hetzelfde op de Ravenstein
Leven van een festivalganger is zwaar
i
Expositie in
Machinefabriek
Viissingen staat
op de tocht
Fonteyne-café
alweer zo goed
als doorverkocht
Twee dagen kamperen
in niemandsland
van Dijkrock.
Technisch mankement
Machinefabriek kost
wellicht tonnen.
W PZC Maandag 21 april 2008 1 3
Bijna alle leerlingen van de Ravensteinschool in Viissingen op het schoolplein van hun tijdelijke huisvesting.
NT2-project, voor leerlingen met
Nederlands als tweede taal, is ge
stopt. De zestigduizend euro die
ze elk jaar kreeg voor het project
onderwijskansen is ze ook al
kwijt.
En welke school heeft nou een vol
le koelkast voor hongerige kinde
ren? De boterhammen gaan van
het schoolbudget af. Bovendien
slurpen de hoge energiekosten die
de tijdelijke huisvesting met zich
meebrengt datzelfde budget op. In
vesteringsruimte is er niet. De
school staat min of meer onder cu
ratele bij Archipel.
Maar niet alleen de school is arm:
dat zijn vooral ook de ouders van
de leerlingen. De meesten hebben
problemen, en die zijn niet mis.
Verslaving, detentie, huiselijk ge
weld en misbruik zijn zaken waar
de allerkleinsten al mee te maken
hebben. Of ze zijn gevlucht uit
hun geboorteland.
Toch doet de Ravenstein er alles
aan om de kinderen de problemen
van thuis even te laten vergeten en
ze op school lekker kind te laten
zijn.
Toevallig scoorde groep 8 dit jaar
heel hoog met de Cito-toets. Dik
boven het landelijk gemiddelde
zat ze. Dat gebeurt niet altijd. De
Ravenstein valt in categorie zeven:
de zwaarste die er is.
Toch trekt directeur Yvonne van
Dijk zich niet te veel aan van zulke
statistieken. „Die geven niet het
foto Ruben Oreel
verhaal dat erachter zit. We heb
ben een jaar gehad waarin twaalf
van de zestien kinderen naar het
leerwegondersteunend onderwijs
gingen. Maar dat zijn er wél twaalf
die we hier hebben gehouden!
Sommige kinderen krijg je niet op
de havo. Maar als ze vmbo-B als
doel hebben en dat lukt, dan is dat
toch fantastisch?"
Dit is de eerste aflevering van een
achtdelige serie over de Ravenstein.
door Harmen van der Werf
RILLAND - Met z'n zessen zijn ze
dit jaar naar Dijkrock gekomen,
het kleinschalige popfestival dat al
J sinds 1992 bij Rilland wordt gehou
den. Zaterdagochtend even na tien
uur zitten ze al bij hun slaaptent-
jes. Ze komen allemaal uit Hooger-
heide. „Lekker dichtbij huis", zegt
Joost Vreezen (17) die een krat Ju-
pilerbier als stoel gebruikt. „Vorig
jaar waren we met nog meer." Hij
neemt een slokje bier. „Een paar
zijn er dood." Gelach.
De sfeer zit er zelfs zo vroeg al in.
Dijkrock is vrijdag begonnen en za
terdagmiddag gaat het verder met
allereerst een open podium voor
beginnende bands. Vreezen - oran
je Unox-muts op het hoofd, bier
tje in de hand en sigaret aan de
mond - komt er al voor het'éijfde
jaar, Roland Lodders (20) voor het
derde jaar en de rest van de vrien
den ook al meerdere jaren. De mu
ziek doet 't 'm. „Hardrock, daar
houden we van. Dit jaar is het pro
gramma gaaf, met covers van Iron
Maiden, Deep Purple en ACDC.
Vorig jaar was het waardeloos, zes
uur achter elkaar Queen-covers."
'Veel nootjes meenemen,
daar leven we van, daar zit
heel veel energie in'
Dijkrock zit in een niemandsland,
vlakbij de Westerschelde. Het is er
nooit superdruk, wel gezellig druk.
