5 spectrum
New York: terug van weggeweest
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
roversnest
Marjan
Berk
PZC
Zaterdag 14 juni 2008
I
Zeven jaar geleden bezocht ik voor het
laatst New York. Het was ook juni, drie
maanden voor de fatale negende septem
ber. Mijn reisgenoot en ik logeerden in
Brooklyn en iedere ochtend liepen wij over de
mooie oude Brooklyn Bridge naar Manhattan. Om
precies te zijn: we liepen recht op de Twin Towers
van het World Trade Center af Het heeft een aan
tal jaren geduurd voordat ik weer verlangen voel
de terug te keren naar de Big Apple. Eerlijk gezegd
was het ook de gunstige stand van de dollar die
dat verlangen deed toenemen. We blijven echte
Hollanders! Zo reisden we af en het was of we
niet waren weggeweest!.
Ondanks de berichtgeving over de financiële crisis
en de ingezakte huizenmarkt, de grote Hummers
en Range Rovers die zouden worden ingeruild
voor kleine zuinige koekblikken, zagen wij in New
York bijna geen bordjes 'te koop' aan de huizen
hangen. En ik heb nog nooit zoveel enorm grote
auto's achter elkaar zien rijden als hier.
Gestimuleerd door de verhalen van vriendinnen
die met koffers vol kleren, gekocht voor een hab-
bekrats terugkeerden, repten wij ons naar de grote
outletwinkel. Op het eerste gezicht werd ik een
beetje zenuwachtig van die enorme lange rekken
met daarop gepropt onafzienbare rijen kleren. Het
leek wel of hier de Zak van Max was omgekeerd.
Hoe zou ik uit die hoeveelheid afgeschreven spul
len mijn nieuwe wintergarderobe kunnen samen
stellen? Plotseling werd de geest vaardig over mij.
Ik zag een buitengewoon snoezig zomerjurkje han
gen, zwart met witte stippen, van Donna Karan.
Bingo! Niet meer dan zeven stuks mocht je meene
men naar de lange rij kleedhokjes. O.... daar hing
een olijfgroen vest met bijpassend onderhemd
van Calvin Klein. Ook mee. Een gedurfde lap met
gaten van obscure herkomst, toch maar even pas
sen!
Met gloeiende konen van gretige opwinding stort
te ik mij in een pashokje. De gedurfde lap viel met
een af de gaten die delen van mijn lichaam prijsga
ven waren wel erg groot! De lange zwarte broek,
afgeprijsd tot 9 dollar en 80 dollarcent had een tail
le die mij aan mijn jongste schoondochter deed
denken. Twee wollen T-shirts van Ralph Lauren
waren precies geschikt om mijn versleten hemdjes
te vervangen... Met een tas vol voordelige spul ver
lieten wij hijgend de outletwinkel.
Maar niet alleen de Grote Amerikaanse Uitver
koop bracht ons in vervoering. De kunst in het
Museum of Modern Art en het Whitney Museum
met de Hopper-schilderijen, de voorstelling van
'Cat on a Hot tin roof van Tennessee Williams
met een geheel zwarte cast, de relaxte vriendelijke
aanspreektoon van de New Yorkers, die je onafge
broken vragen hoe het vandaag met je gaat (ga
daar vooral nooit op in, want dat is niet de bedoe
ling!) en de in de coffeeshop om de hoek van het
hotel geserveerde ontbijten van wentelteefjes met
Maple Syrup maakten onze kleine week vakantie
onvergetelijk!
De opdracht van mijn kleinzoons om vooral pet
ten met New York Yankees erop mee te brengen,
om van de T-shirts maar te zwijgen, werd braaf
uitgevoerd, zodat we klassiek bovenop onze koffer
moesten zitten om hem dicht te krijgen. En dan
heb ik nog niet verteld van de bloedstollende com
mentaren op de hoteltelevisie op het gedrag van
Hillary Clinton en Barack Obama
Kortom, een week New York is te kort. Ik wil
weer terug!
