Tropische regenbuien in 1 6 I Dinsdag 20 mei 2008 PZC Geef cactussen nóóit water in de winter. Ook niet als ze daardoor krimpen. Zomaar een tip van een echte cactus fanaat. Zeeculenta, de Zeeuwse cactus- en vetplan- tenvereniging is jarig. Ze be staat veertig jaar. Reden ge noeg om de kasdeuren PpjlÉ wagenwijd open te zetten. door Cornelleke Blok fotografie Willem Mieras Koos de Meij uit Kapelle heeft heel veel soorten cactussen in zijn kas staan. „Er is geen dag dat ik niet in de kas kom." De Echinocactus, oftewel de 'schoonmoedersstoel'. „Als je je schoonmoe der niet mag, dan zet je haar daar maar op", lacht De Rijke. Kom in de cactuskas! Liefhebbers van cactussen kunnen op zaterdag 31 mei en zondag 1 juni een kijkje nemen in cactuskassen op de Bevelanden en Walcheren. Vijf leden van de Zeeuwse cactus- en vetplantenvereniging Zeeculenta openen hun kassen. Wie jarig is, trakteert: vanwege het veertigjarig jubileum van de vereni ging krijgt iedere bezoeker een gratis cactusje mee. Bezoekers kunnen terecht op de volgende adressen: Herman Weezepoel, Vlaamseweg 5 in 's-Heer Arendskerke - Koos de Meij, Mauritsstraat 13 in Kapelle Bertus Spee, Diepeneestraat 4 in Borssele Piet en Ineke van de Vrede, Braamstraat 34 in Oost-Souburg Cactushof 'Santa Laurentica' van Tonnie de Rijke, Noordweg 444 in Sint Laurens. De kassen zijn op beide dagen open van 10.00 tot 17.00 uur. Twee grote mannen, een klein cactusje in de hand. „Kijk, Koos, deze heeft al een paar knopjes. Daar komt binnenkort een bloemetje uit." Een grote glimlach. Geweldig vinden ze het. Turen naar hun cac tussen, zorgen voor de beste om standigheden in de kas, verpotten, zaaien en het zoeken naar 't juiste moment om de plantjes water te geven. „Die cactussen in de bloei krijgen, dat is het mooist Vooral als je ze zelf gezaaid hebt", zegt Tonnie de Rijke uit Sint Laurens. Koos de Meij uit Kapelle knikt. Hij is apetrots op z'n kas, die vól met cactussen staat. „Het is een heerlij ke afleiding van het werk." Zeeland kent zo'n vijfendertig lief hebbers van cactussen en vetplan- ten, oftewel succulenta. Een paar bevriende cactusliefhebbers begon veertig jaar geleden met Zeeculen ta, de Zeeuwse afdeling van de cac tus- en vetplantenvereniging Suc culenta; 2008 is dus een jubileum jaar. De Rijke verzamelt al 37 jaar cactussen, De Meij werd zo'n zes jaar geleden besmet met het cac tusvirus. De Rijke: „Ongeveer de helft van onze leden is écht cac tus-gek." Elke maand komen ze bij elkaar in De Stenge in Heinkens- zand. De Meij: „We wisselen voor al ervaringen uit. Soms is er een diavoorstelling of een fotowed strijd. Meestal staat er één planten soort centraal. Er zitten mensen bij, zoals Tonnie, die een schat aan ervaring hebben. Van hen heb ik in het begin heel veel geleerd." De Meij heeft het kunstje inmid dels aardig onder de knie. Hij weet niet precies hoeveel soorten cactus sen hij in z'n kas heeft staan, maar het zijn er véél. Ze zijn groen en hebben stekels, maar dat is dan ook de enige overeenkomst. Er staan pluizige bollen, langwerpige stekelige exemplaren, cactussen mét bloemen, zonder bloemen, kleine en grote. De Meij: „Ik heb Mexicaanse en Zuid-Amerikaanse soorten, maar ik vind de kleine cactussen met felgekleurde bloe men uit Argentinië en Bolivia het mooist. Sulcorebutia's heten ze." Hij geniet ervan, om door z'n kas te lopen. „Er is geen dag dat ik niet in de kas kom. Al is het elf uur 's avonds, ik ga altijd even kijken wat er in bloei staat. Ik haal de do de bloemetjes er tussen uit. In de zomer fotografeer ik veel. Dan kan ik er in de winter ook nog van ge nieten." De Rijke: „Maar ook als ze niet in bloei staan, zijn ze prachtig. Dat is het leuke." Licht en warm. Dat is de ideale omgeving voor een cactus, zeggen de twee Zeeuwse experts. Een ech te cactusfanaat kan dan ook eigen lijk niet zonder een kas. „Maar een zonnige vensterbank is ook pri ma", verzekert De Rijke. Lachend: De Notocactus uit Zuid-Amerika. De Rijke: „Deze wil iedere verzamelaar hebben, want het hele geslacht bloeit geel, maar deze heeft felroze bloe-

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 16