Theo Maassen smeet dit
weekend op het podium de
camera kapot van een
fotografe. Hij dacht dat zij
met opzet zijn eis had
genegeerd om geen foto's te
maken tijdens zijn optreden.
Zijn fotografen te brutaal of
stellen artiesten steeds vaker
absurde eisen?
10 I Dinsdag 3 juni 2008 PZC
door Monique Prins en John Jas
foto Arie Kivit/HH fotobewerking Jos Diender
Alleen foto's maken tijdens
de eerste tien seconden
van een optreden, geno
men vanaf een onmogelij
ke hoek op rij zes. Rim
pels en zweet zijn uit den
boze.
Directeur Louis Zaal van fotopersbureau Hol
landse Hoogte heeft genoeg voorbeelden pa
raat om aan te tonen dat het steeds moeilij
ker wordt voor pop- en theaterfotografen om
hun werk te doen. En het wordt met de jaren
alleen maar moeilijker.
„Artiesten maken steeds meer misbruik van
hun machtspositie. Want beelden worden
steeds belangrijker. En dus ook de neiging
om het beeld te controleren."
Sommige artiesten zijn bang dat hun foto's
in een illegaal circuit terecht komen of dat ze
misbruikt worden voor commerciële doelen.
Zaal begrijpt dat. „Maar de controle gaat
soms echt te ver. Artiesten willen niet be
zweet of met verwilderd haar de wereld over.
Of erger nog: ze eisen dat hun beelden wor
den geretoucheerd. Daar zijn veel ontluiste
rende voorbeelden van. Kijk, elk normaal
mens die zijn arm buigt, heeft vouwen bij
zijn elleboog. Maar sterren willen dat vaak
weggepoetst hebben omdat ze anders maar
oud lijken. Dus moeten rimpels en moeder
vlekken weg en tailles ingesnoerd. Dat is nep
en oneerlijk. En een verkeerde manier om je
imago te bewaken."
De directeur begrijpt best dat er tijdens voor
stellingen en concerten beperkingen zijn,
maar volgens hem is het evenwicht zoek.
„Vroeger waren er ook wel regels, maar daar
werd soepel mee omgegaan. Nu zijn er steeds
meer mensen die vinden dat ze er wat over
te zeggen hebben. Het zijn vaak opgefokte be
veiligers, vooral bij concerten in voetbalsta
dions, die strenger zijn dan afgesproken. Ze
duwen fotografen hardhandig weg. Terwijl
die fotografen daar ook gewoon staan om
hun werk te doen. We hebben elkaar nodig.
Artiesten kunnen ook niet zonder fotogra
fen."
Bij optredens van Nederlandse artiesten mag
in de regel niet worden gefotografeerd of ge
filmd. Ook geluidsopnamen zijn taboe, behal
ve als het een première betreft of laatste voor
stelling. De eis van Theo Maassen om geen fo
to's te maken tijdens zijn optreden op het
Amsterdamse Comedy Festival lijkt dan ook
geen uitzondering. Probleem was dat zowel
Maassen als de fotografe dachten dat ze met
de organisatie een duidelijke afspraak hadden
gemaakt. Maassen wilde geen foto's, de foto
grafe had toestemming om voor dagblad
Spits te fotograferen.
Degene die optreedt, bepaalt het fotobeleid
in samenspraak met zijn agent en het theater.
Er zijn wel uitzonderingen op de regel om tij
dens een optreden geen foto's toe te staan,
maar artiesten zien zichzelf niet graag terug
op YouTube.
Bij Nederlandse zangers en bands mogen
meestal opnamen gemaakt worden bij de
eerste drie nummers. Buitenlandse arties
ten die hier optreden zijn echter strenger.
Zo mocht gisteravond bij Céline Dion in
de Arena alleen tijdens het eerste num
mer gefotografeerd worden.
Theaters communiceren het verbod op
opnames via de achterkant van toe
gangskaartjes, via programmaboekjes
en op posters bij de kassa. Maar het
gebruik van mobieltjes voor registra
tie is moeilijk te beheersen omdat
het er zo veel zijn. Op professione
le camera's of mensen die doorlo
pend opnemen, zijn ze wel
meer gespitst. Er volgt een waar
schuwing en indien nodig verwij
dering uit de zaal.
„De meeste artiesten vinden het
vooral vervelend voor hun pu
bliek", zegt Cees Langeveld, direc
teur van het Chassé Theater in
Breda. „Als iemand de regels over
treedt, is het ook meestal het pu
bliek zelf dat klaagt."
De directeur van Hollandse Hoog
te noemt het vernielen van de ca
mera door Theo Maassen 'out of
order'. Hij begrijpt niet dat de or
ganisatie van dat Amsterdamse
festival de eis van Theo Maassen
voor een totaalverbod op foto's
heeft ingewilligd. „Als ik in de orga
nisatie zat, zou ik dat geweigerd heb
ben."
Om daar na een korte stilte aan toe te
voegen: „Maar ja, als Maassen dan gezegd
zou hebben dat hij niet meer zou komen,
zou ik toch ook wel met zweet onder m'n ok
sels zitten. Wat ik al zei: artiesten hebben een
machtspositie."
