Trio mist af en toe de nuance
Nazomerfestival biedt
muziektheater, relatie
en huiskamerdrama
Universum in suikerklontjes
42 Zaterdag 21 juni 2008 PZC
Locatievoorstellingen
bij bunkers, Covra en
in Hollandsche Hoeve.
Lionel Scoccimaro en
Eric Angenot tonen
werk in deWillenrj.
Het Goethe Piano Trio
mocht donderdag de op
maat van het toe Interna
tionaal Muziekfeest Middelburg
verzorgen. Dit ensemble bestaat
uit twee jonge strijkers (violist Ma-
thieu van Bellen en cellist Chris
topher Graves) en een pianist die
al langer bouwt aan zijn carrière
(Tadasji Imai). Het viel meteen op
dat er iets schort aan de balans.
Dit komt vooral doordat de pianist
zijn partij nogal fors in de verf zet.
Een iets zachter toucher en een
wat genuanceerder benadering
van de partituur zouden de balans
ten goede komen.
Het eerste deel van het Pianotrio
opus nr. in Es van Ludwig van
Beethoven mag lekker onstuimig
gebracht worden, maar deze mu
ziek vraagt meer dan een afwisse
ling van hard en zacht. Een goede
interpretatie verwacht juist dat he
le gamma van kleurklanken dat
pas tot zijn recht komt als er vol
daan wordt aan nuancering en juis
te frasering. Heel mooi klonk dan
weer het subtiele samenspel van
de strijkers in het Adagio cantabi-
GOETHE PIANO TRIO
Openingsconcert Internationaal
Muziekfeest Middelburg 2008.
Gehoord: do. 19/6, Doopsgezinde
Kerk.
door Jeanette Vergouwen
le. Het scherzo, met een unisono
begin en vreemde overgangen in
ritme, werd fris en energiek ver
tolkt en ondanks de abrupte, felle
akkoorden klonk de finale vlot en
fris.
Met het Pianotrio nr van Charles
Ives tapte het trio uit een ander
vaatje. Het moderato lijkt medita
tief en ernstig, maar er zitten ook
lekkere dissonanten in en door de
verschillende stijlen vormt dit
werk uit begin twintigste eeuw,
een voorbeeld van een compositie
waarin geëxperimenteerd wordt,
voer voor hongerige musici. In het
centrale presto TSIAJ (This Scher
zo is a joke) worden populaire
wijsjes en studentenliederen ge
combineerd met virtuositeit. Het
lijkt of de drie musici ieder een ei
gen partij brengen, zonder reke
ning te houden met de anderen.
Toch is de samenklank apart en af
en toe absurd mooi. Dit trio wordt
besloten met een conventioneel
moderato waarin hymneachtige
melodielijnen te horen zijn. Opval
lend was de fenomenale techniek
van de pianist, maar de overdaad
aan fortissimo schaadde ook hier
de muziek.
De bewondering voor de prestatie,
de inzet en het enthousiasme van
de drie musici, waarbij de strijkers
meer de muzikaliteit onderstreep
ten, maakte tijdens het vertolken
van het Pianotrio op. gg nr in Bes
(D8g8) van Franz Schubert plaats
voor ontroering. De vertolking
raakte de juiste snaar. De dromeri
ge melodie in het andante werd
door cellist en violist intens mooi
gespeeld en dat gold ook voor het
dansante scherzo en lieflijke trio.
Het Rondo vivace, met een vrolijk
terugkerend refrein en aparte tus-
sendelen, werd vlot en fris ge
bracht. Jammer dat de coda aan de
(te) forse kant was.
door Rolf Bosboom
MIDDELBURG - Tijdens de komende
editie van het Zeeland Nazomer
festival wordt in het Walcherse
bunkerlandschap het stuk Doden
dans van August Strindberg opge
voerd. Stadspark De Hollandsche
Hoeve in Goes is het decor van de
muziektheaterproductie Zilke. Eer
der was al duidelijk dat het festival
wordt geopend in de Covra, het
opslaggebouw voor radioactief af
val bij Borssele, met het stuk Kwar
tet van Heiner Müller. Ook was be
kend dat de reizende productie
van dit jaar het 'huiskamerdrama'
Vandaag geen vis van Judith de Rij
ke wordt.
Het Nazomerfestival wordt dit jaar
voor de achtste keer gehouden en
duurt van 26 augustus tot en met
6 september. Zoals gebruikelijk be
staat het programma uit vier eigen
voorstellingen, gemaakt voor bij
zondere locaties in het Zeeuwse
landschap, en een combinatie van
muziek en andere kunstvormen
op het Abdijplein in Middelburg,
dat als festivalhart fungeert.
Kwartet, de openingsvoorstelling,
is de voornaamste theaterbewer
king van de achttiende-eeuwse
brievenroman Les liaisons dangereu-
ses van Choderlos de Laclos. De re
gisseur van het stuk is de Vlaamse
actrice Chris Thys, die eerder mee
werkte aan de Nazomerfesti
val-voorstellingen Beeldbeschrijving
en Phaedra. Ilse Uitterlinden speelt
Merteuil, Erik Van Herreweghe de
rol van Valmont. Er wordt ge
speeld in de ontvangstruimte van
de Covra, de plek waar de treinen
arriveren.
