Buitengebied
aan de man te brengen
*5 .7
Zeekraal op
de wijze van
't Veerhuis
PZC Dinsdag 27 mei 2008 31
m
markt. De vraag wil echter niet goed op gang
komen. Zeegroente blijft tamelijk onbekend.
Ondanks folders en posters met foto's van zee
kraal en lamsoor gecombineerd met zalm, zee
wolf en zeebaars die het water in de mond
doen lopen. Ondanks de lofzang op zeekraal
op evenementen als de Smaeck van Zeeland.
En ondanks het feit dat ook landelijke media
van tijd tot tijd aandacht besteden aan deze
smakelijke groente.
„Tja, wie ooit zeekraal heeft gegeten, is ver
kocht", weet Poleij, „maar de kwestie is: hoe
laat je mensen die het nog nooit op hun bord
hebben gehad, er kennis mee maken. Wie daar
een oplossing voor heeft mag het zeggen."
Misschien helpt de nieuwe promotiecampagne
Zeeuwse Zeekraal die morgen begint. Het is
een initiatief van acht zeekraalondernemers,
de provincie Zeeland en de hotelschool van het
ROC Zeeland. Verder werken vijf Zeeuwse top
restaurants mee. Hun chefs hebben speciaal
voor de campagne een recept met zeekraal be
dacht. De bedoeling is te stimuleren dat meer
restaurants zeekraal gaan serveren. Arold Ver-
sluys van de ROC-hotelschool: „Dat kan een
manier zijn om de bekendheid van zeekraal te
vergroten. Laat toeristen ermee kennismaken.
Uitgaand van de ervaring dat wie eenmaal zee
kraal heeft gegeten, en er de smaak van te pak
ken heeft, vergroot dat mogelijk de vraag naar
zeegroente in andere delen van het land en in
Duitsland en België." Dat het zeekraalseizoen
(van mei tot september) samenvalt met de pe
riode waarin de meeste toeristen in Zeeland
verkeren, is een mooie bijkomstigheid.
De samenwerking met de vijf toprestaurants is
ook bedoeld om te laten zien dat zeekraal een
groente is voor beginners en gevorderden. Ver-
sluys: „Een topkok bedenkt bereidingswijzen
waar je in de keuken thuis misschien niet zo
snel aan zult beginnen. Zeekraal leent zich ech
ter ook voor minder ingewikkelde toepassin
gen."
Klopt, zeggen eigenaar Co Simmers en chef Mi
chel Louws van restaurant 't Veerhuis in Wolp-
haartsdijk. Zonder ingewikkelde fratsen komt
zeekraal prima tot zijn recht. Vroeger werd de
ze groente gestoofd, beschuitje of paneelmeel
erbij en met een snuifje nootmuskaat opge
diend. Tegenwoordig is roerbakken in, en daar
leent zeekraal zich uitstekend voor. Olijfolie in
de wok met een sjalotje en even de zeekraal er
door roeren. Nog eenvoudiger kan ook: een sa
lade van rauwe zeekraal met een vinaigrette
van olijfolie, ciderazijn en een beetje mosterd.
Vooral de superverse in Zeeland gesneden zee
kraal is daarvoor bij uitstek geschikt. Louws
zelf gebruikt zeekraal graag als accent in zijn ge
rechten.
Versluys ziet mogelijkheden om de aan
dacht op zeekraal gevestigd te hou
den. „We openen elk jaar het kreef
tenseizoen, het mosselseizoen
en het oesterseizoen. Waar
om zouden we ook het zee
kraalseizoen niet openen?
Ik zie daar wel mogelijk
heden voor. Voorwaar
de is dat er een breed
gedragen samenwer
king voor moet wor
den opgebouwd. Het
heeft natuurlijk geen
zin met enig vertoon
het zeekraalseizoen te
openen als je de groen
te vervolgens nauwelijks
in de winkel of op de me
nukaart ziet."
De opening van het zeekraal
seizoen naast de verwelkoming
van de periode waarin kreeften,
mosselen en oesters volop verkrijg
baar zijn, is wat Versluys betreft de op
maat voor een bredere campagne om de
aandacht op veel meer streekproducten te vesti
gen. Hij denkt daarbij aan de manier waarop
de Waddenregio streekproducten en -diensten
onder het keurmerk 'Waddengoud' presen
r
teert. Versluys: „We hebben hier natuurlijk on
ze Zeeuwse zilte zaligheden, maar we moeten
eens zien of we op dat gebied niet meer kun
nen bereiken. Dat balletje wil ik morgen op
gooien bij de aftrap van de Zeeuwse Zeekraal
campagne. Dan zullen we eens zien of de gees
ten er rijp voor zijn."
