spectrum
geitenwollensok
II
Melissa Ernst
PZC
Zaterdag 19 april 2008
De ecomode is de
truttigheid voorbij.
Hippe ontwerpers
hadden dat al een
tijdje in de gaten,
maar grote
commerciële
modebedrijven pikken
de trend nu ook op.
En dan gaat het snel.
„Niemand wil een
slecht imago."
door Cyril Rosman
foto's Dolph Cantrijn
Blouse
Rianne de
Witte in
opdracht van
Brennels.
Prijs 165
euro.
jurk van wol
met linnen.
Ontwerp:
Rianne de
Witte.
Prijs 495
euro.
oen Rianne de Witte tien jaar gele-
I f ^en °P m°debeurzen naar biologisch
f>» verbouwde stoffen zocht voor haar
exclusieve jurken, moest ze achter in
jgg de donkere hoekjes van de zaal zijn.
«w» Daar stond dan, soms, iemand die er
gens nog wel wat ecologisch verantwoord geteel
de katoen had liggen. Diezelfde persoon had dan
nog wat geëxperimenteerd met maïs. Nu gaat
dat anders. „Op dezelfde beurs staat er nu om de
drie of vier stands een aanbieder die alle soorten
'duurzame' stoffen aanbiedt", vertelt de ont
werpster in haar Bredase winkel.
De milieuhype, aangezwengeld door Al Gore,
heeft, hoe tegenstrijdig het ook klinkt, het re
quiem geblazen voor de geitenwollensok als
hoogtepunt van ecomode. De brandnetelthee
drinkende verkoopster van hennep-hobbezak
ken in muf ruikende tweedehands winkeltjes is
links ingehaald door trendsettende iconen van
een nieuwe generatie. Floortje Dessing, Katja
Schuurman en Ali Hewson (de vrouw van
U2-voorman Bono) zijn hip en hebben de afgelo
pen jaren hun eigen groene kledingprojecten op
gezet: Nukuhiva, Return to Sender en Edun.
Nog nooit was de geitenwollensok zo ver weg.
„De opkomst van de ecomode verbaast me niet.
Ik wist dat die interesse van de consument er
een keer zou komen", zegt De Witte, duurzaam
ontwerpster van het eerste uur. „Voor mij was
de enige vraag: wanneer slaat het aan?"
Nu dus. „Blijkbaar is de tijd gekomen dat men
sen niet meer blind achter merken als Nike aan
rennen, maar meer geloofwaardigheid willen.
Die geloofwaardigheid wil ik geven: ik vind dat
je als ontwerper een verantwoordelijkheid hebt.
Gebruik duurzame producten, leer gelooid zon
der chroom, en eerlijke producten, zonder mis
bruik van mens en dier."
De Bredase ontwerpt exclusieve kleding onder
haar eigen merk Rianne de Witte, maar werkt
ook voor Brennels, het modemerk dat kleding
maakt van brandnetels. In alle kleding in haar
collectie zit een 'blauwe knoop' bevestigd. Die
knoop is het symbool van Made By, het consu-
mentenlabel voor duurzame kleding. Het label
geeft de knoop alleen aan kledingmerken die er
naar streven (op termijn) hun hele collectie
duurzaam te maken: van ecologisch verant
woord geteelde stoffen die zijn verwerkt op een
sociaal verantwoorde manier. Wat Max Havelaar
voor koffie is, is Made By voor kleding.
Tunieken
van
biokatoen
van C&A.
SCOORT SLECHT OP
ENERGIEVERBRUIK:
Heeft groene stroom, maar stelt prijs
op de behaaglijkheid van een snorren
de kachel. Een extra trui als het 's
avonds killer wordt, is geen alternatief;
dan gaat de kachel hoger. Ook 's mor
gens wordt die lekker opgestookt
REACTIE
„Ik zou natuurlijk nog wel lager uit wil
len komen, maar ik denk dat dit bij me
past. Alles bij elkaar leef ik toch wel mi
lieubewuster dan de gemiddelde
mens."
