Gewoon lekker
in De Korenbeurs
Provincie kan geen suikeroompje blijven spelen
Klimaat voor
wijnbouw op
Noord-Beveland
steeds gunstiger
J)c (mak 1
Door herverdeling van
takenpakket tussen
Rijk en provincies.
m /M''
St
PZC Zaterdag 21 juni 2008 3 7
Redacteuren Edith Ramakers en Raymond
de Frel reserveren altijd onder een andere
naam. Deze maand bellen ze helemaal niet
en gaan op de bonnefooi naar een eetgele
genheid. Raymond ging naar De Koren
beurs in 's-Heerenhoek.
Meestal rijd ik hier rechtdoor.
Richting de redactie in Goes
of voor een afspraak of dagje
uit buiten de provincie. Ik
heb mij voorgenomen een restaurant uit
te zoeken op de Bevelanden, dus besluit
ik af te slaan richting 's-Heerenhoek. Na
de afslag zet ik de auto aan de kant en
vraag mijn TomTom naar restaurants in
de buurt. Volstrekt willekeurig toets ik
De Korenbeurs aan. We zullen wel zien
of er nog een tafel voor twee vrij is.
Niet dus. Maar het is ook geen probleem
dat wij aan de nog enig overgebleven ta
fel voor zes plaatsnemen.
Even twijfelden we bij binnenkomst.
Moeten we links of rechts? We gaan
rechts, waar het er wat strakker uitziet
dan in het linkergedeelte, dat veel meer
weg heeft van een gezellige bruine kroeg.
Daar is het in het begin nog rustig, maar
gaandeweg neemt het rumoer toe. Er is
een feestje ter gelegenheid van een 25-ja-
rig huwelijk. We hebben er geen last
van. Net zo min als we hinder ondervin
den van onze buren. De tafels in De Ko
renbeurs zijn zo ruim opgesteld dat je
niet kan horen waar de buren het over
hebben.
Eigenaar Kimmo Pankow geeft ons een
menusuggestie op papier en meldt dat er
onder meer ook tournedos, paling en
tong is te bestellen. Daarna laat hij de be
diening over aan de vriendelijke Esther
Hollestelle, een oproepkracht die je als
restauranteigenaar met een gerust hart
kunt oproepen. Ze reageert ad rem als
wij aangeven dat het opeten van de amu
se een waar gevecht is, dat wij gaan ver
liezen. De kreukels laten zich niet met
houten stokjes uit hun huisjes prikken.
Esther zet daarop met een knipoog een
vol glaasje prikkertjes op onze tafel.
We kunnen wel iets van onze gading vin
den in de menusuggesties. We gaan voor
een viergangenmenu voor 30 euro en be
ginnen allebei met twee Hollandse nieu
we met een salade van zeekraal en sjalot
jes. Deze visjes moeten gisteren haast
nog wel hebben gezwommen, de smaak
is tongstrelend. Ik heb deze week al twee
keer eerder geproefd van de nieuwe lich
ting haring, maar die kon mij beide ke
ren niet bekoren.
Dit belooft veel goeds, zeker ook omdat
er aandacht is besteed aan de opmaak.
„Wij zoeken niet naar haute cuisine,
maar willen gewoon lekker eten bieden.
Het menu wisselt wekelijks, afhankelijk
van het aanbod", zegt Pankow. Als tus
sengerecht neem ik een goed gevulde
De Korenbeurs heeft aparte gedeeltes
voor het lunchcafé en het restaurant.
foto Willem Mieras
bouillon van Hollandse garnalen en len
te-uitjes. In de romige aspergesoep van
mijn tafelgenoot wemelt het reepjes ge
rookte zalm en asperges. Hoewel een tik
je zout krijgt dit soepje een ruime vol
doende. De in broodkruim gebakken
heilbotfilet met een saus van saffraan
van mijn tafelgenoot is prima. Mijn ge
grilde entrecote met een jus van pomme-
doritomaat en tijm is niet slecht, ook
niet taai, maar wel wat stug. Beide hoofd
gerechten zijn vergezeld van aardappel
schijfjes met komijn, gebakken krieltjes,
frites, zeekraal, courgettes en een salade
met appelreepjes. De desserts, een mous
se van pure en witte chocolade een bava
rois en sorbet van mango zijn geen spe
ciale, maar wel gewoon lekkere toetjes.
Al het voorgaande had ons allang over
tuigd. Bij De Korenbeurs kan je voor wei
nig geld goed tafelen.
Prijs-kwaliteit:
Entourage:
Bediening aan tafel:
Horen, zien en ruiken: We kijken door
de deuropening uit op een gezellige
donkerbruin ingericht gedeelte. Jam
mer dat er deze avond een feestje is
voor genodigden. Wij eten daarom in
het 'zakelijk gedeelte', waar niet echt
lijn zit in het interieur. Dat scheelt een
ster.
Conclusie: Voor De Korenbeurs willen
wij best nog eens afslaan, voordat we
door de tunnelbuis weer naar huis bol
len.
