K Voetbal
Ruud van Nistelrooij
wint duel der afmakers
Onwaarschijnlijke metamorfose van Oranje
EURO
Toni oogt als een
kleine jongen bij
Mathijsen en Ooijer.
B
32 Dinsdag 10 juni 2008 PZC
Van de Oranje-gekte in Bern krij
gen de Nederlandse internationals
weinig tot niets mee. In het Wank-
dorf-stadion, dat tijdens het EK of
ficieel Stade de Suisse heet, zijn on
geveer drieduizend medelanders
present. Dat aantal haalt het in de
verste verten niet bij de Nederland
se meute die zich in het stadshart
verzamelt: meer dan veertigdui
zend man/vrouw groot.
Reservekeeper Maarten Stekelen
burg, bezig aan zijn tweede toer
nooi, weet inmiddels wel hoe het
eraan toegaat op de zogenoemde
supporterspleinen, in Zwitserland
'Fanzone' geheten. Dat heeft hij
van Dennis Gentenaar, colle
ga-doelman bij Ajax.
Gentenaar reist het Nederlands elf
tal tijdens grote toernooien gere
geld achterna. „Altijd leuk, goeie
sfeer. Ik volg het team met een
vriendengroep, allemaal in het
oranje. )e kent dat wel."
Om ook Stekelenburg een idee te
geven van die speciale bijeenkom
sten, nam Gentenaar onlangs wat
foto's mee van die buitenlandse
oranjefeesten. „Het lijkt me goed
dat Maarten weet wat zich alle
maal afspeelt aan het supporters
front. Daar hebben die internatio
nals geen weet van. Die stappen
een uur na de wedstrijd weer in
het vliegtuig."
Gentenaar is overigens niet in
Bern voor de wedstrijd Neder-
land-Italië. Hij mist vanwege zijn
vakantie alle drie de poulewedstrij
den van het Nederlands elftal,
maar als Oranje een ronde verder
komt, overweegt hij toch koers te
zetten naar Zwitserland of Oosten
rijk. Om nieuwe foto's te maken
voor Stekelenburg? „Dat lijkt me
niet, want dan zit ik in het sta
dion. Maarten zal toch wel kaarten
voor me regelen?"
Dick Sintenie
Austria-Switzerland
door Leon ten Voorde
BERN - Het is een beeld dat de
avond typeert. Als Ruud van Nis
telrooij de ï-o voor Oranje scoort,
zeurt Luca Toni net zo lang totdat
hij een gele kaart krijgt. Met Toni
zou het de rest van de wedstrijd
niet meer goed zou komen. En
Van Nistelrooij? Die verlaat een mi
nuut of twintig voor tijd onder
een daverend applaus het veld.
Temidden van alle sentimenten is
Nederland-Italië ook het duel tus
sen misschien wel de beste afma
kers van Europa: Ruud van Nistel
rooij (380 duels en 228 goals) ver
sus Luca Toni Varchetta (382 duels
en 187 goals). Twee spitsen, twee re
latieve laatbloeiers van 31 jaar, die
het niet van de combinatie moeten
hebben, maar van hun dodelijke
precisie in het strafschopgebied.
Maar er zijn ook wel degelijk ver
schillen tussen de twee aan de
vooravond van het EK. Van Nistel
rooij is net terug van een enkelbles
sure en heeft in de voorbereiding
nog niet met al te veel gif ge
strooid. Toni daarentegen verkeert
na alle triomfen bij Bayern Mün-
chen in een bloedvorm en wordt
van alle kanten aanbeden als de po
tentiële ster van het EK.
Nog een onderscheid: Van Nistel
rooij wacht op deze avond de on
dankbare taak om het te moeten
opnemen tegen de verdedigers, die
de naam hebben de beste van de
wereld zijn. Toni, bijgenaamd Toni
Kanoni, wacht het treffen met de
veel bekritiseerde en weer eens vol
ledig overhoop gehaalde defensie
van Oranje. Dit moet de avond van
Toni worden, dat kan niet anders,
zou je denken.
Maar wat is logisch in dit nu al his
torische treffen, dat je met een
1^ Ruud van Nistelrooij troeft zijn
evenknie aan Italiaanse zijde, Lu
ca Toni, op punten af. De spits
laat met Oranje de Italiaanse de
fensie kraken als nooit tevoren.
beetje fantasie het mini-wonder
van Bern zou kunnen noemen. De
o zo onkreukbaar ogende defensie
van Italië kraakt als nooit tevoren,
terwijl de anders zo wankel opere
rende laatste linie van Oranje bijna
on-Nederlands compromisloos te
werk gaat. De 1.94 meter grote To
ni is even een kleine jongen temid
den van Andre Ooijer en Joris Mat
hijsen.
Aan de andere kant piept Van Nis
telrooij er opvallend vaak tussenuit
bij Marco Materazzi en Andrea Bar-
zagi. Van Nistelrooij balanceert zo
als vaak op het randje, loerend op
die ene kans. Hij krijgt er in totaal
drie en vooral die laatste vlak voor
rust is pijnlijk, omdat hij Oranje
op dat moment al naar 3-0 kan
schieten. Maar die, ene veelbespro
ken intikker in de 26e minuut,
heeft de Italianen al zodanig doen
verbleken, dat ze er niet meer bo
venop komen. Toni krijgt diep in
de tweede helft nog wel een kans,
maar de onbeholpen manier waar
op hij daarmee omgaat, is symbo
lisch voor een verloren avond.
