n rF 0 m m WÈ-, mm N Z PZC Zaterdag 3 mei 2008 47 DAMMEN Daaf Kasse J| eroen van den Akker was een van de I grote smaakmakers van het NK. Als I de Amsterdammer in de derde ronde I niet zo knullig had verloren van Mar- n Dolfing had er zeker meer in gezeten dan de vierde plaats. In de zevende ronde speelde van den Akker een partij die tot de hoogtepunten van het toernooi be hoort. Zijn tegenstander was Wim van der Kooij, die u in de rubriek van vorige week al in de rol van omsingelaar zag. Te gen van den Akker koos de Bosschenaar voor de aanval, maar dat leverde hem al net zo weinig op als tegen Ron Heusdens. Wim van der Kooij - Jeroen van den Ak ker: 1.33-29 19-23 2.35-30 20-25 3-4°"35 14-20 4.38-3310-14 5-42-38 14-19 6.30-24 19x30 7.35x2417-22 8.44-4011-17 9.32-28 23x3210.37x28 6-1111.41-37 22-27! Zo speelde Van den Akker het in maart 2007 ook in een competitiewedstrijd tegen Toi- ne Brouwers. 12.31x2218x27 13.46-4117-21 14-37-32 21-2615.32x2126x1716.41-37 16-21 17.38-32 21-2718.32x2117x26 19.43-38 13-18 20.47-42 9-13 21.37-3211-17 22.42-37 7-1123.50-441-6 24.37-3126x37 25.32x41 17-21 26.41-3711-17 27.48-42 6-1128.37-31 21-26 29.42-3711-16 30.37-32 26x37 31.32x4116-21 Er lijkt geen vuiltje aan de lucht voor Van der Kooij, maar langzamer hand begint de linkervleugel van wit wat dun te worden. 32.41-3718-22! 33.36-31?! Het opspelen van schijf 36 blijkt achteraf geen gelukkige keuze. De opstoot 28-23 heeft de voorkeur in deze positie. 13-18! Beter dan 21-27 waarop wit behalve 41-36 ook 28-23 27x36 23-18 12x23 29x27 20x29 34x23 kan spelen. 34.31-26 4-10! Een mooie zet. Vanaf nu moet wit in allerlei varianten met de wending 25-30 rekening houden. Als hij bijvoorbeeld 37-32 speelt staat hij binnen enkele zetten verloren, omdat hij 28-23 nooit kan doorzetten. Ook 38-32 is slecht wegens de afwikkeling 18-23 29x16 20x27. De volgende zet is daar om logisch. 35.24-19! 10-14 36.19x10 5x14 37.38-32?! 14-19! 38.37-31 Vrijwel gedwon gen. Op 40-35 volgt sterk 19-24 met soort gelijk spel als in de partij en op 49-43 kan zwart combineren met 22-27 43-38 19-23 28x19 17-22 26x28 2-7 32x2118-23 29x18 12x41. 8-13 39.31-27 22x31 40.26x37 19-24!! Opnieuw een heerlijke zet van de zwart- speler. Door de dreiging 25-30 en 13-19 zijn zetten als 37-31 en 49-43 verhinderd, terwijl 28-23 verliest door 24-30 33-28 18-22 etc. Er blijft dus maar één zet over: 41.40-35 18-22 42.49-43 Nauwelijks beter is 28-23. Een mooie variant is dan 13-18 32-28 21-27 49-43 3-9! 34-30 25x34 39x19 9-13! 19x8 2x13 35-30 27-32! met uitsteken de eindspelkansen voor zwart. 22-27! 43.43-38 De plakker 28-22 27x40 22x11 biedt ook weinig perspectief Er volgt 2-7 11x213-19 35x44 3-8 2x13 19x8 en de zwar te 'vork' is beslissend. Omdat de ruilmoge- lijkheid 34-30 door het opspelen van schijf 43 van de baan is loopt wit hele maal vast. 2-7 44.28-23 13-18 45.32-28 18-22 46.45-40 21-26 47.37-32 7-11 48.32x2111-16 49.35-30 24x35 50.23-19 16x27 en wit gaf het op. Op 19-13 is 3-8 13x2 20-24 tie snelste weg naar winst. In Emmeloord werden slechts weinig par tijen door combinaties beslist. In vrijwel alle gevallen was de slagzet een gevolg van een blunder van een van de spelers. Voor de (denkbeeldige) prijs voor de mooiste combinatie komt dan ook slechts één frag ment in aanmerking. In het diagram ziet u de stand na 38.48-42 in de partij tussen Boudewijn Derkx en Gerlof Kolk. Laatst genoemde speelde 3-8?, waarop zijn tegen stander toesloeg met 39.38-32! 