Binnenland
♦slijp "X
'Recht op bijstand
zonder te schoffelen'
'Diensten
wisten van
treinkaper'
Probeer gewoon
Gewoon: Het Net5
Van school om
'i-aprilgrap'
Tbs'er eist
eigen opname
'U zit er niet
aan vast'
'U kunt 't zelf
installeren'
Historici: Molukkers
werden voor gijzeling al
in de gaten gehouden.
Definitie passend werk
uitkeringsgerechtigde
onderwerp proefproces.
6 Dinsdag 22 april 2008 PZC
*f>I J
HELMOND - Twee leerlingen van
het Dr. Knippenberg College in
Helmond worden van school ver
wijderd vanwege een 'volslagen
misplaatste 1-aprilgrap', aldus
waarnemend rector B. Horsten.
Twee andere leerlingen hebben
een 'fikse schorsing' gekregen. De
leerlingen uit 4VWO hadden een
wafel gevuld met laxeermiddel
aan een docente gegeven. Zij was
hierdoor behoorlijk ziek gewor
den. De betrokken docente heeft
aangifte gedaan bij de politie.
ASSEN - Een tot tbs met voorwaar
den veroordeelde man uit Kam
pen probeerde gisteren via de civie
le rechter opname in de Foren
sisch Psychiatrische Kliniek in As
sen af te dwingen. De veertiger is
naar eigen zeggen 'een groot ge
vaar voor de maatschappij', maar
hij loopt niettemin vrij rond in
zijn woonplaats.
De Asser kliniek wil hem niet op
nemen na een mislukte proefbe-
handeling en een alternatief is op
korte termijn niet voorhanden.
De rechtbank in Zwolle veroordeel
de hem wegens een ernstige
doodsbedreiging. Op 16 april is hij
vervroegd vrijgelaten.
DIEMEN - De Molukse terroristen
die op 23 mei 1977 een trein kaap
ten bij het Drentse dorp De Punt
werden al in de gaten gehouden
door infiltranten van de Neder
landse veiligheidsdiensten. Dat
schrijven twee geschiedkundigen
in het Historisch Nieuwsblad, op
basis van nieuw eigen onderzoek.
De infiltranten wisten echter de
kaping niet te voorkomen doordat
de informatie de leidinggevenden
te laat bereikte en veiligheidsorga
nen slecht samenwerkten.
De twee onderzoekers stellen dat
de veiligheidsdiensten CRI en
LBT, in tegenstelling tot wat altijd
is beweerd, midden jaren zeventig
wel degelijk tot diep in de Moluk
se gemeenschap waren doorge
drongen. Telefoons werden afge
tapt en twee infiltranten moesten
tijdig waarschuwen voor mogelij
ke terreuracties van radicale groe
pen. De infiltranten hadden som
mige kapers van De Punt al op de
radar, maar de informatie kwam te
laat. Ondertussen konden de sa
menzweerders hun gang gaan.
De Molukse kapers stelden hun
doelwit pas te elfder ure vast. Zij
oefenden in de weken vooraf
gaand aan de gijzeling met hun au
tomatische wapens. Even overwo
gen zij om de NOS-studio in Hil
versum tijdens een live-uitzending
te bezetten, maar dit plan bleek
hen toch te riskant.
Onderzoekers Beatrice de Graaf en
Maarten van Riel bekeken archief
stukken en spraken met kennissen
en familieleden van kapers. De gij
zeling duurde twintig dagen. Bij
de bestorming kwamen twee gegij
zelden en zes kapers om het leven.
|W Volgens twee onderzoekers wer-
den de Molukse terroristen die
in 1977 een trein kaapten al in
de gaten gehouden door infiltran
ten van de veiligheidsdiensten.
Simpele operatie
leder jaar worden
dertigduizend patiënten
in een ziekenhuis het
slachtoffer van een
medische misser. Veel
nabestaanden moeten
jarenlang touwtrekken om
de waarheid te achterhalen.
door Jacqueline Steenwijk
en Floor Ligtvoet
Het had een vrij een
voudige operatie
moeten zijn. De
54-jarige Els Terbach
uit Lelystad leed aan
chronische verkoudheid. Omdat
antibiotica en spoelen niet hiel
pen, moesten haar neus- en voor-
hoofdholten operatief worden
schoongemaakt.
„Een routineoperatie", vertelt haar
man Hans Terbach (56). „Een
week een dikke neus en weer ver
der." Zij stierf een dag later aan
een hersenbloeding. De arts had
een fout gemaakt. „Het instru
ment dat nodig was voor de opera
tie bleek niet aanwezig te zijn. De
arts heeft daarom iets anders ge
bruikt, waarmee hij doorschoot
en haar schedeldak raakte. Een fa
tale hersenbloeding volgde." Maar
daar kwam Hans Terbach pas an
derhalfjaar later achter na een slo
pend proces om informatie boven
waterl te krijgen. In geen enkel
dossier tot die tijd stond ook maar
iets vermeld over de wond aan
haar schedeldak. Pas toen hij het
interne onderzoeksdossier in han
den kreeg, kwam hij achter de
waarheid.
