilingen
gaven haar maximaal 2 pro
cent van de stemmen.
Haar gijzeling leidde aanvan
kelijk vooral tot onverschillig
heid in Colombia, een schril
contrast met de voortduren
de aandacht die ze kreeg in
Frankrijk. „Ik hou van Frank
rijk", zei ze gisteren dan ook.
„Ik kan niet wachten naar Pa
rijs te gaan." Met de jaren slo
ten ook de Colombianen
haar in het hart. Vooral de
dramatische beelden van een
uitgemergelde vrouw maak
ten diepe indruk, net als een
brief die ze mocht schrijven
aan haar moeder.
Ze werd de afgelopen zes jaar
op steeds andere plaatsen in
de jungle vastgehouden.
Soms bonden de rebellen
haar met een ketting om haar
nek vast aan een boom, om
te voorkomen dat ze zou pro
beren te ontsnappen.
Ze liep hepatitis-B en een
huidaandoening op en werd
in gevangenschap depressief.
Een paar maanden geleden
werd gezegd dat ze zo ziek
was, dat ze dreigde te sterven.
Een andere voormalige gijze
laar, oud-senator Luis Eladio
Perez, vertelde na in februari
door de rebellen te zijn vrijge
laten, dat het Betancourt en
hem ooit was gelukt te ont
snappen. Na vijf dagen door
de jungle te hebben gezwor
ven, besloot Betancourt dat
ze terug moesten naar het re
bellenkamp, omdat Perez
steeds zwakker werd. In het
kamp werd ze vastgeketend
aan een boom, op blote voe
ten, zodat de insecten en slan
gen vrij spel hadden. Hoewel
ze gisteren verklaarde de Co
lombiaanse leider Alvaro Uri-
be een goede president te vin
den, die ze dankbaar is voor
de militaire bevrijdingsopera
tie, voegde ze er meteen aan
toe dat zes jaar jungle haar ei
gen ambities niet hebben ver
woest. „Ik heb nog steeds het
verlangen Colombia te die
nen als president."
Don herenigd met hun moeder Ingrid Betancourt in Bogota.
De helikopter van het Colombiaanse leger, waarvan tegen
FARC-leiders was gezegd dat die van een
niet-regeringsorganisatie was, landt bij het FARC-kamp.
FARC: Circa 600 militanten sneuvelen in 2008. Het leger van de
Marxistische rebellen is nu 9000 man sterk.
In 2003 was dat 16.000.
