Nieuwe raadkaart
Brug werd twee keer opgeblazen
Oe ouwer oe gekker
amrn
1 8 Zaterdag 28 juni 2008 PZC
Uit de collectie ansichtkaarten van Hans Lindenbergh deze week een af
beelding met weinig, maar wel veelzeggende bebouwing erop. Naar ver
houding een nog vrij nieuwe kaart. De vraag is in welk dorp het ge
bouw te vinden is. Nadere bijzonderheden over de situatie vroeger en
nu zijn, als gebruikelijk, van harte welkom.
Oplossingen kunnen tot en met uiterlijk donderdag 3 juli worden gezon
den naar: Redactie PZC Buitengebied, postbus 31, 4460 AA Goes; fax
0113-315669; e-mail redactie@pzc.nl. Onder de inzenders van een goede
oplossing worden drie waardebonnen verdeeld.
ï>r«£. Sï XH-KïTi.
- r -
door Rinus Antonisse
Bij Bram Bliek uit Vlissingen
kwam bij het zien van de
raadkaart van vorige week,
met de ir Lelybrug bij Sluis
kil, jeugdsentiment omhoog. Zijn
grootouders woonden in het dorp
en Bliek ging daar logeren. „Ik
werd dan met vrachtijder Peet Mo-
bach meegegeven en afgezet bij
het winkeltje van opoe aan de Be-
nedenweg. Bij het station aan de
brug speelde heb ik veel."
P.M. Mielen uit Terneuzen wijst
op een artikel in de jongste nieuws
brief van de Heemkundige Kring,
waarin de brug een rol speelt.
„Het terugtrekkende Duitse leger
kwam met een trein met lange-af-
standgeschut voor deze brug tot
stilstand op 5 mei 1944. De trein,
die in Sluiskil de 'miljoenentrein'
genoemd werd, bevatte nog veel
waardevolle zaken. Toen de trein
door Duitse militairen verlaten
werd, is alles van waarde door de
bevolking meegenomen."
Links op de foto staat hotel Stock
man, meldt E. de Krijger-de Grae-
ve uit Philippine. „Ernaast café en
rijwielzaak Faas. Bovenop de dijk
station Sluiskilbrug, verderop aan
de bovenweg drogisterij Van Doe
selaar, kapper Duyvis, snoepzaak
Guust Bleyenberg. Rechts het aard
appelpakhuis van Van Wijck."
Volgens Marijke Schippers-Steen-
aert uit Nieuwvliet heette de Lely
brug in Sas van Gent destijds de
derde brug.
Het kleinere gebouw links was de
wacht, waar de dienstdoende brug
wachters verbleven. Daar staan
ook brugwachterswoningen. Eddy
Kalfsvel uit Sas noemt de brug als
verbinding tussen oost- en
west-Sluiskil 'het absolute cen
trum' van het dorp, liggend pre
cies in het midden van
Zeeuws-Vlaanderen.
Begin 19e eeuw lag er al een dub
bele houten brug, die in 1863 ver
vangen werd door een plaatijzeren
exemplaar, de blauwe brug ge
naamd, schrijft Kees Stevense uit
Middelburg. Voor de spoorlijn
Gent-Terneuzen kwam er in 1866
een spoorbrug.
Na kanaalverbreding kon in 1907
de afgebeelde Lelybrug, genoemd
naar de minister van Waterstaat,
in gebruik worden genomen, tege
lijk met een nieuwe spoorbrug.
Door inzet van een Bruggencom-
missie kwam de brug niet zoals
het plan was, buiten het dorp te
liggen. Bij het uitbreken van de
IWeede Wereldoorlog werden de
spoorbrug en de (niet zichtbare)
verkeersbrug door Franse troepen
opgeblazen, weet A. van Ooij uit
Terneuzen. Na herstel in 1943
werd de verbinding in 1944 op
nieuw vernield, nu door de Duit
sers. Een nieuwe, gecombineerde
brug kwam in 1948 gereed en
bleef tot 1968 in gebruik. Kees Fase
uit Sint-Annaland merkt op dat
nu een fiets-voetveer de beide kan
ten van Sluiskil verbindt.