27x38 40.15-10 4x24 41.29x20 38x29 42.30-24 19x30 43.25x3 14x25 44.3x14 met winst voor wit. :|vf IÉ H O B m pj u n lil Lj Hl n SCHAKEN Het persoonlijk kampioenschap van Zeeland had dit jaar een goe de bezetting. Vier oud-kampioe nen waren van de partij, Freeke, Van Rij, Wise en Hekhuis, maar het kan natuurlijk altijd nog beter. Mathieu Freeke, de eerste bordspeler van Terneu- zen, is voor de tweede keer Zeeuws kam pioen geworden. Daarmee onttroonde hij jeroen Hekhuis uit Souburg. Op Freekes overwinning viel niets aan te merken. Hij was met een score van 7 uit 8 en 1,5 punt voorsprong op zijn naaste con currenten veruit de sterkste speler. Waar aan dankt hij zijn succes? In de eerste plaats aan zijn geweldige vechtlust. Hij speelt altijd op winst, maar schuwt daar bij het eindspel niet. Ruil van stukken, mits het met inzicht gebeurt, betekent im mers geenszins een afwikkeling naar remi se. Emanuel Lasker, wereldkampioen van 1895 tot 1922, begreep dat als geen ander en dankte er een groot deel van zijn suc ces aan, maar ook spelers als Capablanca, Rubinstein, Petrosjan, Larsen, Karpov en Smyslov waren er zeer bedreven in. Voor al tegen minder getalenteerde spelers moet je eigenlijk doorgaan tot er echt pot- remise is. Sommigen vinden het onspor tief om remisestellingen uit te melken, maar dat is onzin. Het eindspel is de meest pure vorm van schaken. Freeke heeft dat goed begrepen, hoewel het in dit toernooi ook wel eens mis ging. Zo liet hij Wim Sinke glippen door een misre kening in een gewonnen staand eindspel. De beslissing van het kampioenschap viel ook in een eindspel, dat volgens de reken meesters eigenlijk remise had moeten worden. Mathieu Freeke (Terneuzen) - Joey Gro- chal (Goes). Zeeuws kampioenschap. t.d4 d5 2.C4 c6 3.Pf3 Pf6 4.e3 e6 5.Pbd2 Ld6 6.b3 Pbd7 7.Lb2 0-0 8.Ld3 b6 9.0-0 Lb7 io.Pe5 De7 ii.Dfj La3 i2.Lxa3 Dxa3 13-Pxd7 Pxd7 I4.e4 De7 ts.Tfei Tfd8 ïö.Tadi Niet i6.exd5 cxd5 I7.cxd5 wegens 17„.pf6. l6...Df6 17.Dxf6 Pxf6 l8.cxd5 cxd5 I9.e5 hiermee krijgt wit een duur zaam ruimteoverwicht, dat tot in het eindspel blijft bestaan. i9...Pd7 20.Tci Tac8 2i.b4 Wit staat beter, niet erg veel, maar genoeg om zwart langdurige onder druk te kunnen zetten. 2i...a6 22.Pb3 Pb8 23X4 Txct 24.TXC1 Tc8 Als zwart gedacht heeft met het ruilen van de torens een snelle remise te kunnen bereiken, heeft hij zich vergist. 25.TXC8+ Lxc8 26,Kf2 Ld7 27.Ke3 La4 28.Pd2 Pc6 29.33 a5 30.bxa5 Pxa5 3t.Pbi PC4+! Nu blijft zwart met een slechte loper tegen een sterk paard zit ten maar krijgt wel een gedekte vrijpion op C4. 32.LXC4 dxc4 33-Kd2 Lc6 34453 h6 35.KC3 b5 36.Kb4 g5! Het eindspel zou bij goed spel beiderzijds in remise hebben moeten eindigen. 37-fxg5 Jtxg5 38.PC3 Kg7 39.KC5 Met 39.a4 bxa4 40.Pxa4 kon wit een pion winnen, maar het is onwaar schijnlijk dat hij daarmee had kunnen winnen na 40..T5 4t.exf6+ Kxf6 42.Pb6 Kf5 43.KXC4 g4 enz. 39...Le8 40.g4 Nu komt de pion op de kleur van de loper. Overweging verdiende 40.I13 maar de ge speelde zet heeft ook zijn voordelen, zoals spoedig blijkt. 40,..f5? Fout! De laatste zet voor de tijdcontrole! Hij had 40...Kg6 41.Kd6 Kg7 moeten doen. Het is niet te zien hoe wit dan moet winnen. B.v.: 42.Ke7 Lc6 4i.exf6+ Kxf6 42.Kd6 Lg6 Of 42,..Kf7 43-Pe4 en zwart is in tempo- dwang. 