Aut
BMW 1 cabrio krijgt weer stoffen kap
Snelle Alpine Renault trekt flink wat bekijks
PZC Vrijdag 27 juni 2008 I 1 5
foto CPD/PR
De stoffen kap van de 1-serie Cabrio gaat in een paar seconden open of dicht en dat kan ook rijdend, tot een snelheid van 50 km/uur.
Die wegklapbare hardtops,
die van een coupé een
cabriolet maken, zijn
natuurlijk wel leuk en
praktisch, maar een heuse
cabriolet heeft een stoffen
kap. Zoals de nieuwe BMW
1-serie Cabrio.
door Robbert Keegel
De populariteit van de
coupé-cabriolets is be
grijpelijk. Wanneer het
mooi weer is, druk je op
een knop en geheel zelfstandig
opent het dak zich om ergens in
of bij de kofferruimte te verdwij
nen. Dreigt een regenbui, dan
wordt in een paar tellen de hele
operatie omgekeerd uitgevoerd.
Vooral in ons met veel te weinig
cabrioweer gezegende land is zo'n
CC een mooie oplossing. Hoewel,
mooi? Zeker de eerste vertegen
woordigers van het genre zagen er
gesloten vreselijk uit, doordat de
daklijn werd gedicteerd door de
praktische eisen van de ruimte die
nodig was en is om het dak te ver
stoppen. Nu de techniek verder is
gevorderd heeft dat directe gevol
gen voor de esthetische kwalitei
ten van de modernere CC's. Zo
zien Ford Focus CC, Opel Astra
TwinTop, Volkswagen Eos en Vol
vo C70 er stukken beter uit dan de
vooral Franse pioniers.
Maar echte liefhebbers van open
rijden versmaden een CC. Die
hechten meer waarde aan de fraai
ere lijnen van een heuse cabriolet.
En die heeft een stoffen kap. Nu is
dat 'van stof vervaardigd' tegen
woordig een totaal nieuw verhaal.
Mede door de ontwikkeling van
de CC-mechanismen kunnen die
'ragtops' nu ook automatisch ra
zendsnel geopend en gesloten wor
den. Bovendien zijn materialen en
constructies dermate geperfectio
neerd, dat ze in gesloten toestand
niet meer klapperen en roffelen,
laat lekken.
Hoewel BMW vorig jaar op de
3-serie nog zo'n modieuze CC-kap
zette, viel de kleinere i-serie on
langs de eer te beurt gesierd te wor
den met een fraaie stoffen kap. On
geveer tegelijkertijd deed Audi het
zelfde met z'n A3 - nu ook op dit
vlak dus een regelrechte concur
rent - en daar zullen we u over
twee weken nader over berichten.
Eerst is de BMW 125! Cabrio aan
de beurt, uitgerust met de op één
na krachtigste motor die in de
open versie van BMW's kleinste le
verbaar is.
De I25i heeft een van die heerlijk
soepele zescilinders (in lijn) waar
op BMW het patent lijkt te heb
ben. In dit geval levert die pracht-
motor 218 pk, hetgeen topsnelheid
van 238 km/h oplevert, terwijl de
machine in 6,8 tellen naar de hon
derd snelt. Dat laatste is natuurlijk
formidabel, maar kost brandstof
Een hoge topsnelheid is voor een
cabriolet minder belangrijk: ten
eerste mag je in ons land nergens
hard en ten tweede is de lol van
cabriorijden juist relaxed rondtoe
ren.
Niet dat de i-serie Cabrio een fer
me rijstijl zou schuwen. Het is ver
bazend te constateren hoe knap ze
bij BMW er in slagen de cabrio's
technisch ongeveer even stijf te
houden als de geheel stalen carros
serieën. Dat is een jarenlange tradi
tie die in dit geval niet wordt be
straft met een vreselijke gewichts
toename. Versteviging is niet licht,
maar BMW weet dat beperkt te
houden: tot 120 kilo.
In ieder geval past deze drieliter
zespitter prima bij de auto, is de
306 pk sterke 135! absolute over
kill, maar zouden de n8i met z'n
143 pk of de i2oi die 170 pk levert
absoluut voldoende zijn. Voor de
gemoedsrust (en de portemon
nee) wellicht zelfs aan te raden.
Nog sterker: ware het niet dat die
sels in ons land worden 'beboet',
dan zou ook de kalme, maar beres
terke i2od geen verkeerde keuze
zijn. Immers zijn 166 pk, een top
van 225 km/h en een honderd
sprint in 7,8 sec zijn toch werkelijk
niet misselijk.