De waardebonnen gaan naar: I. Co-
zijn, Oostburg, M. van der Hooft,
Middelburg,Walkout, Sluiskil.
door Frans van der Heijde
Het liep even uut d'and, die zeumerse
middeg op 't eeste zuderstrange van
Zoetelande. Kleinzeune wou toch zö
hraog even voetballe mee opa. Het was
laog waeter en dus ruumte genoeg om d'eeste
voetbalbeginsels nog es deu te nemen mee de
aoltied gevaerlijke spits van de plaetselijke F4!
Mè nog hin tien minuten laeter stoenge me a
mee z'n vieren te 'pielen', het uut stand en op 't
dooie gemakje mekaore de bal toespele, voral
nie tevee nest iemand! En even laeter kwaeme
d'r nog een paer bie. 't Waere aol ouwe en over-
jaetige mannen, bouwjaer veertiger of vuuftiger
jaeren, dudelijk getekend en verslete deu de tied.
Kleinzeune draafde om verdwaelde ballen en le
verde ze wi in bie 'omvangrieke' lichaemen.
Ooit waere 't kwelgeêsten geweest vó voetballers
in eêl Zeeland en een ènde d'r buten! Noe wae
re 't opa's of aode ze d'r anden vol an puberende
dochters en zeunen. En die twintig, dertig jae
ren wiere pienlijk dudelijk zichtbaer. Alléén on
ze kleinzeune keek nog tegen ons op!
En toen kwam d'r ineêns eên op 't onzalige idee
om nog es een 'partijtje' te hae spelen! En wer-
achtig, in de meeste ontwaakte 'het kind' wi!
Ienkele beperkte d'r eihen tot toekieken omda
ze toch de volgenden ochen wi mee 'oma de
vrouwe' wouwe hae fletse of werreke in de volks-
tuun, mè bie de rest was de verleidinge te hroot!
Vier oopjes zand, nie al te vère uut mekaore,
wiere de doelen. Zö deeë me dat vuufentwintig
jaer gelee ook, vö 't leste! Het indêlen van de par
tijen kostte énige moeite. Eest wouwe me 'de
verslete eupen' tegen de 'kapotte knieën', mè di
waere tevee 'eupen', de kunsteupen meegere
kend! Toen probeerde me de 'rikken' tegen 'de
kromgegroeide tênen', mè dan ao ik hlad hin
medespelers! Ik stelde nog voor om 'de kunstge
bitten' tegen 'de rest' te laete spelen, mè dat
wier ook een oneerlijke wedstrijd. Gezaemenlijk
beslöte me dat de twi ouwsten, de zestigplus
sers, mochte kieze. En zodoende wier d'r deu
het ooit gevreêsde duo Daaf en Frans 'gepoot'
(term vö de kenners!) De keuze wier nie eenvou
dig. Moest je noe kieze vö iemand die a naebie
eêl het doel vulde of toch mè iemand mee een
ohere andelingssnelheid mè wè een kunsteupe!
Me bin d'r uut gekomme. Ik kreeg degene die
'over' was. En dat was onze zwakste schaekel,
wan dat as leste gekozen ore gaf'n toch een min-
derwaerdigheidsgevoel, dat werkte eêl de wed
strijd deu!
En dan speelde sommige nog zö laf, die bleve
mee twi man in 't doel stae, de twi zwaerste!
D'ouwste, zöas ik, ieuwe het tempo laohe, wan
die joenge onden van nèt vuuftig begrepe onze
bewegingen pas eêl laete! Je moest aoles nog
voorzeie! Blinde dravers waere 't! En dan krehe
me ook nog mot over een doelpunt. Ulder doch-
te dat de bal op de denkbeeldige latte kwam, on-
derwiele dat'n keurig in de 'bovenoek' zeilde,
nie mi t'aelen vö die twi 'walrussen' in 't doel!
Onze kleinzeune was balletjeswachter en scoor
de wè twi keer!
M'ebbe wè naebie een ure gespeeld. Het ao nie
langer moete dure, wan op 't leste dreigde me
nog te hae 'bikkelen'! En wat me deeë was a
stom genoeg. Helaas wier ons aanvallende spel
nie beloond!
Misschien kom t'r nog een twide wedstrijd, mè
m'ebbe een afkoelings-, bezinnings- en herstelpe
riode van twi maenden ingelast! Mocht je noe
van de zeumer op t'eeste zuderstrange van Zoe
telande een stik of wat traag bewegende, mè
technisch volmaekte personen mee een bal
bezig zie, bluuf dan even stae! En geniet!
