!K Wette! Belangrijke schakel in Russisch proces held van migrantenwijk Rosengard EURO Van Kornejev mag Hiddink nog heel lang bondscoach blijven. PZC Dinsdag 10 juni 2008 I 35 Igor Korneev ziet het Russisch voetbal aan de hand van Guus Hiddink iedere dag verbeteren. foto Joep van der Pal/Cor Vos/GPD door Barry van der Hooft LEOGANG - Tijdens een training van de Russische ploeg heb je maar heel even nodig om te zien dat met het balgevoel van Igor Kor nejev (40) nog steeds niets mis is. De oud-speler van onder meer Heerenveen, Feyenoord en NAC doet alle oefeningen probleemloos voor en kan qua traptechniek nog zo meedoen op het EK. De assistent-trainer vormt bij het nationale team een belangrijke schakel tussen Hiddink en zijn spe lers. De coach kan alles in het Ne derlands of Engels aangeven, waar na Kornejev het razendsnel ver taalt. Dat gebeurt allemaal in een ongedwongen sfeer, waarbij ple zier en serieus werken hand in hand gaan. „Hoe het nu loopt", zegt Kornejev, „dat is niet te verge lijken met de situatie voordat Guus kwam. Ik heb het gevoel dat ik deel uitmaak van een familie. Een Rus neemt bij het eerste con tact altijd wat afstand en kijkt dan vervolgens wat er gebeurt. Guus heeft die afstand meteen een stuk kleiner gemaakt. En dan blijkt, dat wanneer je goed contact hebt met een Rus, je er veel meer uit kunt halen. Als je een Rus vertrouwen geeft, gaat hij voor je door het vuur. Dat is hier gebeurd." Kornejev kende Hiddink niet per soonlijk toen hij bijna twee jaar ge leden door de trainer werd gebeld. „We spraken een kwartier met el kaar en er was meteen een klik", zegt de assistent. „Ik praatte met een intelligente, wijze man, die me nu nog steeds blijft verbazen. Austria-Switzerland Als beginnend coach reageer je vaak impulsief. Direct op het mo ment dat iets in het veld gebeurt. Bij Guus is het anders. Hij ziet met een wat de gevolgen van een be paalde actie zijn en kijkt vooruit. Dat gaat vaak op een rustige ma nier, maar soms kan hij ook heel hard zijn. Zó hard, dat zelfs ik er van schrik." Hij maakte van dichtbij mee hoe Hiddink voor een revolutie heeft gezorgd. Kornejev ziet dat de Rus sen veel accepteren van de grote baas en weet één ding zeker: „Een Russische trainer, hoe groot hij ook is, had dit nooit voor elkaar ge kregen. Echt alles rond het team is verbeterd. We verblijven nu in goe de hotels, reizen met een fatsoen lijk vliegtuig en trainen op prima velden. We kunnen daardoor ook wat eisen van de spelers. Als ze bij de nationale ploeg komen, weten ze dat ze zich alleen op het voetbal kunnen concentreren." De jonge, talentvolle groep heeft zich daardoor sterk ontwikkeld. Kornejev: „Bijna negentig procent van deze selectie is 25 jaar of jon ger. Dat betekent dat we met deze groep nog zes tot acht jaar door kunnen. Wij hebben de afgelopen twee jaar veel spelers bij kleine clubs gescout. Eigenlijk zou het na tuurlijk andersom moeten zijn. Je gaat naar de grote clubs kijken, se lecteert de beste spelers en gaat aan de slag. De jonge spelers die we toen hebben geselecteerd, spe len nu wel allemaal bij Zenit of een andere grote club. Dat is veel zeggend." Kornejev wil zichzelf de komende jaren ook verder ontwikkelen. Het liefst doet hij dat aan de zijde van Hiddink. „Guus heeft veel bereikt, maar wil altijd meer bereiken. Voor mij is hij een artiest. Hij stapt steeds op een ander podium, is niet bang een moeilijke op dracht aan te pakken en leeft zich steeds opnieuw weer in. Als ik het voor het zeggen had bij de bond, zou ik hem ook langer willen vast leggen dan tot 2010." met elk negen kinderen samen in drie kamertjes wonen", zucht so ciaal werkster Thoria Shaik. „Men sen komen hier boordevol oor logstrauma's. Ze weten zich geen raad." Toch weet Thoria, zelf gevlucht uit Soedan, dat zelfs in het Harlem van Zweden de rozen kunnen bloeien. Grootste voorbeeld: Zlatan Ibrahimovic. De zoon van een Bosnische vader en een Kroatische moeder werkte zich op tot de su perster van Internazionale en geldt nu als de absolute held van Ro sengard. De oud-Ajacied houdt er van op de meest onverwachte mo menten op te duiken in de buurt waar hij opgroeide. „Hij wordt al tijd omringd door bodyguards", weet stadswacht Emine Aris. „Soms rijdt hij de wijk binnen in een grote wagen met geblindeerde ramen. Niemand kan hem echt be naderen." Niettemin draagt iedereen de be roemdste zoon van Rosengard op Ibrahimovic: 'Hier ligt mijn hart, hier ligt mijn geschie denis, hier ligt mijn spel' handen. Als Zlatan een bliksembe zoek brengt, ontstaat er een ware volksoploop. Aris: „Hij is voor de jeugd hét bewijs dat het niet be staat dat je geen toekomst hebt. Zla tan heeft laten zien dat ook een jongen van Rosengard rijk kan wor den." Geld heeft de best betaalde voetbal ler van Europa nu in overvloed en dat wil hij weten ook. Bij zijn huis in Milaan staan vijf peperdure boli des geparkeerd en de zesde, een Mercedes Benz van dik drie ton, is voor Zweeds gebruik. Die wordt nog wel eens opengebroken als hij hem stalt bij het volledig pimpelro- ze paleis dat hij voor dertig mil joen kronen (3,2 miljoen euro) heeft laten neerzetten in Lim- hamn, de elitewijk van Malmö aan zee. Maar de man die Zweden EK-glo- rie moet schenken, is zijn wortels niet vergeten. Vorig jaar liet hij een straatvoetbalarena met hoge hek ken renoveren in Rosengard, op precies dezelfde plek waar-ie vroe ger zijn onnavolgbare techniek kweekte. Dat de magiër tegenwoor dig de luxe winkelgalerijen van Mil aan prefereert, hebben Zoran, Xha- red en Gotti hem vergeven. De drie tieners uit Kosovo groeiden op in dezelfde flat als Ibrahimovic en imiteren zijn passeertrucs elke dag op 'Zlatan Court'. Bij de ingang hangt een gouden plaquette waar op de Inter-vedette zijn liefde aan Rosengard verklaart: 'Hier ligt mijn hart, hier ligt mijn geschiede nis, hier ligt mijn spel'. Wat Zoran betreft blijft de harts tocht alleen tot vrijstaat Rosengard beperkt. „Als Zlatan een prachtig doelpunt scoort noemt iedereen in dit land hem trots een Zweed. Maar als hij een beslissende penal ty mist, is hij plotseling weer die vluchteling uit Bosnië." Zlatan Ibrahimovic

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 61