Vandaag geen vis is geschreven
door de uit Middelburg afkomstige
Judith de Rijke. Het wordt opge
voerd onder regie van Barbara Van-
dendriessche. Uitgangspunt is dat
Het Zeeland Nazomerfestival
heeft zijn programma voor dit
jaar gepresenteerd. De achtste
editie is van 26 augustus tot en
met 6 september.
achter elke voordeur een verhaal
schuilgaat dat zelfs voor de naaste
buren verborgen blijft. Het stuk
wordt gespeeld op straat, voor de
gevel van een huis met inkijk door
de ramen. Een oproep aan Zeeu
wen om hun huis beschikbaar te
stellen, leverde een groot aantal
reacties op. Het stuk speelt in
Hoek (première op 27 augustus),
Zierikzee, Rilland, Sint-Annaland,
Oost-Souburg, Kortgene, Graauw,
Breskens en Wemeldinge.
Dodendans van August Strindberg
gaat over een huwelijksoorlog en
stond model voor Edward Albees
beroemde Who's afraid of Virginia
Woolf. Strindberg-kenner Karst
Woudstra vertaalde en bewerkte
het stuk en regisseert ook. De ac
teurs zijn Ivan Pecnik, Goeie Der
rick en Hein van der Heijden.
Voor het muziektheaterstuk Zilke,
de omvangrijkste locatievoorstel
ling van dit jaar, werkt het Nazo
merfestival samen met het Vlaam
se gezelschap Walpurgis en big
band Flat Earth Society. Peter Ver-
meersch componeerde het stuk
(dat gaat over een ongewoon cir
cus); Pieter De Buysser schreef het
libretto. Flat Earth Society speelde
in 2006 met succes op het Abdij
plein in Middelburg.
Het festivalhartprogramma voor
dit jaar wordt pas op 8 augustus
bekendgemaakt. Wel bracht de or
ganisatie al eerder naar buiten dat
de Zeeuwse band Racoon op 5 sep
tember op het Abdijplein op
treedt. Ook is duidelijk dat het pro
gramma vrijdag 29 augustus wordt
geopend door Flamenco Barroco,
een combinatie van een flamenco
ensemble en een klassiek barokor-
kest uit Spanje. Dat speelt, onder
leiding van de oorspronkelijk uit
Middelburg afkomstige cellist Eel-
co Haak, muziek van Scarlatti.
Verder zal Bonheur Theaterbedrijf
Rotterdam in de Nieuwe Kerk in
Middelburg vier keer de theaterma
rathon Odyssee opvoeren. Acteur
Paul R. Kooij vertelt het klassieke
verhaal. Het gaat om een combina
tie van de voorstellingen De wraak
van de zee en De laatste beproeving.
Wiek Hijmans, componist met
Zeeuwse wortels, is verantwoorde
lijk voor de muziek.
De openingsvoorstelling van het Zeeland Nazomerfestival, Kwartet van Hei
ner Müller, wordt gespeeld in het Covra-gebouw. foto GPD
door Rolf Bosboom
VLISSINGEN - De Franse kunstenaar
Lionel Scoccimaro (1973) exposeer
de begin 2006 in het Vlissingse
kunstcentrum deWillem3 opval
lend werk, waarbij hij uitgebreid ci
teerde uit de Amerikaanse ont
spanningscultuur. Scoccimaro is
daarnaast bekend van zijn foto's
van ouderen die weer kind wor
den. In Vlissingen laat hij nu een
weer heel andere kant van zijn
oeuvre zien: een eigen wereld, op
gebouwd uit suikerklontjes.
De grote lijn is Scoccimaro's werk
is het spel, dat op uiteenlopende
manieren tot uitdrukking wordt
gebracht. „Het schilderen, de fo
to's, het werken met suiker - het
zijn voor mij drie compleet ver
schillende universums, die ik af
wissel omdat ik niet steeds hetzelf
de wil doen."
De blikvanger van de expositie is
een enorme zwarte sokkel, waar
op allerlei bouwwerken staan. To
rens vooral, met soms een ooster
se, tempelachtige uitstraling. Wie
dichterbij komt, ziet dat elke toren
is opgebouwd uit talloze suiker
klontjes die Scoccimaro ter plekke
voorzichtig op elkaar heeft gesta
peld. De kunstenaar streeft naar
een zekere ongrijpbaarheid. „Mis
schien is het een stad, misschien
zijn het losse gebouwen. Mis
schien is het werk een sculptuur,
misschien een installatie."
Zijn uitgangspunt vormden de wa
tertorens die in vele varianten in
het Franse landschap staan en die
Scoccimaro al langer fascineren.
Hij liet allerlei mensen de torens
nabouwen met suikerklontjes en
fotografeerde de uiteenlopende re
sultaten. Die zet hij in de tentoon
stelling tegenover zijn eigen crea
ties. „Je ziet hun universum en dat
van mij."
Behalve Scoccimaro exposeert zijn
landgenoot Eric Angenot momen
teel in deWillem3. Hij toont een
verzameling witte sculpturen, die
deel uitmaken van de serie Subjec
tive typologies. „Ze laten verschil
lende manier zien om zich in de
ruimte te bevinden", zegt Ange
not daarover. „Ik ben geboeid door
de metaforische verbindingen tus
sen de tentoonstellingsruimte en
andere ruimtes, zowel sociaal als
politiek, biologisch en fysiek. Som
mige sculpturen zijn groter dan de
andere; de ene ziet er ook agressie
ver uit dan de andere. Ik be
schouw ze als verschillende overle
vingsstrategieën."
Werk van Lionel Scoccimaro, Eric
Angenot en Jean Michel Crapanza-
no, t/m 6 juli in deWillem3, Oranje
straat 4, Vlissingen. Geopend: wo.
t/m zo., 12-17 uur.
foto Lex de Meester
De torens van Lionel Scoccimaro zijn opgebouwd uit talloze suikerklontjes.
