In mijn oren klinkt pretentieloos niet al
te lovend, maar pretentieloos kan ook
héérlijk zijn.
UITGAANSTIP
PZC Dinsdag 13 mei 2008 45
AGENDA
THEATER
Simone Kleinsma
Theaterconcert. Uitverkocht
Goes, De Mythe, 20.00 uur.
Karin Bloemen
Theaterconcert. Uitverkocht
Terneuzen, Scheldetheater, 20.00 uur.
FILM;,; KBS
BERGEN OP ZOOM
Cinem'actueel, Speed Racer: 20.00 uur;
What happens in Vegas: 20.00 uur;
Dunya Desie: 20.00 uur; Juno: 20.30
uur.
GOES
't Beest, TBS: 20.30 uur;
Merral, Dunya Desie: 20.00 uur; Speed
Racer: 20.00 uur; What happens in
Vegas: 20.15 uur; Zomerhitte: 20.00 uur.
MIDDELBURG
Schuttershof, Promises: 20.00 uur.
TERNEUZEN
Merral, Dunya Desie: 20.00 uur; Speed
Racer: 20.00 uur Vantage point: 20.00
EXPOSITIES
p- Kust van Vlissingen
Bewoners van Ter Reede en Weyevliet
hebben hun ideeën over de kust van VI
singen verwerkt in keramiektegels.
Vlissingen,Verpleeghuis Weydevliet,
9.00-17.00 uur. Te zien t/m 30 juni.
meer agendanieuws op www.pzc.nl
uur; What happens in Vegas: 20.15 uur.
VLISSINGEN
CineCity, Alvin and the Chipmunks:
14.00 uur; Dan in real life: 16.15 en
19.30 uur; Doomsday: 22.00 uur; Dunya
Desie: 16.15 uur; Fool's gold: 19.15 en
22.00 uur; Horton: 13.45 uur; Iron man:
13.45, 16.30, 19.15 en 22.00 uur; Meet
The Spartans: 21.45 uur; Paris: 19.30 uur;
Seven years in Tibet: 14.00 uur; Speed ra
cer: 13.45, 16.30 en 19.15 uur; Taken:
21.45 uur; The kite runner: 16.15 uur;
Vantage point: 22.00 uur; What happens
in Vegas: 13.45,16.15,19.15 en 22.00
uur; Zomerhitte: 14.00 en 19.30 uur.
Theo Maassen speelt de hoofdrol in de psychologische thriller TBS.
foto GPD/ Irene Wouters
In CineCity in Vlissingen is vanavond in het kader van
'Film by the Sea door het jaar' de film Paris te zien. Een
Parijzenaar krijgt te horen dat hij ernstig ziek is en
vraagt zich af of hij snel zal sterven. Zijn nieuwe condi
tie geeft hem een volledig andere kijk op het leven en
de mensen die zijn pad kruisen. Het leven wordt opeens
duizendmaal intenser en alle mensen, van welke sekse,
religie, ras, leeftijd of wat dan ook, zijn bijzonder voor
hem. De film volgt vervolgens de levens van negen Parij-
zenaars die in grote of kleinere mate in zijn leefomgl^
ving terecht komen en hoe hun levens, die op het eer
ste gezicht niet interessant zijn, voor henzelf toch zeer
bijzonder zijn. Cédric Klapisch regisseerde deze Franse
rolprent met Romain Duris, Juliette Binoche (foto) en
Albert Dupontel in de hoofdrollen. Paris draait van
avond vanaf 19.30 uur. foto PR
NADER BESCHOUWD
door Willem Nijssen
Stel dat ik mij 's avonds zou kun
nen bezighouden met zoiets als
mediteren. Of met het (her)lezen
van een schitterende roman, of
het (her)bekijken van een prachtige film.
Of met een mooi gesprek met een goede
vriend. Wat zou mij dan tóch uit mijn
huis kunnen krijgen? Iets gelijkwaardigs
op het toneel, natuurlijk. De zekerheid
dat je dat ook echt zult krijgen, heb je
soms. Soms ook niet, maar dan heb je
nog altijd de knagende onzekerheid dat je
misschien iets zult missen door thuis te
blijven. En dus ga je tóch. En nadien heb
je dan het achteraf-gevoel. Dat toetst of
het allemaal de moeite waard was.
