Buitengebied
l||ff
Er waren maar 76 cafés'
1
i
i 1
Jie bin gewoon saai... héérlijk saai...
Nieuwe raadkaart
22 Zaterdag 17 mei 2008 PZC
Een nieuwe prentbriefkaart uit de collectie van verzamelaar Hans Lin-
denbergh. De vraag is weer als gebruikelijk: om welke plaats gaat het?
Nadere bijzonderheden over de afgebeelde plek en de situatie nu, zijn
van harte welkom.
Oplossingen kunnen tot en met uiterlijk donderdag 22 mei worden ge
zonden aan: Redactie PZC Buitengebied, postbus 31,4460 AA Goes.
Fax: 0113-315669. E-mail: redactie@pzc.nl.
Onder de inzenders van de goede oplossing worden drie waardebonnen
verdeeld.
door Dewi Gigengack
I ezers van de raadkaart wer
den vorige week door een
fout van de redactie ten on-
mmm rechte op het verkeerde
been gezet. De vermelding dat in
dit dorp het toerisme van oudsher
een belangrijke rol speelde, is zoals
Jan Willemkens uit Terneuzen
schrijft, niet juist.
Wellicht is dat de reden voor het
kleine aantal goede inzendingen
dat binnenkwam. Toch was de
kaart, een foto van Westdorpe ge
nomen vanaf de kerktoren, voor
enkele lezers een makkie.
„Met de raadkaart van 10 mei ging
een boek vol jeugdherinneringen
voor mij open. Van elk huis weet
ik nog wie er woonde, maar dit
zou te ver voeren", schrijft van
Waes uit Groede, wiens vader eige
naar was van bierbrouwerij De
Witte Leeuw. Deze is achteraan op
de foto te zien; de rook komt uit
de schoorsteen.
De foto van het dorp ten westen
van Axel moet in de tweede helft
van de jaren '20 genomen zijn, vol
gens Van Waes. „Want de jonge
aanplant van de fruitbomen ach
ter de bierbrouwerij is nog nauwe
lijks zichtbaar."
Tegenwoordig staan er seniorenwo
ningen in de straat 'De Witte
Leeuw', achter de bierbrouwerij.
Op de voorgrond in het midden,
tussen de trambaan (de huidige
Spoorweg) en de Graaf Jansdijk A,
staat een dubbel woonhuis met
een reclamebord van 'Van Nelle'.
Het was van de vader van Robert
Remery, die daar een kruideniers-
winkeltje runde, schrijft Marijke
Hemelsoet uit Westdorpe. Robert
is daar blijven wonen en was tim
merman. Hij begon een meubel
zaak met houtopslag in het pand.
„Robert was behalve timmerman
ook lid van de vrijwillige brand
weer van Westdorpe. Als de sirene
ging, sprong hij op de fiets naar de
kazerne op het eind van de Molen
straat", weet Hemelsoet. „Robert
ging zo op in zijn hobby, dat hij
zijn collega's op 1 december 1965
liet oefenen in zijn werkplaats die
zogenaamd in de fik stond."
Westdorpe is een merkwaardig
dorp, schrijft Kees Stevense uit
Middelburg. „Het is maar liefst vijf
kilometer lang! Een echt dijkdorp
met lintbebouwing, die zich uit
strekt langs de Graaf Jansdijk." De
rails van de Zeeuwsch-Vlaamse
Tramweg Maatschappij leiden
naar Sas van Gent, en werden in
1915 opengesteld. Naast de opmer
kelijke vorm, heeft het dorp nog
iets bijzonders: een groot aantal ca
fés. „Mijn moeder heeft haar jeugd
doorgebracht in het tweede huis
rechts, toen café Sport", schrijft
Herbert Kindt uit Goes. J. van
Waes verduidelijkt: „Laatst las ik
in uw krant dat er in Westdorpe
83 cafés waren. Dit is enorm over
dreven, het waren er maar 76. Er
zijn er op de foto elf zichtbaar."
De waardebonnen gaan naar: van
Bambost (Terneuzen), van Moor
ten (Sas van Gent) en van Waes
(Groede).
door Frans van der Heijde
Di schien hin ontkommen an te wezen.