Giovanni van Bronckhorst
Wesley Sneijder
Florent Malouda
GIOVANNI VAN BRONCKHORST: 10
Waarom Robben als je Van Bron
ckhorst hebt? Hij haalde de bal
van de doellijn na een Italiaanse
corner. Hij begon te rennen en te
schreeuwen. Van der Vaart, de be
dwinger van Pirlo, hoorde hem en
legde de bal volmaakt diep aan de
linkerkant. Voorzet. Kopbal Kuijt.
Sneijder op zijn top. Doelpunt.
Het was een aanval voor het cur
susboek van het mooiste voetbal.
Daarna, ver in de wedstrijd, nóg
een uitbraak van Van Bronckhorst
en een goal. Een linksback met
een doelpunt en een assist. Beter
zal hij het nooit meer doen.
WESLEY SNEIJDER: 9
Wesley Sneijder maakte een doel
punt, en zijn schot dat Van Nistel
rooij omtoverde in een doelpunt
zou je een voorzet kunnen noe
men. Hij dus had ook een goal en
een assist. Maar vooral speelde Sne
ijder zo'n hartverwarmende wed
strijd omdat hij helemaal in dienst
voetbalde van zijn team. Als een
Dirk Kuijt rende hij achter Panucci
aan en vocht hij duels uit met het
Gattuso-beest. Zo spelend wordt
hij een van de beste middenvel
ders van de wereld.
FLORENT MALOUDA: 4
Alan Hansen, voorheen Liverpool,
thans BBC, had het helemaal ge
had met Florent Malouda. Ik ook
eigenlijk. Vooral de manier waar
op hij bij een diepe pass over de
Roemeense keeper heen sprong
om maar geen pijntje op te lopen,
zat ons dwars. Malouda was geen
kerel. Ook de andere mannen van
de BBC, wel kerels, zaten te schel
den op de Franse ploeg. Alle Fran
sen speelden alsof ze het liefst mor
gen naar huis gingen. Toen Thier
ry Henry bij het begin van de
tweede helft in de tunnel druk in
praatte op Eric Abidal, keerde die
zich opeens af en ging naar de
muur staan kijken. Henry liep
schouderophalend verder. De rest
van de Fransen kwam sjokkend
het veld op. Ze voelden een Roe
meense lasso om hun nek.
Reageren? henkspaan@gpdnieuws.nl
De mogelijke afvallers van
een maand geleden spelen
tegen wereldkampioen Italië
(3-0) een dijk van een wed
strijd.
In zijn onbedwingbare lust om
te prikkelen, heeft Marco van
Basten gisteravond toch weer
zijn grenzen weten te verleggen.
In zijn laatste weken als bonds
coach blijkt alles mogelijk: zelfs
een complete metamorfose van
zijn team.
- De manier waarop Nederland in
ternationaal nieuw respect af
dwong, was opzienbarend. Zeker
ANALYSE
door Frans van den Nieuwenhof
ook gezien de keuzes die Van Bas
ten maakte. Hij stak zijn hoofd in
een strop door opnieuw een paar
spelers te slachtofferen die zich
lang zeker hadden gewaand van
een basisplaats. Gistermiddag kre
gen John Heitinga en Demy de
Zeeuw te horen dat de coach ze
niet nodig had. Van Basten opteer
de voor spelers met een imposan
tere lichaamsbouw of meer vecht
lust. Khalid Boulahrouz, Nigel de
Jong, maar ook Dirk Kuijt en Or
lando Engelaar leken bij de aan
vang van de voorbereidingsperio
de nog spelers die op de lijst van
mogelijke afvallers voorkwamen.
Boulahrouz dankte zijn plek in de
selectie zelfs louter aan een blessu
re van Ryan Babel.
Ook de anderen zullen de voorbije
weken twijfels hebben gehad over
hun EK-deelname; gisteren ston
den ze allevier aan de aftrap. Geen
van hen verzaakte.
Een fiasco tegen Italië zou in de
spelersgroep mogelijk tot ongeloof
en wantrouwen hebben geleid wat
betreft de keuzes, waarmee hun
coach steeds weer verrast. Heeft
Van Basten voorvoeld, dat alleen
hij het team een impuls kon geven
die onvermoede krachten zou los
maken? Of was zijn zoveelste
vondst een wanhoopsdaad? Bizar
is het wel, dat bij Oranje gisteren
maar twee spelers (Joris Mathijsen
en Rafael van der Vaart) op dezelf
de plek stonden als in februari te
gen Kroatië, toen Van Basten zijn
nieuwe concept introduceerde. Ui
teraard had hij voor Edwin van
der Sar en Ruud van Nistelrooij
ook een basisplaats gereserveerd,
maar met de overige zeven posi
ties bleef de bondscoach gooche
len en experimenteren.
Kennelijk is zekerheid over een ba
sisplaats niet altijd een noodzakelij
ke basis voor zelfvertrouwen. De
teamspirit die gisteravond kwam
bovendrijven, haalde bij vrijwel ie
dereen het beste naar boven. We
sley Sneijder was weergaloos in
zijn balcontacten. Dirk Kuijt speel
de op rechts uiterst gedisciplineerd
en beteugelde de aanvalsdrang van
Gianluca Zambrotta en op links
bestreek Giovanni van Bronck
horst de hele flank.
Uitzonderlijk goed was ook het
middenveld, waar De Jong overal
gaatjes dichtte en Engelaar speelde
alsof het zijn honderdste interland
was. Het tempo en de felheid waar
mee Oranje speelde, was Italië lan
ge tijd simpelweg te machtig. En
toen de Azzurri hun laatste krach
ten aanspraken om alsnog een
punt te pakken, was daar als zo
vaak de excellerende Van der Sar.
Ruud van Nistelrooij draait weg bij de Italiaan Andrea Pirlo.
foto Armando Franca/AP