Het clubje uit Hoogerheide vindt
het prima zo. Bas de Weerde (18):
„In de festivaltent kun je makke
lijk overal lopen." Hij gaat ook
naar Lowlands, het meerdaagse fes
tival in Biddinghuizen, Flevoland.
„Als je niet oppast ben je elkaar bij
Lowlands een dag kwijt. Bij het
Kampeerders zaterdagochtend op Dijkrock bij Rilland. foto Willem Mieras
wisselen van optredens staat daar
tienduizend man tegen tiendui
zend man te duwen."
Nee, dan Dijkrock, eigen bier, veel
nootjes. „Op die nootjes leven we.
Zit heel veel energie in." Zeker 50
eürö gaat ér nog wel doorheen.
Vijf uur wordt het zondagochtend,
zondagmiddag mag Wesley Berger
zijn achttiende verjaardag vieren
en zondagavond werken in restau
rant Boove en Beneeje van zijn ou
ders. Het leven van een festivalgan
ger is, kortom, zwaar.
door Wendy van den Hurk
VLiSSINGEN - In de Machinefabriek
is zetting ontdekt. Daardoor is het
onzeker of een expositie, gepland
voor medio mei, kan doorgaan. Re
paratie kost wellicht tonnen.
„De platen aan de bovenkant zit
ten los", is eigenlijk alles wat wet
houder Rob van Dooren over het
technische mankement over de fa
briek op het Scheldeterrein kan
vertellen. „Als je dan weken zware
activiteiten binnen hebt, kan het
gebouw gaan bewegen."
Wat er nou precies mis is en hoe
dat zo is gekomen, is onduidelijk.
Ambtenaren die het wél weten
mogen het door een nieuw pers
protocol niet meer uitleggen en zo
technisch is de wethouder niet.
Zeker is dat er gevaar zou kunnen
ontstaan. „Daarom zoeken we nu
uit of we de activiteit verplaatsen
naar bijvoorbeeld de Zware Plaat
werkerij of dat we de Machinefa
briek laten herstellen. Ja, dat kost
veel geld. Ik heb allerlei bedragen
gehoord, variërend van veertigdui
zend euro tot drie ton."
Dinsdag praat de wethouders met
zijn collega's over hoe nu verder.
Er zit haast achter, want de exposi
tie komt volgende week al vanuit
Knokke naar Viissingen, om op 17
mei open te gaan.
Het gaat om de Kunstminigolfbaan
van Jan de Nys. Hij heeft een mini
golf laten aanleggen door zeven
tien kunstenaars.
door Wendy van den Hurk
VLISSINGEN - Voorlopig kan er nog
geen koffie worden gedronken in
het paviljoen in het Vlissingse Fon-
teyne-gebied. Amadore heeft een
mondelinge overeenkomst bereikt
met een belegger die het pand wil
kopen.
Het stond lange tijd te koop, toen
twee weken te huur en inmiddels
kan ook dat bord eraf: een nog on
bekende belegger heeft het glazen
kotje zo goed als gekocht. Wat die
ermee van plan is, zegt Joost van
Damme van Amadore niet te we
ten. Zijn compagnon, Jerry van
Zuylen, had het lang geleden al op
het oog. Maar de bouw van de Fon-
teyne vertraagde en de oprichting
van Amadore kwam ertussen.
Inmiddels hebben de mannen an
dere prioriteiten: het opknappen
van de hotels Arion en Arneville.
Die eerste krijgt niet alleen nieu
we inrichting, ook komen er na de
Blof-kamer weer drie speciale ka
mers bij: een romantische kamer,
de Kamer der Slapeloosheid - met
medewerking van kunstenaar
Remco van den Bosch - en een lite
raire kamer.
„Daarover zijn we in gesprek met
Martin Bril, Bart Chabot en Ro
nald Giphart", aldus Van Damme.
„Maar aan nieuwe zaken denken
we even niet. En dat heeft niks
met de Fonteyne te maken. Dat
vinden we schitterend."
I:l .Vélll
Tït.
i. 'Lx