Vee verjaerdagsversites ore vö een rede
lijk deêl gevuld mee 't praoten over wat
as ik zou noeme 'hroöt en klein mense
lijk leed'. Ik dienke dat het een mengeling is van
meeleven, nieuwsgierigheid en toch ook een bit
je gevoel vö sensatie. Kiek, je kan 't hin roddelen
noeme, a leit het er soms dicht tegenan, mè di
oordt eêl wat over onze medemensen bloot ge
leid onder het genot van koffie, een borrel en
een hapje. Natuurlijk oordt er ook aandacht be
steed an de polletiek, auto's of de toestand in de
voetbalwereld, mè 'lief en leed' van andere men
sen slokke toch een taemelijk deêl van den ae-
ven op!
Eest en voral ore de kwaelen van 'Jan en alle
man' ten tonêle gevoerd. Ik verwondere m'n ei-
hen aoltied over de uutgebreide kennis van vee
mensen op medisch gebied. Het liekene wè dok
ters aolemaele! En iedereen weet wê iemand,
die 'het' ook haod eit en voral oe of't afgelopen
is. Di bin ook mensen, die a, naebie angstig per-
cies, de meêst aparte onderdêlen en verschien-
sels op een bloemrieke manier opdisse, saemen
mee de gevulde eitjes en de blokjes kaes. En zö
erreg kan 't nie weze of di bin wi mensen, die
a't nog vréselijker meegemaekt ebbe. Kortom, ao
je d'r een bitje gevoelig vö bin, voel je j'n eihen,
nae zö'n versite, hlad nie in orde...!
Een twide, 'bodemloze' onderwerp is meêstal
nog gevoeliger, mè zeker nie minder sensatio
neel. Het 'liefdesleven', of wat a t'r vö deu moe
hae, is bron van vee bespiegelingen!
De anzet is aoltied simpel. De brienger van 't
nieuws start mee de volgende, veebelovende vol
zin: „Ebbe julder 't ook a hore...?" Di volgt dan
een stilte, lang genoeg om ieders aandacht te
trekken en kort genoeg om nog hin reacties te
moete incassere. Dan ontploft de bom! Mee vee
gevoel vö drama oordt verteld, da „Jan en Lea
uut mekaore bin...." „Het oordt verteld..."
„Uut d'eeste and hore...." „Oe moet dat noe ver
der...?" „Zie schient een ander t'ebben..."
Stof genoeg noe vö een uutgebreid relaas over
die Jan en Lea. En di bin aoltied wè mensen, die
anknopingspunten kunne vinde nè andere rela
ties! Pas was ik op zö'n versite en begon éên van
de vrouwen (Ik dienke, da vrouwen op dit ge
bied meer anbrienge dan mannen, mè ik kan
me vergisse...!) ook mee zö'n: „Ebbe julder 't
ook a ore zeie....?" 't Wier stil en 't vervolg loog
d'r nie om. „Peter was in de steek gelaete deu
z'n derde vrouwe. Jae, een vrouwe die dertig jaer
joenger was en die nog hraog huus wou ebbe.
Mè bie Peter hieng dat nie mi, deu een kleine 'in
greep' in éên van z'n vorige relaties. (Een toeoor-
der repte over deugesneeë 'bougiekabels'...) En
dirom was die vrouwe noe weg. Nog erreger, ze
verwachtte a een kind bie een ander, iemand
van vuufenzeventig...!
Een immer vol liefdesellende in een paer zin
nen. Je zou d'r een boek van kunne maeke. Di
wier dan ook in aole toonzettingen deugepraot.
Di zaete aolemaele echtpaeren, die nog bie ulder
'eesten' waere. Het uutgebreide commentaar
wier beslote mee een: „Over ons oeve ze zulke
dingen op andere versites nie te vertellen."
Jae, ao je 't a zö'n veertig jaer bie dezelfden
uuthouwen eit, dan bin jie nie interessant as on
derwerp op verjaerdagsversites! Dan bin jie ge
woon te saai! Héérlijk saai....! Riepe vö monu-
mentenzurg..!
Zouwe me misschien in 't vervolg toch mè nie
wat meer moete hae praote over 't Nederlands
elftal, de nieuwste modekleuren en over onze re-
geringe...? Of is dat ook aol kommer en kwel..?
