3 spectrum niet gek wezen verbroedert Vijf jaar geleden wist ik niet eens waar Ambon lag Alleen als Feyenoord me vraagt, ben ik weg mk PZC Zaterdag 14 juni 2008 geld wat daar hangt." Jong Ambon heeft vier teams, maar sinds twee jaar zijn er geen jeugdteams meer. Is de toe komst van de club in gevaar? „Er zijn wel jongens die willen, ze staan te trappelen. 'Wanneer begin nen we?', vragen ze. Maar het zijn er niet genoeg voor een elftal. Je moet er toch wel vijftien, zestien hebben." „Toen Giovanni en Denny (Van Brockhorst en Landzaat, red) hier een paar weken geleden op bezoek wa ren, zag je veel kinderen. 'Zie je wel', zeiden de mensen, 'we hebben wel genoeg jeugd!' Maar je moet er elke wéék genoeg hebben. En veel van hen voetballen bij andere clubs." Toch ziet De Lima de toekomst niet somber in. „We zijn bezig om jeugd en trainers te polsen om bij Jong Am- bon te komen. En dat mogen ook Ben de Lima niet-Molukse kinderen zijn, we zijn een open vereniging. In mijn team spelen ook drie Turkse jongens. Ja, één of twee jeugdteams erbij, dat zou niet gek wezen." Jong Ambon is ruim twee weken lang gastheer van Tim Sepakbola Ko- ta Ambon. „Het is een echte voetbal missie. Dat er, een paar jaar na de pe riode van het geloofsconflict, zo'n groep naar Nederland komt, is histo risch." De ploeg uit de Molukken speelt drie wedstrijden. Behalve in Middelburg ook tegen Molukse clubs in Venlo en Vught. De trip van de Molukse club uit Mid delburg naar Ambon heeft - net als drie jaar geleden - twee doelen: bijdra gen aan de ontwikkeling en wederop bouw van Ambon door humanitaire projecten te steunen, en verbroede ring te creëren door sport. Dat laatste doet Jong Ambon door samen te wer ken met een voetbalschool (Sekolah Sepakbola Amboina) in Ambon. „We gaan een vijfjarig samenwerkingsver band aan", vertelt Pentury. „Het is de bedoeling dat we op het gebied van training en begeleiding helpen om voetballers op te leiden. Ik noem dat duurzame sportontwikkeling. Want sport verbroedert. Vooral voor Am- bon is dat heel belangrijk." Bas Rijkeboer (21) is keeper van het eerste elftal van Jong Ambon, en de enige blanke speler van zijn team. In 2005 ging hij met de club mee naar Ambon. Dit jaar gaat hij opnieuw. „Ons team is heel hecht. Toen ik hier vijf jaar geleden kwam spelen, werd ik direct opgenomen in de groep. Ik had het niet meer naar mijn zin bij mijn oude club, en ik had al wat Molukse vrienden. Daarom ben ik bij Jong Am- bon gaan voetballen." Volgens Bas zijn er veel verschillen tussen Jong Ambon en andere clubs. „Hier is meer familie gevoel, iedereen helpt elkaar. Ik heb het hier super naar mijn zin." De keeper heeft de afgelopen jaren aar dig wat woordjes Maleis opgepikt. „In het veld roepen mijn teamgenoten bij voorbeeld 'awas!', dat betekent 'pas op'. Maar we praten ook Nederlands." De trip naar Ambon in 2005 was een bijzondere ervaring. „We werden daar als beroemdheden ontvangen. Ieder een kende ons. Dat was heel bizar, je bent het niet gewoon. Als je door de stad liep, riepen mensen je naam, ze kwamen je een hand geven of een handtekening vragen." Als enige blanke in het team viel hij wel op. „Sommige vrouwen werden helemaal gek. Die wilden met je op de foto, maar dan moesten ze zich eerst omkleden. Of dan kwamen ze na de wedstrijd naar je toe gerend om je een kusje op de wang te geven, om daarna weer snel weg te rennen." Bas is heel benieuwd naar hoe het daar nu is. „Ik voel me betrokken, ik heb Bas Rijkeboer daar ook familie van teamgenoten ont moet. Het stadion waar we hebben ge speeld, is gerenoveerd. Veel andere op- bouwwerkzaamheden lagen stil omdat de mensen moesten wachten op geld. Ik hoop dat het vooruit is gegaan." Dit jaar gaat de selectie weer mee. „We gaan als eenheid. Het was voor mij moeilijk te regelen, want ik werk fullti me in de horeca. Maar ik heb alles in het werk gesteld om toch mee te kun nen. Het is een hele ervaring. De geur die je ruikt als je het vliegtuig uitstapt, alleen al. Ja, ik heb echt wat met Am- bon gekregen. Terwijl ik vijf jaar gele den niet eens wist waar het lag!" Nog nauwelijks bekomen van de te leurstelling van de net-niet-pro- motie naar de derde klasse, denkt Eli Wattimena (18) alweer aan de volgen de onderneming: de reis naar Ambon. „Ik weet nu al dat het een trip is die ik nooit zal vergeten." Eli is de jongste speler van Jong Am- bon. Hij begon er in de jeugd, maar speelde de laatste zes jaar bij RCS. Dit seizoen maakte hij zijn 'comeback' bij de Molukse club. „Vorig jaar had ik ei genlijk al een aanbieding aangenomen om bij de selectie van RCS 1 te spelen, in de tweede klasse. Maar toen vroeg de voorzitter van Jong Ambon me of ik daar wilde spelen. Ik heb me direct laten overschrijven." De beslissing zorgde aanvankelijk voor onenigheid. „Mijn ouders waren er te gen, omdat ik bij RCS premies zou krij gen en hoger zou spelen. Dus dat werd bonje thuis. Maar Jong Ambon is de club waar mijn hart ligt. Zelfs toen ik nog bij RCS speelde, ging ik elke zon dag naar Jong Ambon kijken." Wat maakt de club dan zo speciaal? „Het is de sfeer in de ploeg. Ik voel me hier hartstikke thuis. Het is altijd gezel lig. Er zijn binnen ons team geen apar te groepjes. Iedereen praat met ieder een, en iedereen is gelijk." Door de concurrentie binnen het team was het moeilijk voor Eli om voldoen de speelminuten te maken. „Er zitten veel goeie spelers in ons team. Maar de laatste acht wedstrijden had ik een ba- Eli Wattimena sisplaats. Toen ging het snel. Ik kreeg veel positieve reacties van teamgeno ten en van mensen langs de lijn." Het eerste van Jong Ambon heeft als doel de tweede klasse te bereiken, ver telt Eli. „Dat is een vijf-jarenplan. We hebben een sterk, jong team. Het moet lukken." Spijt van zijn keuze voor Jong Ambon heeft de verdediger nooit gehad. „Ik blijf hier voetballen. Alleen als Feye noord me vraagt, ben ik weg. Dat zou magisch zijn. Maar die kans is mini maal."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 133