Poleij en zijn collega's blijven intussen hun
teeltmethoden verfijnen. Op een van de veld
jes op het zeekraalbedrijf bij Kruiningen is in
middels een tunnelkas verrezen. Daarmee is Po
leij in staat zijn afnemers drie weken eerder te
bedienen. „Da's interessant, heb ik gemerkt.
Pinksteren viel vroeg dit jaar. Veel restaurants
wilden hun klanten toen al zeekraal kunnen
aanbieden." Over de manier waarop de zee-
kraalplanten in de kas zijn opgekomen, is
Poleij minder te spreken. Er zitten te veel kale
plekken tussen de planten. „Dat kan beter. Er
valt nog veel te leren."
Op een van de pas ingezaaide veldjes scharre
len een kluut en een bergeend rond, op zoek
naar wat te eten. Poleij laat ze hun gang gaan.
Het valt als een compliment te beschouwen
dat de vogels zijn zeekraalveldjes met het schor
verwarren. „En trouwens, dit is geen teelt voor
vogelverschrikkers."
Het is mogelijk geen recept dat in de
keuken thuis makkelijk na te ma
ken is, maar daarvoor heeft 't Veer
huis in Wolphaartsdijk dan ook een Mi-
chelin-ster. Chef Michel Louws heeft paar
se basilicum gekookt in zeewater. Dat
geeft een mooie lichtblauwe kleur. Het
met gelei verdikte water vormt de onder
grond voor het gerecht. Louws: „Ik heb
verder zeekraal gecombineerd met andere
producten van het seizoen: kreeft en asper
ges. De zeekraal gebruik ik ongekookt, als
toefjes die de kreeft en de asperges een fris
se, zilte smaak geven. Er gaat een lichte
crème van kaas over. Kaas bij kreeft? Jaze
ker, kom maar proeven."
NAMEN
Stroopuit
De Passageule in
West-Zeeuws-Vlaanderen is
al vele eeuwen een boeiende
geul, afwatering en verdedi
gingslinie. Rond die Passageu
le zijn in de loop van de tijd
een aantal vreemde en intrige
rende namen ontstaan: Tur-
kye, Plakkebord, Pyramide,
Ponte Avance en Stroopuit.
Die laatste naam is van een
buurtschapje, genoemd naar
een boerderijtje dat tevens ca
fé was. De Hamelinks, de
Reu's, de Sturms en de Plas-
schaarts die er boerden moes
ten flink sappelen. Want het
was maar een klein gedoetje
dat hoefje, met weinig grond
eromheen. De boer was te
vens visser, want in de kre
ken en geulen om het spul
heen wemelde het van vis,
vooral paling. Het was dus
graan en vis. Bovendien lag
het hoefje aan de doorgaande
weg bij een tolhuis, dat nog
steeds tegenover de boerderij
staat. Dat vroeg dus om een
derde functie van de hoeve:
een café, een stamineeke. Al
meer dan drie eeuwen gele
den fungeerde deze oude
plaats dus als multifunctione
le onderneming. En dat on
der de fascinerende naam:
Stroopuit. Dat sloeg natuur
lijk op de horeca. Want de
gasten die er binnenkwamen,
gelokt door een gulle pot bier
en de geur van gebakken pa
ling, hadden zelden de nei
ging om weer snel op te stap
pen. Integendeel, als de be
kende stroop zo langzaam en
traag, dropen ze uiteindelijk
weer af. Als de paling en de
pint ergens zo lekker waren,
dan kwam er een moment,
net als elders in Zeeland, dat
de poldervergaderingen van
de plaatselijke waterschappen
er gehouden werden. Zo snel
als er besluiten genomen wer
den, zo langdurig waren de
palingmaaltijden die volgden,
besproeid met bier en sterke
wateren. De ingelanden de
den hun naam eer aan door
lang te blijven plakken. Net
stroop, die maar langzaam
lekt uit zo'n grote ouderwetse
stroopkan...
Gerard Smallegange
