Gezondheid
Wie wil nog voor
Thuisdokteren
Vijftig jaar getrouwd
Hooikoorts
18 Woensdag 14 mei 2008 PZC
A
HUISARTS
door Marieke van Schie
Samen ieder in hun
stoel naar de tv kijken
was hun afleiding
y "Tk JT eneer Kapot is volgende week vijftig jaar getrouwd,
l\/l zullen we een bloemetje sturen?", vraagt mijn assis-
X V A tente tijdens ons wekelijks overleg. „Hoe weet je
dat?", vraag ik. „Dat zei hij, toen ik hem laatst sprak. Sinds zijn
vrouw is opgenomen in het verpleeghuis, bel ik hem regelma
tig om te horen hoe het gaat, of hij komt eens binnen lopen.
Hij ziet erg op tegen deze dag."
Kapot was werkzaam bij het dierenasiel bij ons in de buurt.
Zijn vrouw heeft het niet makkelijk gehad. Vroeg haar moeder
verloren, met dertien kinderen was het leven geen weelde. Ze
kwam op dertienjarige leeftijd in een dienstje, en moest sla
pen in het kolenhok. Hard gewerkt, lieve vrouw. Uiteindelijk
kreeg ze een zoon met haar man.
Mevrouw Kapot is haar moeilijke jeugd nooit te boven geko
men. Toen ik haar twintig jaar geleden leerde kennen was ze
bij tijden erg angstig, durfde haar huis niet uit en bleef maar
huilen. Troost bleek de beste remedie. Zo leerde ik haar man
kennen. Een ruwe bolster, met
een blanke pit. „Ha dokter, fijn
dat je even komt voor mijn
vrouw. Ze is er weer aan toe.
Maar ja, ik ken haar niet anders.
Het is een goede vrouw. Die ver
domde jeugd!" Toch hadden ze
op hun wijze een gezellig leven, zeker toen er kleinkinderen
kwamen. Haar zoon was stabiel, hij liet althans nooit blijken
dat hij het zwaar had. Zorgde al op jonge leeftijd voor zijn
ouders. Naarmate ze ouder werden, nam hij hen steeds meer
uit handen. Zij rookte en liep wat rond in huis. Kookte zo
goed en kwaad als het ging. Haar man was altijd tevreden. Sa
men ieder in hun stoel naar de tv kijken was hun afleiding.
Buiten kwam ze weinig meer.
Toen sloeg de achterdocht toe. Samen met de ouderenpsychia-
ter ging ik bij hen langs. Het kostte wat moeite eer ze hem toe
liet in haar wereld. Maar er kwam door hem ook een hulpje in
huis. Hij zorgde ook dat ze weer de straat op kwam.
Samen naar de winkels om boodschappen te doen in de
buurt. Daarna kwam de dagverzorging. De Soos, zoals ze het
noemde. Eerst een keer per week, toen drie dagen, en uiteinde
lijk - toen ze haar man als een bedreiging ging zien - een opna
me in het naburig verpleeghuis.
Hij was er letterlijk en figuurlijk kapot van. „Als ze dood was
kon ik er vrede mee hebben, maar nou zit zij daar en ik hier!"
Ia, dat is ook erg, zo ben je niet gestart. Maar we hebben het
niet voor het kiezen. En zo gingen ze er allebei aan onderdoor.
Als ik een visite moet maken in de buurt, bel ik in een impuls
aan. „Ha dokter, wat kom je doen?" „Je feliciteren met je vijf
tigjarig huwelijk, en kijken hoe het met je gaat", zeg ik. We lo
pen naar binnen, op de tafel staan onze bloemen in een vaas,
en nog een bos in een emmertje. We hebben het met haar
in dat huis gevierd, maar ze weet niet meer wat er aan de
hand is. Ik mis haar zo, al weet ik dat het niet meer ging. Fijn,
dat je even langs komt, dat is nog beter dan bloemen!"
In deze rubriek geven twintig huisartsen tips voor de
behandeling van veel voorkomende klachten. Wat kan
de patiënt zelf doen en wanneer is de expertise van de
huisarts nodig? Vandaag: Hooikoorts.
DE KLACHTEN: - Niezen, verstopte neus, loopneus, jeukende, tranende of bran
dende ogen. - Soms een droge keel, kriebelhoest, benauwdheid of vermoeid
heid. - De klachten treden op tussen februari en september, afhankelijk van het
gewas waarvoor men allergisch is.
NAAR DE DOKTER: - Nee, hooikoorts is lastig, maar kan geen kwaad. - Ja, het
heeft zin de huisarts (telefonisch) te raadplegen als onderstaande adviezen on
voldoende effect hebben.
WAT KUNT U ZELF DOEN: - Plan bezigheden buitenshuis zo veel mogelijk in
de ochtend. Dan zijn er de minste pollen. - Binnen zijn er minder pollen als de
ramen gesloten blijven. - Probeer niet in de ogen te wrijven, dat verergert de
klachten. - Een zonnebril kan de ogen enigszins beschermen tegen stuifmeelkor-
rels. - Volg via radio of teletekst de hooikoortsberichten. - Kies vakanties aan
zee of in de bergen. - Medicijnen helpen goed tegen hooikoorts. Medicijnen in
de vorm van oogdruppels, neusspray en tabletten zijn zonder recept verkrijg
baar bij drogist of apotheek.
Thuisdokteren, spoorboekje voor alledaagse klachten. Paul van Dijk e.a. Uitg. Adr. Hey-
nen. 9,95 euro.