Eind december oordeelde de recht
bank Zwolle-Lelystad dat het Zui-
derzeeziekenhuis in Lelystad het
onderzoek naar wat er mis ging tij
dens de operatie, moest vrijgeven
aan de weduwnaar. Volgens de
rechtbank heeft de man namelijk
het recht te weten wat er met zijn
vrouw is gebeurd. En één ding was
duidelijk: de vrouw was geen na
Medische missers
door Piet Venhuizen
ARNHEM - Als een bijstandsgerech
tigde kan kiezen tussen schoffelen
of lijm inpakken, is er dan sprake
van een passend en gevarieerd
reïntegratietraject? Deze vraag
stond gisteren centraal tijdens de
rechtszaak die een 44-jarige
ex-werkloze had aangespannen te
gen de gemeente Arnhem.
Toen hij vorig jaar in de bijstand
kwam, had hij moeten schoffelen
of inpakken, maar hij had dat ge
weigerd. Dat werk bracht hem im
mers niet dichter bij een baan, zei
hij. Hij werd gedurende een
maand voor 40 procent gekort op
zijn uitkering.
Work First heet de gemeentelijke
aanpak om mensen die in de bij
tuurlijke dood gestorven. De regu
liere medische dossiers, die wel
door Terbach konden worden op
gevraagd, gaven geen enkele duide
lijkheid.
Per jaar worden circa dertigdui
zend patiënten het slachtoffer van
een medische misser in een zieken
huis. Intern weten artsen ervan.
Maar de patiënt zelf of de nabe
staande krijgt het lang niet altijd
te horen. Medewerkers kunnen na
melijk intern missers melden voor
nader onderzoek. De bedoeling is
dat het ziekenhuis op die manier
kan leren van de fouten. Om te
voorkomen dat medewerkers uit
angst voor represailles niets dur
ven te melden, gebeurt dit ano
niem. Onbevredigend, vindt Wil
lem Hustinx, internist en voorzit
ter van de commissie Melding Inci
denten Patiëntenzorg van het Dia-
konessenhuis in Utrecht. „Ik wor
stel daarmee. Wiens privacy moet
de commissie nu eigenlijk bescher
men? Is dat van degene die de mel
ding doet? Of de arts waarover de
melding gaat? Dat laatste zou bete
kenen dat de arts die fouten
maakt, dit kan blijven doen zon
der dat dit tot repercussies leidt.
Dat vind ik echt onverteerbaar.
Het is toch volstrekt niet uit te leg
gen aan de patiënt?"
Toch is dat nogal eens de praktijk,
weet advocaat John Beer die zich
al jaren toelegt op medische mis
stand komen, meteen aan het
werk te zetten. Vier op de vijf Ne
derlandse gemeenten maakt er ge
bruik van. De regeling is bedoeld
om werklozen arbeidsritme te la
ten behouden en om te zien tot
welke soort arbeid zij in staat zijn.
Voor vakbond AbvaKabo-FNV is
de Arnhemse zaak een proefpro
ces. Bondsadvocaat Arno van Deu-
zen stelde gisteren dat gedwongen
tewerkstelling zonder loon vol
gens internationale verdragen
dwangarbeid is. De aanpak is in
strijd met de Arnhemse reïntegra-
tieverordening, die een passend en
gevarieerd reïntegratieaanbod ver
eist.
Advocaat Da Gama van de gemeen
te stelde dat de opstelling van de
Arnhemmer in feite neerkomt op
een pleidooi voor een basisinko
men: inkomen zonder arbeid.
De uitspraak volgt binnen zes we
ken.
sers. „Het is opvallend. Hoe moei
lijker ze doen over de onderzoeks
dossiers, hoe groter de kans dat er
inderdaad iets is misgegaan."
En hoe meer er mis ging, hoe on
vollediger de medische dossiers.
Het onderzoeksbureau Nivel stel
de eind vorig jaar ook vast dat de
medische dossiers van artsen vaak
niet compleet en adequaat zijn.
Met name die dossiers van patiën
ten die het slachtoffer waren ge
worden van een medische misser
bleken te rammelen. Veel missers
werden zelfs pas ontdekt aan de
hand van de verpleegkundige dos
siers die stukken beter in elkaar za
ten. Door de gebrekkige dossiers
konden de onderzoekers in 41 pro
cent van de gevallen de hoofdoor
zaak van het medisch falen niet
meer achterhalen. En daar moeten
de slachtoffers het dan mee doen.
„Wie een tuchtzaak tegen een arts
wil beginnen, moet zélf de klacht
formuleren. En hoe weet je wat
die arts precies fout heeft gedaan
zonder een volledig dossier?", zegt
advocaat Beer.
De Inspectie voor de Gezondheids
zorg (IGZ) kan volgens een woord
voerder weinig met één misser.
„Wij onderzoeken wat er structu
reel mis is in een ziekenhuis. Dat
pakken we aan. Individuele geval
len niet." Wat rest is het Openbaar
Ministerie, dat pas sinds vorig jaar
een gespecialiseerd expertisecen-
Artsen die een medische misser begaan,
komen vrijwel nooit voor de rechter.
Van de 30.000 vermijdbare fouten
werden er vorig jaar 1.297 door een
tuchtcollege behandeld.
Boete:
Berisping:
infographic: GPD bron: NIVEL, Tuchtcollege
Aantal veroordeelde artsen
3
35
Uit ambt
gezet: 7
Geen
maatregel:
17
HETNET.NL PRIMAFOON T FORTELECOM
Al vanaf