Ook Made By surft mee op de golven van de eco-
hausse: het bedrijf kondigde onlangs aan ook
buiten Nederland kantoren te openen, om ook
in het buitenland grote modemerken te gaan op
porren. „Ecomode maakt nu de doorbraak van
een nichemarkt naar mainstream", zegt alge
meen directeur Mark Huis in 't Veld.
Steeds meer grote merken nemen in hun collec
ties een groene lijn op. C&A kondigde vorige
maand aan dat in alle 1.200 Europese vestigin
gen van het bedrijf binnenkort '100 procent bio-
katoen'-kleding te koop is. H&M heeft een 'orga
nic cotton'-lijn. „Nike begon er ooit mee vanuit
het defensief Het bedrijf werd hard aangepakt
vanwege de manier waarop kleding in Aziati
sche sweat-shops werd gemaakt. Nu zie je steeds
meer bedrijven in het offensief gaan, steeds
meer bedrijven vinden dat het erbij hoort. Ik zag
onlangs een onderzoek met daarin de vraag
waarom bedrijven 'groen' gingen. Als tweede be
langrijkste reden werd 'ons eigen personeel wil
het' genoemd. En op drie stond: 'Goed doen
voor de wereld'. Dat zegt toch wel wat."
Maar op één in datzelfde onderzoek stond: ima
go. Huis in 't Veld: „Veel jeansmerken maken
'iets' groens. Maar dan stellen wij de vraag: wat
doe je daarna?"
De Witte: „Ik denk niet dat Levi's ecojeans
maakt uit hun eigen goedentierenheid. Dat
soort grote bedrijven doet alleen iets als de klant
het ook wil hebben. Het heeft allemaal met geld
en macht te maken."
C&A ziet het als een wisselwerking. „Er is een
toenemende vraag van de klant en daar voldoen
wij graag aan", zegt woordvoerster Paulien Strae-
ter. Zij zegt ook dat C&A minder verdient aan
de biokatoenkleding. Want de biokleding is
duurder om in te kopen, maar heeft in de win
kel dezelfde prijs als 'normaal' katoen. „Wij ver
dienen er minder aan. En nee, we hebben niet
de prijzen van de andere kleding verhoogd."
C&A stopt ook niet zomaar met de lijn als de
verkoop tegenvalt. „We hebben geen termijn ge
steld waarbinnen het resultaat moet opleveren.
We gaan ervan uit dat het aanslaat, dat hebben
we ook onderzocht."
Made By gelooft ook wel dat C&A niet zomaar
de biokatoen weer laat vallen. „Het bedrijf zet
die stap nu echt niet meer terug. Want ook dat
kost geld. Ik denk dat dit een onomkeerbare ten
dens is." Trendwatchbureau Bakas in Amster
dam denkt dat ook. Milieupaus Al Gore startte
een trend die door zal zetten. „Dit is niet zoals
de punkbeweging, niet iets wat over enkele ja
ren weg is. Er is een nieuw soort collectief mi
lieubewustzijn, mensen zijn er zich steeds meer
van bewust dat we niet door kunnen gaan op de
manier waarop het ging", zegt woordvoerder
Marcel Barendse. Dat leidt er toe dat bedrijven
in het offensief gaan: uit angst. „De fabrikant
weet dat de consument steeds kritischer is en
steeds meer macht heeft. Niemand wil een
slecht imago. Zie wat er met Lonsdale gebeurde
nadat ze een 'extreem rechts' stempel kregen.
Geen enkel bedrijf wil dat meemaken."
VOEDING:
Kiest voor seizoensgroente, biologische
producten van lokale producenten, eet
I weinig vlees en bijna niets uit de diep
vries. Leeft in het algemeen vanuit een
sterk milieubewustzijn en laat dit in al
haar keuzes meewegen.