43.Pxb5 Le4 44.KC5 Lf3 45.KXC4 Lxg4 46.a4 es Er is geen redden meer aan. 47.d5 Lc8 48.PC7 Ke7 49.KC5 e4 50.d6+ Kd7 st.Pds Lb7 52.Pe3 La6 53.a5 Ld3 54.PC4! Lfi 55.a6 e3 56.a7 Lg2 57.Pxe3 Le4 58.PC4 Kc8 59.Pb6+ Kd8 6o.a8D+ Lxa8 6i.Pxa8 1-0 BRIDGE De beleving van bridge is bij veel Engelsen uniek. David Bird publi ceert regelmatig de belevenissen van de abt. Zijn verhalen zijn doorspekt met Engelse humor. Eigenlijk missen we deze invalshoek in Nederland, waarmee overigens niets tekort wordt ge daan aan Jules van Ogtrop. Ook zijn verha len zijn de moeite waard om te lezen. Dit keer ontmoet de abt op een drive twee zeventienjarige broeders. Hij vraagt hen of het goed gaat, maar zij vinden het zenuwslopend om tegen die senioren te spelen. Ze maakten aan de vorige tafel een fout waardoor 3SA gemaakt werd. Dat kan gebeuren als je nog maar een maanden speelt vindt de abt. Hij zei dat ze niet moesten wanhopen want het zou zeker beter gaan als ze naar zijn wekelijk se lessen kwamen. De jongens vertelden hem ook nog dat een van hen vergat dat de ruitens van de dummy hoog waren omdat ze zenuwach tig waren toen ze tegen broeder Lucius speelden. Het gezicht van de abt betrok toen hij hoorde dat Lucius een top in de schoot geworden was. Maar hij hoopte dat hun goedgevigheid zich aan deze tafel zou voortzetten. Ruud van den Bergh De Abt (W) opende met 2Ha (zwak). Broeder Connor (N) doubleerde en Broe der Xavier (O) bood 3Ha. Na twee keer pas doubleerde noord weer, waarna broe der Dylan (Z) 3Sch bood. Noord verhoog de naar 4Sch. Daarbij bleef het en de abt moest uitkomen. Dat deed hij met harten heer en toen de dummy open ging, stelde zuid vast dat Connor slechts drie troeven had en dat hij geen vijfkaart had beloofd. Noord antwoordde dat hij misschien 3SA had moeten bieden, maar dat durfde hij niet zonder hartenstop. De Abt luisterde met genoegen naar deze discussie. Zij zou den nu topscores eerlijk onder de grootste concurrenten verdelen. Maar waarom had zijn partner niet gedoubleerd, vroeg hij zich af De Abt ging verder met hartenaas die in zuid werd getroefd. Twee rondjes troef onthulden het 5-1 troefzitsel waarna de leider de laatste harten van de dummy troefde met zijn laatste troef Hij speelde daarna een klaveren naar het aas en trok nog een keer troef met de laat ste troef van noord. Deze kaarten moes ten nog gespeeld worden met noord aan slag: Noord: Rui: AH8 KI: V43 Oost: Sch: B10 Rui: V1096 Zuid: Rui: B74 KI: H86 West: Ha: B Rui: 52 KI: B107 De leider vroeg om een kleine klaveren waarop oost een ruiten afgooide. De jon ge aspirant bridger won de slag met de heer. De volgende klaveren ging via de boer van de Abt naar de vrouw van de dum my. Nu troefde oost wel en incasseerde ook zijn andere troef. Hierop deed de lei der uit zowel zijn eigen hand als uit die van de dummy een klaverenweg. Nu moest oost een ruiten spelen en hij koos voor de negen. In zuid werd met de boer genomen en met ruitenaas en -heer werden de laatste slagen gemaakt. Noord vroeg aan zijn partner of hij het ge maakt had waarop zuid antwoordde dat hij dacht van wel omdat er slechts drie kaarten in OW richting lagen. Dus dan moet ik tien slagen hebben gemaakt, was zijn conclusie. De Abt zakte bijna door zijn stoel. Hoe was het mogelijk dat een beginner als broeder Dylan een top bij hem weghaalde terwijl hij zijn concurrent 3SA laat maken die gemakkelijk down gespeeld kan wor den. AHV 983 #>AH8 AV43 7 AHB542 52 B1075 B10862 V106 V1096 #9 9543 ¥7 B743 ^H862 West gever, niemand kwetsbaar

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 47