Het achteraf-gevoel moet niet verward
worden met het tijdens-gevoel. Dat tij
dens-gevoel kan op zichzelf staan. En kan
ook best goed zijn, zoals afgelopen vrij
dag bij het vrij jonge trio Brokstukken,
dat in De Wegwijzer zijn avondvullende
programma Rode Dwerg bracht. Hun
tweede, na de finale van het Leids Caba
retfestival in 2005 en Doggy Punch in
2007. Een programma vol 'fysieke humor,
muzikaliteit, absurditeit en theatraliteit'.
En vooral veel flauwekul. Tijdens de voor
stelling is dat allemaal heel vermakelijk.
Klappen met één hand, tweestemmig flui
ten. Rare stemmetjes a la La Linea, voor
wie zich die komische pauzefilmpjes uit
de jaren zeventig, van Osvaldo Cavandoli,
nog kan herinneren. Een parodie op het
levenslied. Een paar sketches uit het be
jaardentehuis. Een ffankenstein-achtige
wedergeboorte. Een doldwaze toespraak
bij een begrafenis, vol dominee-galm.
Losse flodders, dat lijken het. Zon
der lijn, zonder bedoeling. Pas langzamer
hand ontstaat er toch zoiets als een 'lo
gisch geheel'. Thema's keren terug, wat
een half-affe scène lijkt vóór de pauze,
wordt nadien toch nog afgemaakt. )e
wordt er wel niet wijzer van, daarvoor
blijft het te absurdistisch, maar toch geeft
het voldoening. Een gevoel van bewonde
ring ook, voor hoe de ene scène in de an
dere overloopt. Daarin zijn deze drie he
ren toch wel uniek. Want ze durven wel
te spotten met theaterwetten, en maken
het opzettelijk klungeliger dan menig an
der zou wagen. Daarna is er het achter
af-gevoel. Waar ging dit nu eigenlijk over.
Of óm. 'Zapcabaret voor gevorderden'
zegt het persbericht. Dat vind ik te veel
eer. 'Pretentieloze humor', daar kan ik al
beter mee akkoord gaan. In mijn oren
klinkt pretentieloos niet al te lovend,
maar toch heb ik er geen moeite mee dat
dit pretentieloos was. Dat kan ook héér
lijk zijn. Maar achteraf bekruipt me ook
het minder leuke gevoel, dat sommige
Het trio Brokstukken.
dingen behoorlijk oubollig waren. En dat
had dan misschien toch beter uitgespeeld
moeten worden. Want nu blijf ik zitten
met het gevoel dat ik me heb laten amuse
ren door ordinaire oubolligheid, en dat
vind ik nogal zwak van mezelf.
En er is nog iets. De voorstelling zit knap
in elkaar, wellicht ook dankzij de regie
van Titus Tiel GroenestegeMaar er zit
ook iets onevenwichtigs in het geheel. Ik
kan het niet goed duiden. Zou het de sa
menstelling van de groep kunnen zijn? Ei
genlijk zijn Korneel Evers, Christopher
Perryman en Arjan Smit drie totaal ver
schillende theaterpersoonlijkheden. Met
totaal verschillende talenten. Perryman is
de ideale underdog, met zijn gezicht dat
één groot wandelend vraagteken is. En
zo'n sluw mannetje als Arjan Smit kan
hem perfect elke keer opnieuw overbluf
fen en aftroeven. Voor dat spel is geen
derde nodig. Conclusie: soms was er ge-
foto Harry Kies theaterproducties
woon iemand te veel op het podium.
Deze week
is er op de podia in Zeeland alleen op mu
zikaal gebied iets te beleven. Daarom wijk
ik nog een keer uit naar onze zuiderbu
ren, om daar het werk van een landge
noot te gaan bekijken. In Gent speelt na
melijk op wo 14/05, do 15/05, vr 16/05 en
za 17/05 in de schouwburg van NTGent
het befaamde stuk De koning sterft. Een
stuk dat nog maar zelden wordt gespeeld,
terwijl het toch één van de topstukken is
van het absurde theater. Geregisseerd
door Aus Greidanus jr., zoon van de be
roemde senior van het Appeltheater. Met
onder meer. Steven Van Watermeulen,
een schitterende acteur die ik graag weer
eens zou zien. Reserveren kan telefo
nisch: 0032 9 225 0101.
Reageren kan via: wiUem.nijssen@jubii.nl