Kijk voor eerdere afleveringen en re
censeer zelf op www.pzc.nl
onvoldoende
matig
voldoende
goed
uitstekend
t
Voor de aanleg van bedrijventerreinen hoeven gemeenten niet meer bij de
provincie om financiële steun aan te kloppen. foto Ruben Oreel
door Luc Oggel
WISSENKERKE - Noord-Beveland is
waarschijnlijk één van de zonnig
ste eilanden van Nederland. Daar
door leent het zich uitstekend
voor het verbouwen van druiven
voor rode wijn. Dat stelt weerman
Jules Geirnaerdt naar aanleiding
van de eerste resultaten van een
onderzoek in wijngaard De Drui-
vengaerde in Wissenkerke.
Geirnaerdt heeft in 2007 een weer
station neergezet in de wijngaard.
De metingen wijzen uit dat op
Noord-Beveland zowel vorig jaar
als deze lente meer zon was dan
in de meeste andere Zeeuwse re
gio's. Voor wijnbouw is behalve
temperatuur ook zonneschijn van
groot belang. Bovendien is de kans
op hagel op Noord-Beveland een
stuk kleiner dan op Zuid-Beve
land. Dat komt omdat de buien
een 'voorkeursroute' afleggen,
waarbij Noord-Beveland bijna al
tijd wordt overgeslagen.
Volgens Geirnaerdt is Noord-Beve
land, samen met Schouwen-Duive-
land, waarschijnlijk het zonnigste
eiland van Nederland. „De metin
gen in Wissenkerke laten zien dat
de Zeeuwse kust ook bij westen
wind toch vaak zonnig is."
De weerman gaat voorlopig nog
door met het onderzoek.
door Ben Jansen
MIDDELBURG - Gedeputeerde Toine
Poppelaars (CDA, financiën) vertel
de het vorige week bij de behande
ling van de voorjaarsnota in de
Zeeuwse Staten. Hij krijgt soms op
één dag wel vier verzoeken om
een bijdrage van de provincie in al
lerlei gemeentelijke projecten. Dat
zullen in de toekomst steeds vaker
vergeefse verzoeken zijn, liet hij
weten.
Reden daarvoor zijn - mede - de
afspraken die het Rijk en de pro
vincies hebben gemaakt over her
verdeling van het takenpakket tus
sen beide overheidslagen. Het Rijk
schuift meer taken naar de provin
cies en draait tegelijkertijd de geld
kraan een beetje dicht. De komen
de drie jaar moeten de provincies
het met 600 miljoen euro minder
zien te stellen. Voor Zeeland komt
dat neer op 36 miljoen en het eind
is nog niet in zicht.
De afspraken zijn gemaakt na on
derhandelingen tussen het kabinet
en het Interprovinciaal Overleg
(1PO). Poppelaars' collega en partij
genoot Harry van Waveren is als
bestuurslid van dat IPO nauw bij
de gesprekken betrokken geweest.
Hij trekt twee conclusies. Eén: „Er
is een helder takenpakket uit geko
men." TWee: „De provincie" kan
geen suikeroom meer blijven spe
len." Het is maar dat iedereen het
weet.
Belangrijkste aanleiding voor een
herschikking van taken binnen de
overheid was de bezuinigings-
drang bij het Rijk. Kan ook best, is
de redenering van minister van Fi
nanciën Wouter Bos, want de pro
vincies en de gemeenten strijken
jaarlijks fikse winstuitkeringen op
van de energiebedrijven waarvan
ze aandeelhouder zijn. Een com
missie onder leiding van CDA-co-
ryfee Tineke Lodders kreeg de op
dracht voorstellen te doen voor ta
ken die van het Rijk naar de pro
vincie kunnen worden overgehe
veld. Lodders en de haren gingen
uit van het adagium 'decentraal
wat kan, centraal wat moet'. Dat
leidde tot het advies ruimtelijke or
dening, economie en cultuur de
speerpunten te maken van het pro-
'Einde aan het automatisme
dat de provincie meebetaalt
aan gemeentelijke projecten'
vinciale takenpakket. De uitwer
king ervan is na de besprekingen
tussen kabinet en IPO in een be
stuursakkoord neergelegd.
Dat "het Rijk een greep in de kas
van de provincies doet, vervult
Van Waveren niet met grote vreug
de.
„Het is nooit leuk om te moeten
constateren dat financiële mogelijk
heden minder worden. Dat bete
kent dat we ons scherper moeten
concentreren op de taken waar we
in de eerste plaats verantwoorde
lijk voor zijn." Hij geeft een voor
beeld: de herstructurering van een
gemeentelijk bedrijventerrein
moet ook met gemeentelijke finan
ciën worden betaald. „Natuurlijk
hebben we nog budget om dingen
samen met gemeenten te doen,
maar we moeten voorkomen dat
het versnippert raakt. Er zal een
einde komen aan het automatisme
dat de provincie meebetaalt aan ge
meentelijke projecten. Het kan
niet anders zijn dan dat de ge
meenten zelf meer zullen moeten
doen."
Dat laatste geldt naar de mening
van Van Waveren ook voor pogin
gen van gemeenten rechtstreeks
bij het Rijk geld los te krijgen.
Voorwaarde daarvoor is dat ze
hun contacten met Den Haag ver
sterken.
Van Waveren: „Daar schort het nu
nogal eens aan. Welke wethouder
klopt met enige regelmaat bij een
ministerie aan? Dat zou eigenlijk
wel moeten, want anders missen
we een deel van de geldstromen
die daar beschikbaar zijn. De pro
vincie krijgt het geld in elk geval
niet meer."