Het onderstel en de remmen zijn
ruim berekend op welke motorise
ring dan ook. De i25i Cabrio
stuurt zoals het een BMW be
taamt en dat geeft een boel rijple
zier. Met de kap dicht is het wind
geruis verwaarloosbaar krachtiger
dan in een dichte i-serie en wie de
kap opent (duurt 30 seconden,
kan tot een snelheid van 50 km/h
zelfs rijdend) wordt niet alleen be
loond met absoluut de fraaiste van
alle i-seriemodellen, maar ook
dan wordt het comfort niet ernstig
aangetast. Natuurlijk speelt wat
wind om je kop, maar BMW le
vert er een onwaarschijnlijk mak
kelijk te plaatsen windscherm bij,
dat valwinden in de nek elimi
neert. Samen met de mogelijkheid
de achterbank te bezetten, dat wel.
Wie de kap opent wordt bestraft
met een slechts minimale beknot
ting van de bagageruimte, die dan
slinkt van 280 naar 260 liter. Wie
toch niemand achterin meeneemt
(je kunt daar wel zitten maar een
lolletje is het alleen voor een show
rondje over de boulevard, de wiel
basis is 2,66 meter, dus aan been-
en zeker hoofdruimte ligt het niet,
wél aan de wind) kan een skiluik
bestellen waardoor je er wat gerief-
lijker mee op vakantie kunt. Al
leen liggen je spullen dan wel voor
het grijpen.
Kortom: de BMW i-serie cabriolet
is een hoogst plezierige open auto,
die vast en zeker de grootste con
current wordt voor de 3-serie CC.
De 1 Cabrio is er vanaf 34.800 eu
ro, 'onze' I25i komt op 46.810 en
dieselen kan vanaf 42.820 euro. Al
lemaal voor de lol.
door Joeri Wisse
Als Jan Fassaert op 'n zater
dag- of zondagmiddag
door het centrum van
Hulst toert met z'n Alpine A-110
valt het 'm op dat behalve man
nen het ook de vrouwen zijn die
belangstelling hebben voor de
Franse sportwagen. „Ik denk dat
het door het bijzondere model
komt", zegt de autoliefhebber uit
Heikant. De Alpine valt een beet
je uit de toon bij de andere klas
sieke auto's van Fassaert, zoals
een MGA coupé en een oude
Triumph. „Die waren helemaal
rot op het moment dat ik ze
kocht. De restauratie van beide
auto's heeft vier jaar werk ge
kost." De Alpine kwam in redelij
ke staat aan in Heikant. „De car
rosserie en de bodem zijn van po
lyester." Een metalen buis met
een aantal dwarsverbindingen
houdt de boel als een ruggegraat
bij elkaar. „De dwarsverbindin
gen waren verroest en heb ik zelf
vervangen. Dat was niet zo'n pro
bleem, want dat kan ik wel." Het
aanbrengen van nieuwe stukken
polyester was een ander verhaal.
„Dat had ik nog nooit gedaan,
maar dat bleek niet zo moeilijk."
Naast zijn woning in Heikant
heeft Jan Fassaert een oude land-
len van de Alpine uitgestald. „Ze
zijn allemaal verschillend, zowel
wat kleur als schaal betreft", zegt
Jan Fassaert. Tussen de miniatu
ren staat ook een exemplaar van
de Gendarmerie. Fassaert: „Begin
jaren zeventig was het één van de
snelste auto's in de rally-wereld.
Door het gebruik van polyester
weegt hij maar 680 kilo."
Het exemplaar van Jan Fassaert
en zijn vrouw is weliswaar vlie
gensvlug, maar niet zo snel als de
Apines die de Franse politie in ge
bruik had. „Die hadden een
1600-motor, dit is een 1400. Maar
aan 1600's is helemaal niet meer
te komen." Sowieso is een Alpine
Renault een zeldzaamheid. De
meeste Alpines zijn kapotgere-
den bij rally's. Wij hebben een
jaar lang gezocht naar deze. Uit
eindelijk wilde de voorzitter van
de Belgische Alpineclub deze don
kerblauwe wel kwijt."
De Alpine Renualt heeft een carrosserie van polyester, foto Wim Kooyman
bouwschuur omgebouwd tot
'klassieke garage', compleet met
zaken als brug, onderdelenmaga-
zijn en zelf gebouwde zandstraal-
installatie. Aan de muren prijkt
zijn collectie klassieke reclame
lichtbakken. Ook in de woonka
mer is de hobby van Fassaert
goed zichtbaar. In een vitrinekast
staan de tientallen schaalmodel
