Ford Focus een trede hoger
Een Dafje,
dat is gas geven en wegwezen
De Focus heeft een onder meer een nieuwe neus gekregen.
Ford geeft altijd een naam
aan een gebruikte design
stijl. Waren we net gewend
aan het 'New Edge', nu is het
alweer afgelost door 'Kinetic
Design'. Ook de Focus
moest daar aan geloven.
door Robbert Keegel
Het ontwerp van een au
to, hoe hij er uit ziet, is
van het allergrootste be
lang. Verreweg de mees
te auto's worden verkocht omdat
de koper of koopster er door
wordt aangetrokken. Want emotie
speelt nog altijd een grote rol.
De mensen die auto's ontwerpen
zijn dan ook buitengewoon in
vloedrijk en worden terecht op
handen gedragen, als ze goed zijn.
Maar soms richten ze ook rampen
aan die een merk aan de rand van
de afgrond kunnen brengen. In ie
der geval moeten ze één ding niet
doen: uitleggen. 'Kinetic Design'
neemt de plaats in van designstijl
'New Edge', maar gelukkig is de Fo
cus gewoon zichzelf gebleven,
voor iedereen herkenbaar. Vergeet
het geouwehoer er omheen dus
en geniet van de tweede opfris
beurt die de Focus na drie jaar
heeft gekregen.
Zo kan-ie weer wat jaartjes mee, al
wordt de houdbaarheidsperiode
van een automodel steeds korter.
De facelift - want meer is het echt
niet - houdt anno 2008 altijd in
dat de neus aan elegantie heeft in
geboet.
Dat is niet alleen omdat de lucht-
happers tot monsterlijke propor
ties groeien (valt hier nog mee, bij
Peugeot wordt het echt te gek),
maar ook omdat de auto's tegen
woordig vriendelijker moeten om
gaan met onverstandig oversteken
de voetgangers. Daardoor lijkt de
motorkap van de Renault Laguna
open te staan en heeft de Peugeot
308 die rare haaiensnuit. Maar ook
hier ontsnapt de Focus aan erger.
Over het geheel ziet hij er wat
strakker uit en van binnen schui
ven dashboarddesign en meubilair
een stuk richting Mondeo op, ook
en vooral wat betreft de toegepas
te materialen. En dat terwijl de
Mondeo zelf al op een niveau is ge
komen dat een Passat ontstijgt en
een Audi benadert.
't Is natuurlijk niet allemaal rozen
geur en maneschijn, want het ooit
perfecte combi-instrument met
display voor het navigatiesysteem
en verdere functies is onafleesbaar
geworden. Te klein en uitsluitend
in het donker zonder problemen
te ontcijferen, althans het ding dat
in het Business Pack a 500 euro
zit. Geen geld, want er zitten ook
nog bluetooth en parkeersensoren
bij.
Maar het perfecte touch screen (7
inch i.p.v. 5 inch) zoals dat ook in
de Mondeo zit wordt pas voor de
onaangenamere meerprijs van
2400 euro verstrekt. Zelfs 2700 eu
ro als er een cd-wisselaar bij moet,
maar dat doet natuurlijk niemand
meer. Bij de restyling hebben de
Het dashboarddesign van de Focus
schuift een stuk op richting Mon
deo. foto GPD
technici van Ford niet stilgezeten.
De trend volgend zijn de motoren
zuiniger en 'schoner' geworden,
met als voorlopig toppunt de Fo
cus Econetic met superzuinige die
selmotor (4,2 l/ioo km) en een
A-label. Kost wel 25.850 euro.
Wij hadden de meest verkochte
(vijfdeurs) Focus, met de 1,6-1 ben
zinemotor van 100 pk. Die kost
standaard 21.075 euro, als drie-
deurs 20.475 euro en als instapper
met de 80-pk 1,4-1 maar 19.075 eu
ro.
Dat zijn meer dan keurige prijzen,
want niet alleen is de Focus veruit
de best rijdende auto in dit markt
segment, hij is tevens een van de
ruimste, met zijn wielbasis van
2,64 m en bagageruimte van
385/1.245 liter. In de sedanversies is
die nóg groter.
De facelift heeft de Ford Focus
goed gedaan. Hij klom er weer een
trede hoger door.
door Joeri Wisse
Het geheim van een Dafje?
„Het is een kwestie van
gas geven en wegwezen.
Iedereen kan er zó mee wegrij
den. Bovendien was een Daf
goed betaalbaar voor de gewone
man." Dat was dan ook de reden
waarom Henk van de Sande uit
Nieuw- en Sint Joosland net na
het halen van zijn rijbewijs voor
een Dafje koos.
Nadeel echter van die eenvoudige
bediening met het illustere 'pien
tere pookje' was dat de Daf met
name bij ouderen in de smaak
viel. „In het begin maakten ze
daar ook reclame voor", weet
Henk. Het gevolg was dat het
merk het imago kreeg van 'ouwe-
lullenwagen'. Het bewijs zit ver
scholen in één van de tientallen
dikke Daf-mappen in zijn specia
le hobbykamertje. In het mi
ni-museum bewaart hij talloze
brochures van Daf „Kijk maar
naar deze folder. Een ouder echt
paar voorin met de kleinkinde
ren op de achterbank."
Pas in het begin van de jaren ze
ventig kwam Daf tot inkeer en
bracht het merk speciale 'mara-
thon'-edities op de markt om jon
geren te lokken. „Maar toen was
het al te laat", verklaart Henk van
Henk van de Sande is trots op zijn Daf 55 station. foto Ruben Oreel
de Sande het einde van het merk
als personenautofabrikant. Na z'n
eerste Dafje is Henk het merk
trouw gebleven. „Ik heb er altijd
wel een paar gehad. Garages wis
ten mij ook wel te vinden als ze
een Dafje overhadden waar de va-
riomatic van kapot was. Mensen
lieten hun auto dan vaak niet
meer repareren, omdat het te
duur ging worden, maar ik kon er
nog wel wat mee."
De Daf waarin Henk nu rijdt, een
55 station uit 1970, is een bijzon
der exemplaar. „Er zijn nog maar
weinig exemplaren in deze staat."
De conditie van de auto, de Daf
ziet er haast uit als nieuw, was
wel anders toen Henk 'm kocht
in 1995. „Samen met m'n vader
heb ik de station gerestaureerd.
We hadden er niet echt verstand
van, maar met het timmerman
soog en de vindingrijkheid van
mijn vader is het toch gelukt."
Voor het dagelijks gebruik rijdt
Henk een andere auto. De Daf is
voor mooi weer en speciale da
gen, zoals het jaarlijkse weekend
van de Dafclub, die dit keer in
Groede plaats vindt. „Hij rijdt ge
woon erg lekker, heel soepel, ook
al heeft hij geen stuurbekrachti
ging of airco", concludeert Henk
van de Sande.