Dat het drinken van een of
twee glaasjes gegist
druivennat per dag geen
kwaad kan, wisten we al.
Recent onderzoek levert
steeds meer en beter bewijs
voor de heilzame gevolgen
van een goed glas wijn.
door Will Gerritsen
VOOR GRIJZE CELLEN
Er komen steeds meer aanwijzin
gen (geen definitief bewijs!) uit be
volkingsstudies en laboratorium
onderzoek dat het innemen van
een of twee glaasjes wijn per dag,
liefst rode, beschermt tegen de
mentie. Onderzoekers van de
Mount Sinai School of Medicine
in New York gaven in hun labora
toria 'Alzheimer-muizen' wat rode
wijn van de cabernet-sauvignon-
druif in hun drinkwater. Ze ont
dekten dat bij deze muizen de afta
keling in de hersencellen, typisch
voor Alzheimer, belangrijk vermin
derde in vergelijking met de muis
jes die een beetje alcohol of alleen
water kregen. Bovendien bleef
hun geheugen beter functioneren,
zo meldden ze in FASEB Journal.
Italiaanse onderzoekers stelden vo
rig jaar in Neurology dat ouderen
met een lichte verstandelijke ach
teruitgang dankzij dagelijks één
glaasje wijn of alcoholisch drankje
minder snel in een dementerings
Jongeren zijn moeilijk naar
de ouderenzorg te leiden.
Niet sexy genoeg. Een boek
met portretten van twaalf
verzorgenden moet het
imago van de zorg
opkrikken.
door Florence Imandt
foto Robin Utrecht
proces weggleden dan geheelont
houders. Te veel drank vergroot
echter juist het risico op dementie.
In rode wijn zitten beschermende
stofjes zoals resveratrol dat het
'roesten' (de zogeheten oxidatie
stress) van de cellen - óók de her
sencellen - bestrijdt. Portugese on
derzoekers toonden eind april in
vakblad Alcohol and Alcoholism
aan dat rode wijn juist vanwege de
ze antiroestwerking bescherming
biedt tegen de schade die alcohol
aanricht in een bepaald deel van
de hippocampus, de gyrus denta-
tus, belangrijk voor onder meer
het geheugen. Helaas voor de on
derzoekers uit portstad Porto
bleek portwijn niet over deze gun
stige eigenschap te beschikken.
Dat komt waarschijnlijk door het
hoge suikergehalte.
VOOR VROUWEN...
Vrouwen werden in 2002 opge
schrikt door het bericht dat alco
hol de kans op borstkanker ver
groot. Elk glaasje verhoogt het risi
co met ruim 7 procent: vier glaas
jes drank per dag met 32 procent.
Hoewel deskundigen destijds al de
cijfers relativeerden (een glaasje
per dag geeft 1,07 keer méér risico
op borstkanker vergeleken met
niet-drinkende vrouwen), bleef de
onrust. Het goede nieuws kwam
in april uit wetenschapsblad An
nals of Epidemiology: Franse on
derzoekers hadden vastgesteld dat
vrouwen die van anderhalf glaasje
wijn per dag genieten juist half zo
veel kans lopen op borstkanker als
vrouwen die geen wijn believen.
Voor hun eindconclusie formuleer
den de onderzoekers voorzichtig:
„Matige en geregelde wijncon
sumptie verhoogt niet het borst-
kankerrisico."
Zo verwonderlijk is dat niet, want
het supergezonde stofje resveratrol
in rode wijn blijkt in reageerbuis
jes gehakt te maken van borstkan-
kercellen en bij proefdierstudies te
gen borstkanker te beschermen.
In 2015 is er een tekort van
n.ooo mensen in de bejaarden
zorg. Nu de vraag stellen wie
er dan voor jou of voor jouw
vader of moeder zorgt, is helemaal
niet gek. Want waar er voorheen
steeds sprake was van golfbewegin
gen in personeelsaanbod, gaat het
anno 2008 om een structureler
probleem. We hebben namelijk te
maken met een drievoudige ver
grijzing: meer ouderen, die gemid
deld allemaal steeds ouder worden
en minder jongeren.
Hoog tijd om in sneltreinvaart jon
geren warm te maken voor het be
roep van verzorgende. Ze weten
onvoldoende wat het inhoudt, me
nen Ad de Jongh en Hans Hooger-
heide, respectievelijk adjunct-direc
teur van het ROC Rotterdam en di
recteur van een onderwijsadvies-
bureau.
„Ouderenzorg is niet sexy", formu
leert Ad de longh (59) het klip en
klaar. „En onder de groep jonge
ren die nog wel groeit, de allochto
nen, heeft de zorg weinig status.
Zij kiezen liever een econo-
misch-administratief beroep."
Om jongeren duidelijk te maken
wat het werken in de zorg je kan
geven, schreef De Jongh samen
met Hoogerheide een boek dat de
titel Wie zorgt er straks voor mij?
meekreeg. Het is een serie portret
ten van twaalf mensen die in de
ouderenzorg werken.
Zij werden aan de hand van een
vaste vragenlijst geïnterviewd met
veel aandacht voor de eigen per
soonlijke achtergrond. Dat is name
lijk een belangrijke reden voor de
beroepskeuze, zegt De Jongh die
zich al meer dan dertig jaar be
roepsmatig met zorgopleidingen
bezighoudt. „Een flink deel van de
verzorgenden komt uit onvolledi
ge gezinnen en kiest uit idealisme
voor het vak. Ze willen het beter
doen dan ze zelf ervaren hebben."
Iemand als de 47-jarige Joop bij-
